156 (7)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Utwór „Przedśpiew” to pochwała wszystkich elementów budujących ludzkie szczęście.Poeta kocha w nim nie tylko chwile sukcesu, radości, ale również upadki i cierpienia, gdyż to wszystko składa się na niepowtarzalność i piękno każdego istnienia.Autor jawi się nam jako człowiek wrażliwy i silny, twardo stąpający po ziemi, potrafiący cieszyć się i korzystać z uroków życia, jak również w odpowiednim momencie podejsć do niego z dystansem i zadumą.Podobny charakter wezwania do aktywności życiowej ma wiersz rozpoczynający się od słów „Odrzućmyż raz.”.Poeta kategorycznie nawołuje do odrzucenia pogardy życia, wypowiedzenia walki bezsile i beznadziei.Staff utrzymywał w swoich utworach ton zgody na życie w całej jego dramatycznej złożoności, ze względną równowagą szczęścia i cierpienia.Tematyka afirmacji życia objawią się u Staffa w bardzo zróżnicowanych wątkach tematycznych.Przykładem odnalezienia szczęścia we wspomnieniu dzieciństwa jest wiersz uznawany za arcydzieło liryki osobistej Staffa, zatytułowany „Dzieciństwo”.Poeta przywołał w nim atmosferę dziecięcego odkrywania świata, odnajdywania w nim magii i tajemnicy, szczęścia z samego faktu istnienia.Wspomnienie dzieciństwa i pierwszych wtajemniczeń w życie może być – wedle recepty Staffa – źródłem szczególnego poczucia szczęścia w wieku dojrzałym.Innym dowodem aprobowania życia jest wiersz „Sonet szalony”.Źródło tej aprobaty jest inne – poczucie nieograniczonej ludzkiej wolności i swobody, która wynika z ograniczenia potrzeb i wymagań wobec życia.Kolejnym źródłem pogodzenia się z życiem i otaczającym światem jest w wierszach Staffa wspomniana wcześniej postawa określana mianem franciszkańskiej.Wiersze utrzymane w tym tonie są wyrazem ogólnej aprobaty rzeczywistości, poczucia harmonii i szczęścia.Ideał takiego pogodzenia się z sobą i otaczającym światem został jasno wyrażony w wierszu „Życie bez zdarzeń”.Poeta wyraża potrzebę pogodzenia się z powszechnością życia, oswojenia z upływem czasu, przemijaniem.Dzieło Staffa godnie kontynuował Bolesław Leśmian.W wierszu „Zmory wiosenne” przyroda jest pełna barw, życia, dynamizmu.Otoczenie zieleni się i kwitnie pod niepodzielnym panowaniem „tygrysa-maja”.Budzące się zmysły, dziewczyna pełna chęci życia i bujna przyroda nie pozostawiają miejsca na nastroje dekadentyzmu.Innym wierszem przezwyciężającym pustkę jest „Zmierzch majowy”.Poeta cel życia upatruje w osiągnięciu szczęściu i miłości, bez której jest ono puste.Odejście maja jest powodem cierpienia, gdyż symbolizuje on czas zakochanych, okresu, w którym budzą się zmysły.Złotym środkiem Leśmiana jest więc miłość, która wypełnia pustkę, będąc najwyższą ludzką wartością i pragnieniem.„Optymistyczna twórczość” wyżej wymienionych poetów tchnęła w stargane serca ludzkie wiarę w lepsze jutro, na które trzeba zapracować godziwym życiem.Pozwoliła człowiekowi z odwagą spojrzeć w przyszłość oczami duszy nakarmionej nadzieją i wolą życia.Wytyczyły również nowe szlaki dla innych twórców, którzy jako przeciwwagę dla rozczulania się nad światem w swych wierszach, otrzymali bardziej pozytywne przedmioty rozważań.Dla ciągłego zagłębiania prawdy, postępu w dziedzinie egzystencjalnej potrzeba doskonalenia duchowego, naukowego, materialnego.Do ciągłych poszukiwań zachęcają przełomowe wiersze Młodej Polski, podając przy tym uniwersalne, niezawodne, bo sprawdzone wartości.Zaakceptowanie rzeczywistości nada jej innych, lepszych barw.Powyższe przykłady dowodzą, że literatura w swej długiej historii za sprawą wybitnych jednostek umiejętnie „broniła się” przed popadnięciem w marazm i bezsens.Z pewnością „nie bez powabów jest ten straszny świat, nie bez poranków dla których warto się zbudzić”.Starożytne podwaliny pod późniejsze rozważania stanowią solidną podstawę dla optymistycznego postrzegania świata.Swoje zrobiło średniowiecze, szczególnie zaś tak popularna postawa franciszkańska.Jakby mniej wnosi w tej materii oświecenie i romantyzm.Dostrzegamy jednak pewien ich wkład.Renesans zgodnie ze swą nazwą podołał zadaniu podając nam wiele przykładów wszechobecnego piękna.Jakby mniej wnosi oświecenie i romantyzm, dostrzegamy jednak pewien ich wkład.Niestety nie należy przeceniać roli baroku, który jednak również dołożył swoje „trzy grosze”.Pozytywizm to jakby rozwinięcie myśli średniowiecznej.Koniecznie trzeba docenić rolę Młodej Polski, gdyż właśnie tu znajdziemy przykład przezwyciężenia niemal beznadziejnego kryzysu.Dziś, u schyłku XX wieku, warto zrobić analizę podobnych utworów.Wiele jest na świecie patologii, nie napawa optymizmem „ślepy postęp”, docenianie dóbr materialnych, coraz więcej samobójstw i chorób XX wieku.Sytuacja polityczna, szczególnie ostatnie wieści nadchodzące z Kosowa, nie poprawiają na pewno naszego nastawiania do życia.Często proste i nie wymagające wielu poświęceń, które zapewnią nam szczęśliwy byt.Warto również zaufać ich doświadczeniu i bogatym przemyśleniom życia, którego nie wypełniały telewizja i alkohol.Abyśmy mogli zbudzić się wiedząc po co żyjemy.Bo gra warta jest świeczki.Autor: Hunter [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne