[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W 1976 roku Departament Stanu wyp³aci³ pracownikom zatrudnionym w Moskwie 20% dodatek szkodliwoœciowy za wykonywanie s³u¿by na “niezdrowym stanowisku" i zainstalowa³ aluminiowe ekrany okienne, aby chroniæ pracowników przed promieniowaniem setki razy s³abszym ni¿ to, jakie mo¿na stwierdziæ w pobli¿u wielu stacji radarowych.W tym samym roku rz¹d przyzna³ John Hopkins School of Medicine æwieræ miliona dolarów na stwierdzenie, czy istnieje jakieœ powi¹zanie miêdzy wspomnianym wy¿ej sygna³em i “uwidaczniaj¹cym siê wzrostem zapadalnoœci na raka" w ambasadzie (co nie zosta³o potwierdzone).Pomimo to, i¿ prezydent Johnson, podczas odbywaj¹cych siê w 1967 roku w Glassboro rozmów, poprosi³ premiera Kosygina o zaprzestanie tego bombardowania, Waszyngton nigdy nie mia³ ¿adnej formalnej podstawy, a¿eby tego ¿¹daæ ze wzglêdu na zagro¿enie zdrowia pracowników ambasady.Widocasie uznawano tak¹ sytuacjê za dopuszczalne ryzyko zwi¹zane z ochranianiem ³agodnych norm amerykañskich.Niewidzialna wojnaRosjanie wyznaczaj¹ drogi w rozpoznawaniu ryzyka, jakie niesie z sob¹ elektroska¿enie œrodowiska i, jak ju¿ widzieliœmy, zdaj¹ siê byæ pierwszymi, którzy potrafili zaprz¹c promieniowanie elektromagnetyczne do realizacji swych z³ych zamiarów.Jednak¿e spektrum mo¿liwych broni tego rodzaju rozci¹ga siê daleko poza sygna³ moskiewski i Amerykanie prowadz¹ aktywne badania nad niektórymi z tych mo¿liwoœci ju¿ od wielu lat.Wiêkszoœci¹, a byæ mo¿e nawet wszystkimi z wymienionych ni¿ej, efektów oddzia³ywania PEM mo¿na pos³u¿yæ siê – w zale¿noœci od potrzeby dobieraj¹c odpowiedni¹ ich skalê – przeciw pojedynczym osobom, t³umom albo nawet armiom:* Najbardziej prymitywn¹ broni¹ tego typu mog¹ byæ elektromagnetyczne miotacze ognia, których zasiêg dzia³ania jest wiêkszy ni¿ miotaczy chemicznych.Ju¿ w 1955 roku w Naval Medical Research Institute [Instytut Badañ Medycznych Marynarki USA (przyp.t³um.)] przeprowadzano eksperymenty polegaj¹ce na zdalnym gotowaniu psów przy pomocy promieniowania.Wiadomo teraz, ¿e generatory promieniuj¹ce w krótkofalowym zakresie UHF mog¹ zaledwie w ci¹gu kilku sekund powodowaæ bardzo ciê¿kie poparzenia skóry.Termin “impuls elektromagnetyczny" (IEM) odnosi siê do nies³ychanie potê¿nego, prawie natychmiastowego przyrostu poziomu energii elektromagnetycznej w otoczeniu, spowodowanego przez wybuch bomby atomowej.Odkryto go w póŸnych latach szeœædziesi¹tych.IEM wywo³any przez pojedynczy wybuch na wysokoœci kilku tysiêcy kilometrów nad powierzchni¹ Ziemi móg³by zniszczyæ wszystkie uk³ady elektryczne na obszarze ca³ego kontynentu.We wczesnych latach siedemdziesi¹tych zbudowano nowe typy generatorów IEM, które s¹ zdolne do wytwarzania impulsów promieniowania dziesiêæ do dwudziestu razy silniejszych ni¿ te, które by³y dostêpne wczeœniej.U¿ywa siê ich do symulowania IEM oraz do prac konstrukcyjnych maj¹cych na celu stworzenie uk³adów ³¹cznoœci, które by³yby odporne na dzia³anie tych potê¿nych impulsów.W 1973 roku generatory takie omawiano podczas seminarium zorganizowanego przez Naval Weapons Laboratory [Laboratorium Broni Marynarki Wojennej USA (przyp.t³um.)] w Dahlgren w stanie Virginia.W seminarium bra³y udzia³ wy³¹cznie zaproszone osoby, a dyskusjê poœwiêcono wykorzystaniu IEM zarówno przeciwko ¿ywej sile nieprzyjaciela, jak równie¿ mo¿liwoœci oddzia³ywania na wyrzutnie pocisków antybalistycznych.Od tego czasu nie ujawniono ¿adnych informacji o dokonanych w nastêpnych latach postêpach tych prac.Trudnoœci ze œledzeniem na znacznych odleg³oœciach pocisków rakietowych dowodz¹, ¿e nie opanowano jeszcze w pe³ni promieniowania, które by³oby u¿yteczne w zwalczaniu pocisków antybalistycznych.Tego typu trudnoœci nie wystêpuj¹ jednak w dziedzinie mo¿liwego zastosowania broni elektromagnetycznych przeciw ludziom znajduj¹cym siê w strefach pozbawionych os³on.* Przy pewnych gêstoœciach mocy obserwuje siê efekt zdradzieckiego wabienia ludzi, podobny do tego, jaki obserwuje siê w przypadku ciem œlepo zmierzaj¹cych do p³omienia.Mo¿e on zwiêkszaæ skutecznoœæ oddzia³ywania takich broni.Odkrywca tego zjawiska, Sol Michaelson, pisa³ w 1958 roku, ¿e ka¿dy z psów, na jakich prowadzi³ doœwiadczenia, “zaczyna³ usilnie wyrywaæ siê z uwiêzi", wykazuj¹c “znaczne podniecenie i aktywnoœæ miêœniow¹", lecz “z jakiegoœ powodu wszystkie zwierzêta pozostawa³y zwrócone w stronê anteny rogowej".Byæ mo¿e na zasadzie takiego samego efektu pola UHF mog¹ tak¿e wywo³ywaæ os³abienie miêœni i ospa³oœæ.Radzieckie eksperymenty, przeprowadzone na szczurach w 1960 roku, wykaza³y, ¿e piêciominutowe ich eksponowanie na dzia³anie promieniowania o gêstoœci mocy 100 000 mikrowatów poci¹ga za sob¹ spadek zdolnoœci utrzymania siê na wodzie tych zwierz¹t podczas próby wytrzyma³oœci z szeœædziesiêciu do szeœciu minut.* Odkrycie Allena Freya, ¿e pewne typy pulsuj¹cego promieniowania mikrofalowego wp³ywaj¹ na zmianê bariery krew-mózg, mo¿na spo¿ytkowaæ jako pomocniczy œrodek ataku, dziêki któremu zwiêksza siê skutecznoœæ oddzia³ywania œrodków farmakologicznych, bakterii lub trucizn.* Wykryte przez Rossa Adeya zakresy widma promieniowania powoduj¹ce wyp³ywy jonów wapnia z neuronów mo¿na wykorzystaæ w celu powodowania zak³Ã³ceñ funkcji ca³ego mózgu.* Na pocz¹tku lat szeœædziesi¹tych Frey odkry³, ¿e kiedy mikrofale z zakresu od 300 do 3000 megaherców pulsuj¹ z odpowiedni¹ czêstotliwoœci¹, to mog¹ one byæ “s³yszane" przez ludzi, w tym tak¿e g³uchych.Promieniowanie takie powodowa³o sensacje buczenia, gwizdów, trzasków lub brzêczenia (zale¿nie od czêstotliwoœci i pulsacji promieniowania), przy czym badane osoby odczuwa³y, ¿e Ÿród³o dŸwiêku znajduje siê tu¿ za ich g³owami.Najpierw Freya wyœmiano, podobnie jak wielu fachowców obs³uguj¹cych radar, którym mówiono, ¿e maj¹ chyba bzika, skoro twierdz¹, ¿e mog¹ czasami s³yszeæ niektóre promienie radarowe.Przeprowadzone póŸniej prace dowiod³y, ¿e odczuwanie fal radarowych dochodzi do skutku gdzieœ w obszarze skroniowym mózgu, nieco powy¿ej i w kierunku ku przodowi od linii ³¹cz¹cej uszy.Zjawisko to powstaje prawdopodobnie wskutek wytwarzania siê fal ciœnienia w tkance mózgu, spoœród których czêœæ pobudza komórki w drogach s³uchowych.Eksperymenty przeprowadzone na szczurach dowiod³y, ¿e silny sygna³ mo¿e wytwarzaæ falê dŸwiêkow¹ o wartoœci 120 decybeli, co jest w przybli¿eniu równe poziomowi dŸwiêku, jaki wydaje silnik startuj¹cego odrzutowca.Jest oczywiste, ¿e takie promieniowanie mo¿e powodowaæ u ludzi silny ból i uniemo¿liwiaæ komunikacjê g³osow¹.To, ¿e mo¿na pos³ugiwaæ siê tym zjawiskiem w sposób bardziej subtelny, wykaza³ w 1973 roku dr Joseph C.Sharp z Walter Reed Army Institute of Research [Instytut Badawczy Si³ L¹dowych USA im.Waltera Reeda (przyp.ttum.)]
[ Pobierz całość w formacie PDF ]