[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ten człowiek uwielbia wygłaszać swoje opinie na temat siania działań, nawożenia myśli i podlewania zdobyczy.Jeśli wojownik posłuchałby tych rad, to wykonałby pracę, która nie byłaby jego pracą, a ogród, który pielęgnował, odzwierciedlałby zamysły sąsiada.Jednak wojownik wie, że każdy ogród ma swoje tajemnice, które może odkryć jedynie cierpliwa ręka ogrodnika.Dlatego woli się skupić na słońcu, deszczu i porach roku.Wie, że szaleniec, który podpatruje zza muru i daje tysiące rad na temat cudzego ogrodu, nie dba o swoje rośliny.Obce radyAby walczyć trzeba mieć oczy otwarte i oddanych sprzymierzeńców u boku.Lecz czasem zdarza się, że przyjaciel, który walczył w obozie wojownika, zmienia się nagle w jego wroga.Pierwszą reakcją jest nienawiść.Jednak wojownik światła wie, że na polu bitwy zaślepiony żołnierz ginie.Dlatego stara się zawsze pamiętać o wszystkich dobrych uczynkach swojego dawnego sojusznika.Usiłuje zrozumieć, co popchnęło tego człowieka do nagłej zmiany obozu, jakie rany nawarstwiły się w jego duszy.Próbuje odkryć, co sprawiło, że przestali się porozumiewać.Nikt nie jest całkowicie dobry ani zły.O tym myśli wojownik, kiedy odkrywa, że ma nowego przeciwnika.ZrozumienieWojownik światła wie, że cel nie uświęca środków.Ponieważ cel nie istnieje, istnieją tylko środki.Życie gna go z nieznanego w nieznane.Każda minuta owiana jest pasjonującą tajemnicą - wojownik nie wie, skąd przyszedł ani dokąd idzie.Ale wie, że nie znalazł się na świecie przez przypadek.I cieszy się, że wszystko go zaskakuje, że zachwycają go nowe pejzaże.Często się boi, ale dla wojownika to całkiem normalne.Jeśli skupi się jedynie na celu podróży, nie zwróci uwagi na znaki na drodze.Jeśli zada tylko jedno pytanie, nie pozna wielu innych odpowiedzi.I dlatego wojownik oddaje się wszystkiemu całkowicie.Życie chwiląWojownik wie, że istnieje "zjawisko lawiny".Często był świadkiem, kiedy ktoś zachował się podle wobec osoby, której zabrakło odwagi, by się przeciwstawić.Z tchórzostwa i żalu ta osoba wyładowywała swą złość na kimś jeszcze słabszym, aż powstawała z tego istna lawina nieszczęść.Nikt z nas nie zna skutków własnego okrucieństwa.Dlatego wojownik jest ostrożny w szarżowaniu szablą i staje do walki tylko z godnym siebie przeciwnikiem.A kiedy wpada w gniew, uderza pięścią w skałę i rani sobie rękę.Ręka się goi łatwo, lecz dziecko, któremu zadałby ciężkie razy, bo przegrał jakąś potyczkę, pozostałoby napiętnowane na całe życie.LawinaKiedy nadchodzi chwila rozstania, wojownik żegna wszystkich poznanych w Drodze przyjaciół.Jednych nauczył jak usłyszeć dzwony zatopionej świątyni, innym opowiedział przy ognisku koleje swojego losu.Smutno mu na duszy, lecz wie, że jego szabla jest święta i musi być posłuszny rozkazom Tego, któremu poświęcił swą walkę.Tak więc wojownik światła dziękuje swoim towarzyszom podróży, bierze głęboki oddech i rusza naprzód pełen wspomnień z niezapomnianej podróży.Kompani Podróży> Następny >>">Błędny wyraz:
[ Pobierz całość w formacie PDF ]