[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.17.U¿alcie siê go wszyscy, którzy mieszkacie oko³o niego, i wszyscy, którzy znacie imiê jego, mówcie: Jako¿ siê z³ama³a laska mocy, i kij ozdobny?18.Zst¹p z s³awy, a si¹dŸ w pragnieniu, obywatelko, córko Dyboñska! bo zburzyciel Moabu przyci¹gnie przeciwko tobie, rozrzuci twierdze twoje.19.Stañ na drodze a przypatrz siê pilnie, obywatelko Aroer! pytaj tego, który ucieka, i tej, która uchodzi, mówi¹c: Co siê dzieje?20.Zawstydzony jest Moab, bo jest potarty; narzekajcie a wo³ajcie, opowiadajcie w Arnon, ¿e pustosz¹ Moaba.21.Bo s¹d przyszed³ na ziemiê tej równiny, na Holon, i na Jassa, i na Mefaat,22.I na Dybon, i na Nebo, i na Bet Dyblataim,23.I na Kiryjataim, i na Betgamul, i Betmehon.24.I na Karyjot, i na Bocrê, i na wszystkie miasta ziemi Moabskiej, dalekie i bliskie.25.Odciêty bêdzie róg Moabski, i ramiê jego bêdzie starte, mówi Pan.26.Opójcie go, poniewa¿ siê przeciw Panu podniós³; niech siê wala Moab w blwocinach swoich, niech bêdzie i on na poœmiech.27.Bo aza¿ w poœmiewisku nie by³ u ciebie Izrael? Izali go miêdzy z³odziejami zastano? ¿e, ilekroæ mówisz o nim, wyskakujesz.28.Opuszczajcie miasta a mieszkajcie na skale, obywatele Moabscy! a b¹dŸcie jako go³êbica, która œciele gniazdo swoje na kraju dziury.29.S³yszeliœmy o pysze Moabowej, ¿e jest bardzo pyszny; o wysokomyœlnoœci jego, i o hardoœci jego, i o nadêtoœci jego, i o wynios³oœci serca jego.30.Znamci Ja, mówi Pan, zagniewanie jego; lecz nie ma si³y; k³amstwa jego nie dowiod¹ tego.31.Dlatego nad Moabczykami narzekam, a nade wszystkim Moabem wo³am, a dla obywateli Kircheres wzdycha serce moje.32.Bardziej ni¿ p³akano Jazerczyków, p³aczê nad tob¹, o winna macico Sabama! Latoroœli twoje dostan¹ siê za morze, a¿ do morza Jazer dosiêgn¹; na letnie owoce twoje, i na zbieranie wina twego burzyciel przypadnie.33.I ustanie wesele i radoœæ nad polem urodzajnem w ziemi Moabskiej, a winu z prasy wstrêt uczyniê; nie bêd¹ go t³oczyæ z wykrzykaniem, a wykrzykanie nie bêdzie wykrzykaniem.34.Bardziej krzyczeæ bêd¹ ni¿ Heseboñczycy; a¿ do Eleale, a¿ do Jazy wydadz¹ g³os swój, od Zoar a¿ do Choronaim, jako ja³owica trzecioletnia; bo te¿ i wody Nimrym zniszczej¹.35.I uczyniê, mówi Pan, ¿e ustanie w Moabie ofiaruj¹cy na wy¿ynach, i kadz¹cy bogom swoim.36.Przeto¿ serce moje nad Moabem jako piszcza³ki piszczeæ bêdzie; tak¿e nad obywatelami w Kircheres serce moje jako piszcza³ki piszczeæ bêdzie, i dlatego, ¿e i zbo¿e zgromadzone wniwecz siê obróci.37.Bo na ka¿dej g³owie bêdzie ³ysina, i ka¿da broda ogolona bêdzie; na wszystkich rêkach bêd¹ szramy, a na biodrach wór.38.Po wszystkich dachach Moabskich i po ulicach jego, wszêdy nic nie bêdzie, tylko narzekanie; bom skruszy³ Moaba jako naczynie nieu¿yteczne, mówi Pan.39.Narzekaæ bêd¹, mówi¹c: Jakoæ jest starty! Jako ty³ poda³ Moab z hañb¹! i jest Moab poœmiewiskiem, i postrachem wszystkim, którzy s¹ oko³o niego.40.Bo tak mówi Pan: Oto nieprzyjaciel jako orze³ przyleci, a rozci¹gnie skrzyd³a swe na Moaba.41.Karyjot wziête bêdzie, i zamki wziête bêd¹, a serce mocarzów Moabskich dnia onego bêdzie jako serce niewiasty bolej¹cej.42.I wyg³adzony bêdzie Moab z ludu; bo siê przeciwko Panu podnosi³.43.Strach i dó³, i sid³o nad tob¹, o obywatelu Moabski! mówi Pan.44.Kto uciecze przed strachem, wpadnie w dó³; a kto wynijdzie z do³u, sid³em u³apiony bêdzie; bo przywiodê nañ, to jest na Moaba, rok nawiedzienia jego, mówi Pan.45.W cieniu Hesebon stawali ci, którzy uciekali przed gwa³tem; ale ogieñ wynijdzie z Hesebonu, i p³omieñ z poœrodku Sehonu, i po¿re k¹t Moabski, i wierzch g³owy tych, którzy go burz¹.46.Biada tobie, Moabie!zaginieæ lud Chamosowy; bo synowie twoi zabrani bêd¹ w niewolê, i córki twoje do wiêzienia.47.Wszak¿e zasiê przywrócê wiêŸniów Moabskich w ostateczne dni, mówi Pan.A¿ dot¹d s¹d o Moabie.*491.Przeciwko synom Amonowym.Tak mówi Pan: Izali Izrael nie ma synów? Izali ¿adnego dziedzica nie ma? czemu¿ król ich dziedzicznie opanowa³ Gad, a lud jego czemu mieszka w miastach jego?2.Przeto¿ oto dni id¹, mówi Pan, sprawiê, ¿e us³ysz¹ tr¹bienie wojenne przeciwko Rabbie synów Amonowych, i bêdzie obrócona w kupê rumu, a inne miasta jego ogniem spalone bêd¹, i posiêdzie Izrael dzier¿awców swoich, mówi Pan.3.Rozrzewnij siê, Hesebonie! bo Haj spustoszone bêdzie; krzyczcie, o córki Rabby! przepaszcie siê worami, narzekajcie, a tu³ajcie siê oko³o p³otów; bo król wasz do wiêzienia pójdzie, tak¿e kap³ani jego, i ksi¹¿êta jego spo³em.4.Có¿ siê przechwalasz dolinami? Sp³ynê³a dolina twoja, o córko uporna! która ufasz w skarbach twoich, mówi¹c: Któ¿ przyci¹gnie przeciwko mnie?5.Oto Ja przywiodê na ciê strach, mówi Pan, Pan zastêpów od wszystkich, którzy s¹ oko³o ciebie, przez który rozegnani bêdziecie jeden od drugiego, a nie bêdzie, ktoby zebra³ tu³aj¹cych siê.6.Wszak¿e potem przywiodê zaœ wiêŸniów synów Amonowych, mówi Pan.7.Przeciwko Edomczykom.Tak mówi Pan zastêpów: Izali niemasz wiêcej m¹droœci w Teman? Izali zginê³a rada od roztropnych, a wniwecz siê obróci³a m¹droœæ ich?8.Uciekajcie, obróæcie siê, zst¹pcie w g³êbokoœæ na mieszkanie, obywatele Dedan! bo przywiodê zatracenie na Ezawa czasu nawiedzenia jego.9.Gdyby ci, którzy zbieraj¹ wino, przyszli na ciê, izaliby nie zostawili jakich gron? gdyby siê wkradli z³odzieje w nocy, aza¿by szkodzili wiêcej nad potrzebê swojê?10.Lecz Ja obna¿ê Ezawa, odkryjê skrytoœci jego, tak, i¿ siê ukryæ nie bêdzie móg³: zniszczone bêdzie nasienie jego, i bracia jego, i s¹siedzi jego, tak, ¿e zgo³a nie bêdzie, ktoby rzek³:11.Zaniechaj sierotek twoich, ja je ¿ywiæ bêdê, a wdowy twoje we mnie ufaæ bêd¹.12.Tak zaiste mówi Pan: Oto ci, którym nie przys¹dzono piæ z kubka tego, przecie pij¹ z niego, a tybyœ mia³ zgo³a tego ujœæ?13.Nie ujdziesz, ale koniecznie piæ bêdziesz; bo przez siê przysiêgam, mówi Pan, i¿ na spustoszenie, na pohañbienie, na zburzenie, i na przeklêstwo Bocra przyjdzie, i wszystkie miasta jego bêd¹ pustemi na wieki.14.S³ysza³em wieœæ od Pana, ¿e do narodów pos³any jest pose³ mówi¹cy: ZgromadŸcie siê, a ci¹gnijcie, przeciwko niemu, wstañcie¿ do bitwy.15.Bo oto sprawiê, abyœ by³ najlichszym miêdzy narodami, i wzgardzonym miedzy ludŸmi.16.Hardoœæ twoja zdradzi ciê, i pycha serca twego, ty, który mieszkasz w rozsiadlinach skalnych, który siê trzymasz wysokich pogórków; byœ te¿ wywy¿szy³ jako orze³ gniazdo swoje, i stamt¹d ciê stargnê, mówi Pan.17
[ Pobierz całość w formacie PDF ]