[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.(9)299.Ci z uczniów Gotamy, którzy dniem i noc± bez ustanku praktykuj±przytomno¶æ cia³a i umys³u, zawsze budz± siê szczê¶liwie.(10)300.Ci z uczniów Gotamy, którzy dniem i noc± bez ustanku rozkoszuj±siê niewyrz±dzaniem krzywdy ¿adnej istocie, zawsze budz± siê szczê¶liwie.(11)301.Ci z uczniów Gotamy, którzy dniem i noc± bez ustanku rozkoszuj±siê praktykowaniem medytacji, zawsze budz± siê szczê¶liwie.(12)302.Trudno jest ¿yæ jako mnich, trudno rozkoszowaæ siê mnisim ¿yciem.Lecz ¿ycie rodzinne jest tak¿e trudne i pe³ne zmartwieñ.Cierpienie bierzesiê ze zwi±zków siê z nierównymi sobie, cierpienie bierze siê z wêdrowaniaw¶ród sansary.Zatem nie b±d¼ kim¶ b³±kaj±cym siê bez celu, nie pod±¿ajza cierpieniem.(13)303.Kto jest pe³en wiary i cnót, posiada dobre imiê i bogactwa - jestwszêdzie szanowany, do jakiegokolwiek kraju by siê nie uda³.(14)304.Ludzie dobrzy ja¶niej± z daleka, niczym szczyty Himalajów.A ludzie¼li s± niewidoczni, niczym strza³y wystrzelone z ³uku noc±.(15)305.Kto samotnie siaduje, samotnie sypia i samotnie chadza, kto siêwytê¿a i samotnie zwyciê¿a samego siebie, ten rozkoszuje siê samotno¶ci±lasu.(16) Rozdzia³ dwudziesty drugiKraina rozpaczy306.K³amca idzie do krainy rozpaczy; tak¿e ten, kto uczyniwszy [¼le],mówi: "Nie zrobi³em tego".Ludzie dopuszczaj±cy siê pod³ych czynów, odchodz±cz tego ¶wiata, doznaj± takiego samego losu w innym ¶wiecie.(1)307.Jest wielu z³ych ludzi i wiele pozbawionych samokontroli osób nosz±cych¿Ã³³te szaty.Ci wystêpni ludzie z powodu swych z³ych czynów odrodz± siêw krainie rozpaczy.(2)308.Lepiej by³oby po³kn±æ rozpalon± do czerwono¶ci kulê ¿elaza, pal±c±niczym ogieñ, ni¿ bêd±c niemoralnym i nieopanowanym, jako mnich spo¿ywaæjedzenie ofiarowane przez ludzi.(3)309.Cztery nieszczê¶cia spadaj± na nierozwa¿nego mê¿czyznê, który wspó³¿yjez cudz± ¿on±: przewina, niespokojny sen, nies³awa i [odrodzenie] w krainierozpaczy.(4)310.Takiego mê¿czyznê czeka nies³awa i nieszczê¶liwe odrodzenie w przysz³o¶ci.Gor±czkowa jest rozkosz niespokojnego mê¿czyzny i kobiety, a król nak³adaciê¿kie kary za cudzo³Ã³stwo.Zatem niech mê¿czyzna nie wspó³¿yje z cudz±¿on±.(5)311.Tak jak trawa kusa, gdy j± ¼le chwyciæ, przecina d³oñ, tak te¿¿ycie mnisie, gdy je ¼le prowadziæ, wiedzie do krainy rozpaczy.(6)312.Nieuwa¿ne sk³adanie ofiar, niew³a¶ciwy ceremonia³, ¿ycie w w±tpliwymcelibacie - ¿aden z tych czynów nie wydaje dobrych owoców.(7)313.Je¶li co¶ jest do zrobienia, winno siê to zrobiæ z zapa³em i energi±.Niedba³e ¿ycie mnisie jedynie mocniej wzbija kurz po¿±dañ.(8)314.Lepiej nie dopuszczaæ siê z³ych czynów, gdy¿ potem drêcz± one cz³owieka.Lepiej wype³niaæ dobre czyny, gdy¿ pó¼niej siê ich nie ¿a³uje.(9)315.Strze¿ siebie dobrze niczym granicznego miasta, i z zewn±trz, iod wewn±trz.Nie zaniedbuj sposobno¶ci [rozwoju duchowego].Ci, którzyprzepuszczaj± takie sposobno¶ci, lamentuj±, gdy s± skazani na krainê rozpaczy.(10)316.Ci, którzy s± zawstydzeni tym, czego nie powinni siê wstydziæ,a nie wstydz± siê tego, co powinno ich zawstydzaæ - maj± niew³a¶ciwe pogl±dyi trafiaj± do krainy rozpaczy.(11)317.Ci, którzy dostrzegaj± powód do lêku tam, gdzie nie ma czego siêbaæ, a nie widz± powodu do lêku w tym, czego nale¿y siê obawiaæ - maj±niew³a¶ciwe pogl±dy i trafiaj± do krainy rozpaczy.(12)318.Ci, którzy wyobra¿aj± sobie z³o tam, gdzie nie ma ¿adnego, a niewidz± z³a tam, gdzie ono jest - maj± niew³a¶ciwe pogl±dy i trafiaj± dokrainy rozpaczy.(13)319.Ci, którzy postrzegaj± z³o jako z³o, a dobro jako dobro - maj±w³a¶ciwe pogl±dy i trafiaj± do krainy zachwytu.(14) Rozdzia³ dwudziesty trzeciS³oñ320.Niczym s³oñ, co w bitwie znosi strza³y wypuszczane z ³uków ze wszystkichstron, tak ja bêdê znosi³ zniewagi.Naprawdê wielu ludziom brak moralno¶ci.(1)321.Wytresowanego s³onia mo¿na wprowadziæ w ¶rodek t³umu ludzi, a okie³znanegos³onia dosiada nawet król.Podobnie najlepszym z ludzi jest kto¶, kto poskromi³swój temperament i znosi zniewagi.(2)322.Znakomite s± dobrze wyæwiczone mu³y, pe³nej krwi konie Sindhu iszlachetne s³onie z wielkimi k³ami.Lecz jeszcze lepszy jest taki cz³owiek,który opanowa³ samego siebie.(3)323.Nie na zwierzêtach wierzchowych mo¿na dotrzeæ do Nieprzebytej Krainy(Nibbany), kto¶ samoopanowany dociera tam poprzez w³asny okie³znany i dobrzekierowany umys³.(4)324.Gdy przychodzi okres rui, nie sposób opanowaæ s³onia o imieniuDhanapalaka.Trzymany w niewoli, nie tknie on nawet kêsa po¿ywienia, leczz utêsknieniem przywo³uje w umy¶le las, w którym ¿yj± inne s³onie.(5)325.Gdy cz³owiek jest ociê¿a³y, ¿ar³oczny i leniwy, wyleguje siê w³o¿u niczym t³usty wieprz - to taki pró¿niak odradza siê wci±¿ na nowo.(6)326
[ Pobierz całość w formacie PDF ]