[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W naszym organizmie odgrywa ono rolê g³Ã³wnej magistrali wydalania niestrawionych resztek spo¿ytego pokarmu i swego rodzaju pieca, ogrzewaj¹cego nerki oraz inne organy wewnêtrzne.Je¿eli niestrawione resztki pokarmu nie zostan¹ na czas wydalone z jelita grubego – nastêpuje wewnêtrzne zatrucie, organizm zaczyna sam siebie zatruwaæ.W celu aktywizacji jelita grubego opanujemy nieskomplikowan¹ technikê, któr¹ jednak¿e nale¿y wykonywaæ regularnie, systematycznie w cyklach dziesiêciodniowych.Nak³adamy d³onie na strefy jelita grubego – po bokach brzucha, z prawej i lewej strony.D³onie zwrócone s¹ palcami w dó³.Ustanawiamy kontakt energetyczny pomiêdzy cia³em a d³oñmi i zaczynamy nimi poruszaæ.Ruchy wykonuje siê nastêpuj¹co: prawa d³oñ opuszcza siê w dó³ ku miednicy i st¹d wolno podnosi siê w górê ku ¿ebrom.Lewa d³oñ odwrotnie, podnosi siê ku ¿ebrom i wolno sp³ywa w dó³ – ku miednicy.Przy czym lewa d³oñ w dole brzucha zbacza w kierunku pêpka, zgodnie z biegiem esicy, a potem kieruje siê w dó³.Po kilku przejœciach d³oñmi (w naszej praktyce, po dziesiêciu) po bocznych powierzchniach brzucha, co odpowiada wstêpuj¹cemu i zstêpuj¹cemu odcinkowi jelita grubego, robimy dwa-trzy przejœcia po ca³ej drodze ruchu fizjologicznego.W tym celu obie d³onie przemieszczamy w prawo, przyk³adowo na strefê wyrostka robaczkowego i ustanawiamy kontakt energetyczny pomiêdzy nimi a cia³em.Zaczynamy wolno podnosiæ d³onie ku górze, do prawego pod¿ebrza, nastêpnie prowadzimy rêce poziomo w górnej czêœci brzucha od prawej dolnej granicy klatki piersiowej ku lewej dolnej granicy.I st¹d powoli przesuwamy rêce w dó³ po lewej stronie brzucha i na koñcu tej drogi zaokr¹glamy ruch ku pêpkowi i opuszczamy rêce w dó³.Opanujemy jeszcze jedn¹ bardzo wa¿n¹ technikê pracy ze sob¹, która pozostanie w waszym arsenale na d³ugie lata.Jest to metoda pracy z pierœcieniami.Ma ona wiele wariantów, zapoznamy siê z konkretnym i najprostszym przyk³adem.£¹czymy opuszki palców obu r¹k – wskazuj¹ce (lub œrodkowe) oraz kciuki.Powstaje pierœcieñ.WyobraŸmy sobie, ¿e przez jego wnêtrze p³ynie strumieñ, jakby powiew wiatru.Jeœli w tym momencie ustawimy pierœcieñ równolegle do cia³a, to pojawi siê odczucie ciep³ego strumienia – to potok skoncentrowanej zewnêtrznej energii p³ynie przez pierœcieñ z palców w zadanym kierunku.W ogóle praca z pierœcieniami mo¿e zostaæ wydzielona jako odrêbne zagadnienie z uwagi na znaczenie i mo¿liwoœci, jakie ofiarowuje praktykuj¹cym j¹ osobom.W metodach samouzdrawiania za pomoc¹ pierœcieni mog¹ byæ wykorzystywane drewniane, kamienne, srebrne, z³ote, miedziane, mosiê¿ne i inne konstrukcje.Posiadaj¹ one ró¿ne rozmiary, bywaj¹ z uchwytami lub bez nich.S³owem, arsena³ jest bardzo du¿y.I ró¿ne materia³y w ró¿nym stopniu zdolne s¹ aktywizowaæ procesy energetyczne w organizmie, wp³ywaæ wybiórczo na organy i wêz³y cia³a.Jednak pierœcieñ z palców jest zawsze pod rêk¹ i mo¿e byæ wykorzystywany jako œrodek szybkiej samopomocy.W starodawnych rosyjskich metodach uzdrowicielskich jest i taka: gdy boli g³owa, to trzyma siê nad ni¹ sitko, lub po prostu nak³ada siê je na g³owê.Praktyka pracy z pierœcieniami posiada, jak widzimy, d³ug¹ historiê.Wszak sito jest wielostopniow¹ struktur¹ pierœcieniow¹.Siatka sitka sk³ada siê z ogromnej iloœci drobnych oczek – w istocie tak¿e pierœcieni.Strumieñ energii, zogniskowany przez zewnêtrzny pierœcieñ sitka, przechodz¹c przez oczka siatki rozdrabnia siê w nich, ka¿dy strumyczek ogniskuje siê oddzielnie i kiedy ten delikatny energetyczny deszcz przenika g³owê, wtedy oddzia³y wuj e na przykurczone fragmenty siatki naczyñ krwionoœnych, likwiduje zastoje energetyczne, zachodzi wyrównywanie ogólnego t³a energetycznego g³owy, a zjawiska zastojowe w kana³ach i meridianach zanikaj¹, zostaje przywrócona normalna cyrkulacja, ból przechodzi.Zjawiska zastojowe w naczyniach i meridianach s¹ ze sob¹ powi¹zane i kiedy rozpoczyna siê ruch energii przez kana³y, równoczeœnie aktywizuje siê przep³yw krwi w naczyniach.Przykurcz zanika.Nawiasem mówi¹c sito mo¿na wykorzystaæ nie tylko do usuwania bólów g³owy, ale tak¿e do skutecznego i zmasowanego oddzia³ywania na dowolny organ wewnêtrzny lub strefê cia³a
[ Pobierz całość w formacie PDF ]