Przenicowany swiat

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wyniós� si� dopiero nad ranem, kiedyzrozumia�, �e Maksym nie ma zamiaru stan�� z nim do uczciwego pojedynku.W�tpliwe, aby te istoty by�y rozumne w ludzkim znaczeniu tego s�owa, ale zpewno�ci� stanowi� jak�� zorganizowan� si��, skoro potrafi�y wyp�dzi� zTwierdzy garnizon z ksi�ciem-hrabi� na czele.Ale to wszystko na raziedomys�y i legendy.Dobrze by�oby si� teraz umy�: by� ca�y ubrudzony rdz�, a �e i kocio� troch�przecieka�, wi�c skóra piek�a go od promieniowania.Je�eli Zef i jednor�kizgodz� si� jecha�, trzeba b�dzie os�oni� kocio� kilkoma arkuszami pancerzazerwanego z burt.Daleko w lesie co� hukn�o i przetoczy�o si� echem.Saperzy skaza�cy rozpocz�licodzienn� prac�.Bezsens, bezsens.Znów hukn�o, odezwa� si� cekaem,poterkota� i zacich�.By�o ju� zupe�nie widno.Zapowiada� si� pogodny dzie�.Niebo by�o bezchmurne i jednolicie bia�e, jak b�yszcz�ce mleko.Beton szosyl�ni� od wilgoci, lecz w pobli�u czo�gu rosy nie by�o, bo od jego pancerzapromieniowa�o niezdrowe ciep�o.Potem zza wdzieraj�cych si� na drog� krzewów pojawili si� Zef i Dzik.Zobaczyli czo�g i przyspieszyli kroku.Maksym wsta� i poszed� im naprzeciw.--- �yje! - wykrzykn�� Zef zamiast powitania.- Tak te� my�la�em.Twoj�kaszk�, bracie, tego.Nie by�o w co zabra�.Ale chlebek przynios�em, wcinaj.--- Dzi�kuj� - powiedzia� Maksym bior�c grub� pajd�.Dzik sta� oparty o wykrywacz min i patrzy� na niego.--- Wcinaj i zmykaj - powiedzia� Zef.- Tam, bracie, przyjechali po ciebie.Zdaje si�, �e chc� ci� dodatkowo przes�ucha�.--- Kto? - zapyta� Maksym przestaj�c �u�.--- Nie zameldowa� si� nam - powiedzia� Zef.- Jaki� zupak obwieszonymedalami jak choinka.Wrzeszcza� na ca�y obóz, dlaczego ciebie nie ma, o ma�omnie nie zastrzeli�.A ja tylko oczy wytrzeszczam i melduj�: tak i tak, zgin��mierci� walecznych na polu minowym.Obszed� czo�g doko�a i powiedzia�: "Co za obrzydlistwo" - siad� na poboczu izacz�� skr�ca� papierosa.--- Dziwne - powiedzia� Maksym, odgryzaj�c w roztargnieniu kawa�ek chleba.--- Dodatkowe przes�uchanie? Po co?--- Mo�e to Fank? - zapyta� pó�g�osem Dzik.--- Fank? �redniego wzrostu, kwadratowa twarz, skóra mu si� �uszczy?--- Nic podobnego - powiedzia� Zef.- Wielki dr�gal, pryszczaty, g�upi jaksto�owe nogi - legion.--- To nie Fank - powiedzia� Maksym.--- Mo�e z rozkazu Fanka? - zapyta� Dzik.Maksym wzruszy� ramionami i prze�kn�� ostatni k�s.--- Nie wiem - powiedzia�.- Poprzednio s�dzi�em, �e Fank ma co� wspólnegoz konspiracj�, a teraz nie wiem nawet, co o tym my�le�.--- W takim razie chyba rzeczywi�cie b�dzie dla pana lepiej wyjecha� - rzek�Dzik.- Chocia�, prawd� mówi�c, nie wiem, co jest gorsze: mutanci czy ta�andarmska szar�a.--- Dobra, niech jedzie - powiedzia� Zef.- Kurierem u ciebie nie b�dzie, a takprzynajmniej przywiezie jakie� informacje z Po�udnia.Je�eli go tam ze skórynie obedr�.--- Wy oczywi�cie nie pojedziecie ze mn� - powiedzia� Maksym twierdz�co.Dzik pokr�ci� g�ow�.--- Nie - powiedzia�.- �ycz� powodzenia.--- Zrzu� rakiet� - poradzi� Zef.- Mo�esz na niej wylecie� w powietrze.Cojeszcze?.Po drodze masz dwa posterunki.�atwo je przeskoczysz, byle� si�tylko nie zatrzymywa�.Posterunki zwrócone s� na Po�udnie.Dalej b�dzie gorzej.Potworne promieniowanie, brak �arcia, mutanci, a jeszcze dalej piaski i ani�ladu wody.--- Dzi�kuj� - powiedzia� Maksym.- Do widzenia.Wskoczy� na g�sienic�, uniós� pokryw� w�azu i zsun�� si� w gor�cy pó�mrok.Po�o�y� ju� r�ce na d�wigniach, kiedy przypomnia� sobie, �e pozosta�o mujeszcze jedno pytanie.Wychyli� si� na zewn�trz.--- S�uchajcie - powiedzia�.- Czemu prawdziwe przeznaczenie wie� ukrywasi� przed szeregowymi konspiratorami?--- Dlatego, �e wi�kszo�� w sztabie ma nadziej� przej�� kiedy� w�adz� iwykorzystywa� wie�e po staremu, ale do innych celów - odpowiedzia� Dziksmutnym g�osem.Zef odwróci� si� i splun��.--- Jakie s� te inne cele? - zapyta� Maksym.--- Wychowanie mas w duchu dobra i wzajemnej mi�o�ci - powiedzia� Dzik.Przez kilka sekund patrzyli sobie w oczy.Zef sta� odwrócony i pracowiciezakleja� j�zykiem papierosa.Pó�niej Maksym powiedzia�: "�ycz� wam, aby�cieprze�yli" i wróci� do swoich d�wigni.Czo�g zahucza�, zajazgota�, zachrz�ci�g�sienicami i potoczy� si� do przodu.Kierowa� pojazdem by�o bardzo niewygodnie.Siedzenia kierowcy nie by�o, asterta traw i ga��zi, któr� Maksym u�o�y� sobie w nocy, bardzo szybko si�rozpe�z�a.Widoczno�� by�a paskudna, nie móg� rozp�dzi� si� jak nale�y, bo przyszybko�ci oko�o trzydziestu kilometrów na godzin� silnik zaczyna� d�awi� si� i�omota�, a kabina wype�nia�a si� odorem spalenizny.Inna rzecz, �e ten atomowypotwór mia� ci�gle jeszcze doskona�e w�a�ciwo�ci terenowe.By�o mu wszystkojedno, po czym jedzie.Krzaków i p�ytkich wyrw w ogóle nie zauwa�a�,powalone drzewa zgniata� na miazg�, m�ode drzewka wyrastaj�ce ze szczelinbetonu z najwi�ksz� �atwo�ci� zagarnia� pod siebie, a przez g��bokie jamywype�nione zat�ch�ym b�ockiem przepe�za�, parskaj�c przy tym jak zadowolonybawó�.Kurs te� trzyma� doskonale i skierowa� go w inn� stron� by�onies�ychanie trudno.Szosa by�a stosunkowo prosta, w kabinie brudno i duszno, wi�c Maksym wko�cu zablokowa� r�czn� d�wigni� gaz, wyszed� na zewn�trz i usadowi� si�wygodnie na skraju w�azu pod kratownicow� wyrzutni� rakiety.Czo�g szed� doprzodu tak pewnie, jakby to by� jego pierwotny kurs wyznaczony starymprogramem.Machina mia�a w sobie co� z prostoduszno�ci olbrzyma i Maksym,który lubi� maszyny, poklepa� j� nawet na znak aprobaty po pancerzu.Mo�na by�o �y�.Po obu stronach drogi odpe�za� do ty�u las, silnik klekota�miarowo, na wierzchu promieniowania prawie si� nie czu�o, wietrzyk by�wzgl�dnie czysty i przyjemnie ch�odzi� rozpalon� skór�.Maksym uniós� g�ow� ipopatrzy� na rozchybotany czubek rakiety.Chyba rzeczywi�cie trzeba j� b�dziezrzuci�.Wybuchn�� to ona nie wybuchnie, bo dawno ju� "skis�a" - sprawdzi�to jeszcze w nocy - ale wa�y z dziesi�� ton, po co taszczy� taki ci�ar? Czo�glaz� sobie do przodu, a Maksym zacz�� bada� wyrzutni�, szuka� zaczepówmocuj�cych.Znalaz� je wreszcie, ale mechanizm by� zardzewia�y i trzeba si�by�o troch� pom�czy�.Kiedy si� tak trudzi�, czo�g dwukrotnie na zakr�tachzje�d�a� z szosy i gniewnie porykuj�c zaczyna� �ama� drzewa w lesie.Maksymmusia� wi�c spieszy� do d�wigni, poskramia� �elaznego idiot� i wyprowadza�go znów na drog�.W ko�cu zaczepy pu�ci�y, rakieta przechyli�a si�, ci�ko�upn�a na beton i niech�tnie stoczy�a si� do rowu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne