Bolesław Prus Lalka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I kiedy, mówi� tobie, ju� nabra�em do�wiadczenia i w tym roku chcia�em ju� co kupi�, ceny jak raz w niepraktykowany sposób skoczy�y, psiakrew, i musz� na nowo kalkulowa�.Ale jak we dwu poczniem si� przys�uchiwa�, to mówi� tobie; ubijemy interes.- Czycho!.- zawo�ano od sto�u.W sali ucich�o, a pan Ignacy s�ucha opisu kamienicy, po�o�onej tu i tu, maj�cej trzy oficyny i trzy pi�tra, plac, ogród itd.W trakcie tego wa�nego aktu pan ��cki robi si� na przemian blady i fioletowy, a pani Krzeszowska co chwil� podnosi do nosa kryszta�owy flakonik w z�otej oprawie.- Znam ten dom! - wykrzykuje nagle jegomo�� w szafirowych okularach z min� zakrystiana.- Znam ten dom!.Z zamkni�tymi oczami wart sto dwadzie�cia tysi�cy rubli.- Co pan zawracasz! - odzywa si� stoj�cy obok baronowej Krzeszowskiej pan z fizjognomi� �ajdaka.- Co to za dom?.Rudera.trupiarnia!.Pan ��cki robi si� bardzo fioletowy.Kiwa na zakrystiana i pyta go szeptem:- Kto jest tamten �otr?.- Tamten?.- pyta zakrystian.- To szubrawczyna!.Niech pan hrabia nie zwa�a na niego I mówi na ca�y g�os: - S�owo honoru, za ten dom �mia�o mo�na da� sto trzydzie�ci tysi�cy.- Kto jest ten nikczemnik? - pyta baronowa jegomo�cia z �ajdack� min�.- Kto jest ten w niebieskich okularach?.- Tamten?.- odpowiada zapytany.- To znany szubrawiec.niedawno siedzia� na Pawiaku.Niech pani na niego nie zwa�a.Plun�� nie warto.- Cicho tam!.- wo�a urz�dowy g�os od sto�u.Zakrystian mruga na pana ��ckiego, u�miechaj�c si� familiarnie, i pcha si� do sto�u mi�dzy licytantów.Jest ich czterech: adwokat baronowej, okaza�y pan, stary Szlangbaum i zniszczony �ydek, obok którego staje zakrystian.- Sze��dziesi�t tysi�cy i pi��set rubli - mówi cicho adwokat pani Krzeszowskiej.- Dalibóg! wi�cej nie warto.wtr�ca jegomo�� z min� �ajdaka.Baronowa triumfalnie spogl�da na pana ��ckiego.- Sze��dziesi�t pi��.- odzywa si� majestatyczny pan.- Sze��dziesi�t pi�� tysi�cy i sto rubli - be�kocze blady �ydek.- Sze��dziesi�t sze��.- dodaje Szlangbaum.- Siedemdziesi�t tysi�cy! - wrzeszczy zakrystian.- Ach! ach! ach!.- wybucha p�aczem baronowa, upadaj�c na wyplatan� kanapk�.Jej adwokat szybko odchodzi od sto�u i biegnie broni� zabójcy.- Siedemdziesi�t pi�� tysi�cy!.- wo�a okaza�y pan.- Umieram!.- j�czy baronowa.W sali robi si� ruch.Stary Litwin chwyta pod r�k� baronow�, któr� odbiera mu Maruszewicz, nie wiadomo sk�d przyby�y na ten uroczysty wypadek.Zanosz�ca si� od p�aczu baronowa, wsparta na Maruszewiczu, opuszcza sal�, z�orzecz�c przy tym swemu adwokatowi, s�dowi, licytantom i komornikom.Pan ��cki blado u�miecha si�, a tymczasem zniszczony �ydek mówi: - Osiemdziesi�t tysi�cy i sto rubli.- Osiemdziesi�t pi��.- wtr�ca Szlangbaum.Pan ��cki ca�y zamienia si� we wzrok i s�uch.Wzrokiem dostrzega ju� tylko trzech licytantów, a s�uchem chwyta wyrazy oty�ego pana:- Osiemdziesi�t osiem tysi�cy.- Osiemdziesi�t osiem i sto rubli - mówi mizerny �ydek.- Niech b�dzie dziewi��dziesi�t - ko�czy stary Szlangbaum, uderzaj�c r�k� w stó�.- Dziewi��dziesi�t tysi�cy - mówi komornik - po raz pierwszy.Pan ��cki, zapomniawszy o etykiecie, pochyla si� do zakrystiana i szepcze mu:- Licytuj�e pan!.- Co si� pan tak skrobiesz?.- pyta zakrystian zniszczonego �ydka.- A co si� pan rozbijasz? - odzywa si� do zakrystiana drugi komornik.- Kupisz pan dom czy co?.Wyno� si� pan!.- Dziewi��dziesi�t tysi�cy po raz drugi!.- wo�a komornik.Pan ��cki robi si� szary na twarzy.- Dziewi��dziesi�t tysi�cy rubli po raz.trzeci!.- powtarza komornik i uderza ma�ym m�otkiem o zielone sukno.- Szlangbaum kupi�!.- odzywa si� jaki� g�os na sali.Pan ��cki toczy doko�a b��dnym wzrokiem i teraz dopiero spostrzega swego adwokata.- A, panie mecenasie - mówi dr��cym g�osem - tak si� nie godzi!.- Co si� nie godzi?.- Nie godzi si�.to jest nieuczciwie!.- powtarza wzburzony pan ��cki.- Co si� nie godzi?.- odpowiada ju� nieco podra�niony adwokat.- Po sp�aceniu hipotecznych d�ugów zyskuje pan trzydzie�ci tysi�cy rubli.- Ale mnie ten dom kosztowa� sto tysi�cy, a móg� by� pój��, gdyby lepiej pil-no-wa-no.za sto dwadzie�cia tysi�cy.- Tak - potwierdza zakrystian - dom wart ze sto dwadzie�cia tysi�cy.- O!.s�yszy pan, panie mecenasie?.- mówi pan ��cki.- Gdyby si� dopilnowano.- Ale�, panie, prosz� mi nie mówi� impertynencyj!.S�ucha pan rad pok�tnych doradców, �otrów z Pawiaka.- O, bardzo prosz�.- odpowiada obra�ony zakrystian.- Nie ka�dy jest �otrem, kto siedzia� na Pawiaku.A co do udzielania rad.- Tak.dom by� wart sto dwadzie�cia tysi�cy!.- odzywa si� ca�kiem nieoczekiwany sprzymierzeniec w osobie jegomo�cia z �ajdack� min�.Pan ��cki patrzy na niego szklanymi oczyma, ale jeszcze nie mo�e zorientowa� si� w sytuacji.Nie �egna si� z adwokatem, nak�ada w sali kapelusz i wychodz�c mruczy:"Straci�em przez �ydów i adwokatów ze trzydzie�ci tysi�cy rubli.Mo�na by�o dosta� sto dwadzie�cia tysi�cy."I stary Szlangbaum ju� wychodzi; wtem zast�puje mu drog� pan Cynader, ów pi�kny brunet, któremu równego nigdy nie widzia� pan Ignacy.- Co to pan za interesa robi, panie Szlangbaum? - mówi pi�kny brunet.- Ten dom mo�na by�o kupi� za siedemdziesi�t jeden tysi�cy.On dzi� wi�cej niewart.- Dla jednego niewart, dla drugiego wart; ja zawsze robi� tylko dobre interesa - odpowiada zamy�lony Szlangbaum.Nareszcie i Rzecki opuszcza sal�, w której odbywa si� inna licytacja i gromadzi si� nowa publiczno��.Pan Ignacy z wolna schodzi ze schodów i my�li:"A wi�c dom kupi� Szlangbaum, i to za dziewi��dziesi�t tysi�cy, jak przepowiedzia� Klejn.No, ale� Szlangbaum to przecie nie Wokulski.Stach nie zrobi�by takiego g�upstwa.Nie!.I z t� pann� Izabel� farsa, plotki."ROZDZIA� DZIEWI�TNASTYPIERWSZE OSTRZE�ENIEBy�a pierwsza w po�udnie, kiedy pan Ignacy zbli�a� si� do sklepu, zawstydzony i niespokojny.Jak mo�na zmarnowa� tyle czasu.w porze najwi�kszego ruchu interesantów?.A nu� w dodatku sta�o si� jakie nieszcz�cie?.I co za satysfakcja w�óczy� si� po ulicach w upa�, w�ród kurzu i zapachu pra�onych asfaltów!.Istotnie, dzie� by� wyj�tkowo gor�cy i jaskrawy: chodniki i kamienie zia�y �arem, blaszanych szyldów ani latarniowych s�upów nie mo�na by�o dotkn�� r�k�, a z nadmiaru �wiat�a panu Ignacemu zachodzi�y �zami oczy i czarne p�atki zas�ania�y mu pole widzenia."Gdybym by� Panem Bogiem - my�la� - po�ow� lipcowych upa�ów zachowa�bym na grudzie�."Nagle spojrza� na wystaw� sklepow� (w�a�nie mija� okna) i os�upia�.Wystawa ju� drugi tydzie� nie odnowiona!.Te same br�zy, majoliki, wachlarze, te same neseserki, r�kawiczki, parasole i zabawki!.Czy widzia� kto podobne zgorszenie?"Ale� ja jestem pod�y cz�owiek! - mrukn�� do siebie.- Onegdaj spi�em si�, dzi� w�ócz� si�.Diabli wezm� bud�, jak amen w pacierzu."Ledwie wszed� do sklepu, niepewny, co mu wi�cej ci�y: serce czy nogi? - gdy w tej chwili porwa� go Mraczewski.Ju� by� ostrzy�ony na sposób warszawski, uczesany i uperfumowany jak dawniej i przez amatorstwo obs�ugiwa� przychodz�cych go�ci, sam b�d�c go�ciem, jeszcze z tak dalekich okolic.Miejscowi panowie nie mogli wyj�� z podziwu.- A bój si� pan Boga, panie Ignacy - zawo�a� - trzy godziny czekam na pana! Wy�cie tu wszyscy g�owy potracili.Wzi�� go pod rami� i nie zwa�aj�c na paru obecnych go�ci, którzy ze zdumieniem patrzyli na nich, p�dem zaci�gn�� Rzeckiego do gabinetu, gdzie sta�a kasa.Tu osiwia�ego w swoim zawodzie subiekta pchn�� na twardy fotel i stan�wszy przed nim z za�amanymi r�koma, jak zrozpaczony Germont przed Violett�, rzek�:- Wiesz pan co.Wiedzia�em, �e po moim wyje�dzie st�d interes si� rozprz�gnie; alem nie przypuszcza�, �e tak pr�dko.No, bo �e pan nie siedzisz w sklepie, mniejsza: dziury nie b�dzie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne