[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.mpcPoziomy przetwarzaniaF.I.M.Craik i R.S.Lockhart (1972) proponuj¹ jednorodny model pamiêci oparty na koncepcji poziomów przetwarzania informacji.W gruncie'rzeczy traktuj¹ oni pamiêæ jako produkt uboczny analizy percepcyjnej informacji rejestrowanych przez narz¹dy zmys³owe.Analiza ta dokonuje siê na trzech poziomach.Pierwszy, najni¿szy poziom jest poziomem analizy sensorycznej, dokonuje siê automatycznie.Jest to analiza wyodrêbniaj¹ca takie cechy fizyczne bodŸca, jak: jasnoœæ, barwa, kszta³t, natê¿enie, wysokoœæ dŸwiêku itp.i jej warunkiem wstêpnym jest skierowanie uwagi na dany bodziec.Drugi poœredni poziom przetwarzania polega na identyfikacji bodŸca, rozpoznawaniu obrazu (pattern recognition), tj.na porównywaniu wyodrêbnioñych cech bodŸca z wzorcami i regu³ami zakodowanymi w umyœle w rezultacie uprzednich doœwiadczeñ.Jest to w³aœnie poziom, który moŸna uto¿samiaæ z STM.Wyniki analiz dokonywanych na tym poziomie mog~ byæ utrzymywane przez pewien czas w umyœle dziêki powtarzaniu, co go wyraŸnie odró¿nia od pierwszego poziomu, na którym, jeœli bodziec znika, analiza percepcyjna takŸe ustaje.Trzeci g³êboki poziom analizy polega na semantycznej analizie bodtca, na wzbogaceniu jego interpretacji dziêki istniej¹cym ju¿ strukturom poznawczym (porównaniu z nimi i ewentualnie w³¹czeniu w nie nowo nap³ywaj¹cych informacji).Ta analiza, podobnie jak analiza na poziomie poœrednim, mo¿e byæ powtarzana i trwaæ bez okreœlonych ograniczeñ czasowych.Trzeci poziom mo¿na uto¿samiaæ z LTM.W gruncie rzeczy zdaniem autorów zapamiêtywanie jest efektem czy produktem takiej semantycznej analizy, podczas gdy efekty analiz z pierwszych dwu poziomów s¹ dalej pomijane.W pamiêci przechowywane s¹ wyniki tych najg³êbszych analiz, a wiêc wyniki w jakiœ sposób interpretowane.Jedynie znaczenie bodŸca jest wa¿ne i ono na ogó³ zostaje utrwalone.Wskazuj¹ na to produktywne w³aœciwoœci naszej pamiêci, stwierdzane w wielu ró¿nych badaniach.Autorzy przeprowadzili ca³¹ seriê badañ eksperymentalnych dla potwier48dzenia koncepcji poziomów przetwarzania.Przytoczymy tu tylko wynik jednego z badañ (Craik i Tulving, 1975), w którym trzem grupom osób badanych prezentowano listê wyrazów do zapamiêtania.Ka¿da z grup mia³a jednak do wykonania na prezentowanych im wyrazach ró¿ne zadania trwaj¹ce w tym samym czasie.Pierwsza grupa mia³a oznaczyæ typ czcionki, któr¹ wyrazy te by³y drukowane, druga - dobraæ s³owo rymuj¹ce siê z podanym im wyrazem, a trzecia - u³o¿yæ zdanie z podanym wyrazem.Nastêpnie osoby badane otrzyma³y test rozpoznawania wyrazów z prezentowanej listy i okaza³o siê (por.rys.22), i¿ procent rozpoznañ nie zale¿a³ od czasu przetwarzania danego wyrazu (czas ten by³, jak powiedzieliœmy, jednakowy we wszystkich grupach), lecz od rodzaju zadania.Zadania te mo¿na z grubsza uto¿samiæ z postulowanymi przez Craika i Lockharta poziomami przetwarzania.3.oLU T C O C N O d N O O U O O.O.aPoziomy przetwarzaniaRys.22.Rozpoznawanie slów w zale¿noœci od rodzaju zadania.(Wed³ug: F.I.M.Craik i E.Tulving, 1975.)Samo utrzymywanie materia³u w œwiadomoœci, samo jego powtarzanie, bez g³êbszej analizy, strukturalizacji tego materia³u i w³¹czenia w dotychczasowy system wiedzy, nie wystarczy do trwa³ego przechowania materia³u.Wiadomo z wielu badañ, ¿e pamiêtana jest treœæ zdañ, czyli wynik analizy z poziomu g³êbokiego, a nie ich forma; powtarzanie zdañ i analiza ich formy nale¿y do poziomu poœredniego.49Rodzaj Rym Zdanie czcionkiPorzadek przetwarzania: seryjnoœæ a paralelnoœæWiêkszoœæ wspó³czesnych modeli przetwarzania informacji zak³ada co najmniej czêœciow¹ paralefnoœæ przetwarzania, chocia¿ w pewnych partiach danego modelu postulat seryjnoœci niektórych operacji mo¿e byæ utrzymany.Sprawa seryjnoœci versus paralelnoœæ przetwarzania w pamiêci krótkotrwa³ej sta³a siê przedmiotem ca³ej serii badañ przeprowadzonych przez S.Sternberga (1966, 1969).Bada³ on, w jaki sposób osoba badana przeszukuje zapamiêtany zbiór elementów (liter lub cyfr) w celu stwierdzenia, czy kolejny bodziec nale¿y czy te¿ nie do tego zbioru.Dok³adniej procedura eksperymentalna wygl¹da³a nastêpuj¹co: ustalano najpierw ca³oœciowy zbiór bodŸców (np.litery alfabetu angielskiego), z tego zbioru wybierano tzw.podzbiór pozytywny (stanowi³y go litery podane do zapamiêtania) i podzbiór negatywny (pozosta³e litery).Osoby badane otrzymywa³y do zapamiêtania podzbiór pozytywny, po czym pojawia³a siê litera nale¿¹ca albo do podzbioru pozytywnego, albo do negatywnego, a zadaniem osób badanych by³o naciœniêcie jednego z dwu kluczy oznaczaj¹cych odpowiedzi "twierdz¹ca" lub "przecz¹ca".Stosowano dwie procedury: jedna sta³ego podzbioru pozytywnego, w której zmienia³y siê jedynie litery dawane w teœcie rozpoznawania, i druga zmiennego podzbioru pozytywnego, kiedy to za ka¿dym razem podawano do zapamiêtania nowy podzbiór pozytywny, z którym nastêpnie nale¿a³o porównaæ litery w teœcie rozpoznawania.Wa¿n¹ zmienn¹ w tych badaniach stanowi³a liczba elementów.sk³adaj¹cych siê na podzbiór pozytywny.Nie przekracza³a ona nigdy pojemnoœci STM i wynosi³a od 1 do 6 elementów.Jednym z celów Sternberga by³o ustalenie czasu, jaki zajmuj¹ poszczególne operacje umys³owe, np.operacja porównywania.Spraw¹ t¹ bli¿ej nie bêdziemy siê zajmowaæ.Zatrzymamy siê natomiast na tym aspekcie wyników Sternberga, który wi¹¿e siê bezpoœrednio ze spraw¹ seryjnoœci lub paralelnoœci przetwarzania
[ Pobierz całość w formacie PDF ]