[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.By�a togromadka jakich� m�odych zuchów, nosz�cych z fantazj� swe surduty �wi�teczne.Olbrzymie fontazie w jaskrawych kolorach zdobi�y ich szyje, a gorsy u koszul tych panówuderza�y z daleka �nie�n� bia�o�ci�.Szli �miej�c si� i rozmawiaj�c g�o�no,pewni siebie, zadowoleni, jakby wyruszali na podbicie �wiata.Nadzwyczajne krawatypowiewa�y szerokimi szarfami pod �wie�o wygolonymi brodami tych panów.Szli zfantazj�, pogwizduj�c i �miej�c si� g�o�no.Przeszli mimo Ka�ki, patrz�c wstron� Glinianek i pluj�c w g��bokie do�y.- Jeden wszak�e oderwa� si� odgromadki.Dostrzeg� dziewczyn� i podbieg� ku niej z gotowym �artem na ustach.Ta t�gadziewka, le��ca w trawie, ukryta prawie w fa�dach chustki, zaciekawi�a go.U�miechni�ty, rozbawiony stan�� przed ni�, oblany ca�� strug� b�yszcz�cego wgórze s�o�ca, i pochyli� si� nawet, aby uszczypn�� �pi�c� na pozór dziewczyn�,bo Ka�ka zamkn�a oczy, jakby czuj�c zbli�aj�ce si� niebezpiecze�stwo.Lecz �artzamar� mu na ustach, gdy nagle ujrza� twarz dziewczyny.Chwilowo zmiesza� si� nawet, awyci�gni�ta r�ka opad�a wyd�u� cia�a.Sta� tak chwilk�, jakby wro�ni�ty w ziemi�, pomimo �e towarzysze znikn�li ju� pozap�otkiem przyleg�ej posesji.Tylko ich m�ode, a ju� chrapliwe g�osy wybiega�yspomi�dzy drzew, tworz�cych poza p�otem do�� g�st� zielon� �cian�.Ka�ka, s�dz�c, �e wszyscy ju� znikli, otworzy�a oczy.Wzrok jej pad� na stoj�cegoprzed ni� m�czyzn�.Fala krwi uderzy�a jej do g�owy.Pozna�a Jana.Oczy ich spotka�y si�.�renice kobiety, czerwone od �ez wylanych podczas bezsennychnocy, podkr��one sinymi obwódkami, wpatrzy�y si� w �wiec�ce zdrowiem i �yciem oczym�czyzny.W oczach tych by�a zapisana ca�a historia tych kilku miesi�cy: jej m�ki,jej cierpienia, niepokój, smutek, t�sknota - i jego równowaga, dobre trawienie, sen,od�ywianie si� i spokój moralny najl�ejszym nie zak�ócony wyrzutem.Dziewczyna wpatrzy�a si� uporczywie w twarz swego dawnego kochanka.Mia�a go! Mia�anareszcie tu� przed sob�, mog�a mu wypowiedzie� wszystko, co ci�y�o jej na sercu.Ale on ockn�� si� teraz z chwilowej bezw�adno�ci.Szybko odwróci� si�, pragn�cucieka�.Przypomnia� sobie scen� na strychu i ba� si� jej powtórzenia.Lecz Ka�ka porwa�a si� szybko z ziemi i obiema r�kami uchwyci�a si� jego ramienia.Dr�a�a ca�a jak w febrze, a blade policzki zabarwi� rumieniec.Chustka zsun�a si�jej z ramion - i stan�a przed nim w ca�ym majestacie macierzy�stwa, nie zwa�aj�c nareszt� �wiata, na ludzi, którzy lada chwila nadej�� mogli.On szybkim rzutem okaobrzuci� ca�� jej posta� i zrozumia� jej po�o�enie.Szarpn�� si� gwa�townie,pragn�c uciec czym pr�dzej od tej matki-kobiety, on - ojciec-m�czyzna! To �ono, wktórym ukrywa�o si� w tej chwili jego w�asne dzieci�, wyda�o mu si� ohydne,wstr�tne, przera�aj�ce.Ale Ka�ka z dziwn� si�� przykuwa�a go do miejsca.Palce jej zacina�y si� kurczowodoko�a r�ki Jana, sprawiaj�c mu ból dotkliwy.Przecie� nie chcia�a mu czyni�adnej krzywdy.Chcia�a mu tylko powiedzie�, �e ona lada chwila umrze� mo�e ipozostawi� na �wiecie sierot�.Dla tej sieroty ��da�a s�usznej opieki.Czy� nie by�a w swym prawie?- Janie! - rzek�a przerywanym g�osem - jak to dobrze Bóg zrobi�, �e� si� o mnienatkn��.Tak ci� chcia�am zobaczy�.- Pu�� mnie! Czego szarpiesz! - przerwa� stró� do�� opryskliwie.- Jeszcze mi pyskpazurami rozorzesz, jak wtedy na strychu.- Nie! o nie! - odrzek�a Ka�ka zaciskaj�c coraz mocniej palce - ja ci nic z�ego niezrobi�.Chcia�am ci tylko powiedzie�.Urwa�a nagle, nie mog�c doko�czy�rozpocz�tego zdania.Zdawa�o si� jej, �e b�dzie jej bardzo �atwo wypowiedzie� muwszystko przy spotkaniu, a przecie� g�os zamiera� w jej piersi, a s�owa kona�y na jejustach.Widzia�a go znów! Widzia�a zdrowego, czerwieni�cego si� w promieniachs�o�ca, jak dawniej, jak przed rokiem!.Mia� nawet ten sam lila krawat i kamizelk� wpaski, w�osy l�ni�y si�, wyziewaj�c ze siebie wo� topolowej pomady.By� takpi�kny, silny, strojny, gdy sta� przed ni�, z g�ow�, wed�ug zwyczaju, odkryt�, zkapeluszem nowym, s�omkowym w r�ce, pokrytej tombakowymi pier�cionkami.I nagle Ka�kazawstydzi�a si� swej n�dzy, swego ubóstwa, a przede wszystkim stanu, który j� takoszpeca�.I r�ce jej mimo woli opad�y wzd�u� cia�a, uwalniaj�c Jana z wi�zów.Szybkopochwyci�a le��c� na trawie chustk� i owin�a si� ni�, zakrywaj�c pó� cia�a.Jan przez ten czas post�pi� ju� kilka kroków, pragn�c przej�� do s�siedniegoogródka, ale Ka�ka zast�pi�a mu drog�.Stali teraz prawie nad samym brzegiemprzepa�ci, tu� gonad Starymi Do�ami, które �ó�tym dnem �yska�y w promieniachs�o�ca.- Janie! poczekaj chwilk�.tak pój�� nie mo�esz! - rzek�a znów kobieta.-Widzisz, jestem bardzo biedna i odsiaduj� w d�ug tu stancj�.Ale nied�ugo mo�e ju�to si� sko�czy, tylko �e nie wiem, jak to Bóg pokieruje.Jan rzuci� si� niecierpliwie.- Czego ty chcesz ode mnie? Nie zaczepiaj! - sykn�� przez z�by - ja do ciebie nic niemam.Takie, jak ty, w�ócz�gi, co si� bij� i co je po furdygach policaje prowadz�, totylko dyshonor dla porz�dnych ludzi.Odst�p z drogi, mówi�, dobrze, a jak niepos�uchasz, to ci jeszcze dam rad�!.Ona, zgor�czkowana, nie s�ucha�a prawie gró�b jego.Jedn� teraz mia�a my�l tylko - chcia�a mu przecie� powiedzie� o dziecku, któremog�o g�odem zamiera� jak ta sierotka, któr� ponie�li teraz na cmentarz.- Ja nic nie chc� dla siebie - zawo�a�a szybko - ja nie mam �adnego ��dania, jenowedle dziecka.Zamilk�a spuszczaj�c g�ow�.Wyrzuci�a wreszcie to s�owo, t� zbrodni�, to przest�pstwo, które pope�ni�a daj�c�ycie, przyoblekaj�c w cia�o rozkosz, jak� odbiera� od niej stoj�cy przed ni�m�czyzna.On popatrzy� na ni� z jak�� ma�pi� z�o�liwo�ci�, gdy� stopniowoodzyskiwa� utracon� fantazj�.- Fiu! fiu! - zagwizda� - a to pi�knie; no! no! dziecko!.Ta�cowa�a Ma�gorzatka!.Ka�ka podnios�a g�ow�.Jak to, wi�c on tak przyjmuje wiadomo�� o dziecku? Nie martwi si� wcale.Owszem,pogwizduje weso�o, u�miecha si� nawet.Kto wie? Mo�e si� namy�li - o�eni!I pe�na rado�ci chwyta go ponownie za rami�, wo�aj�c:- Ach, Janie, jaki ty dobry, �e mnie za to nie �ajesz! Ja temu nie winna, ale i takbiedna jestem taka.Jan wzrusza ramionami.- A za co, u diab�a, �aja�bym ci�? h�? Dzieciak to twoja rzecz.Miej go sobie czynie, to mnie ni parzy, ni zi�bi.Teraz przecie� Ka�ka nie mo�e si� myli� co dointencji wypowiedzianej w tych s�owach.Chwilowe za�lepienie znika z jej oczów.On niechce s�ysze� o dziecku, którego jest ojcem.Mówi, �e to go nie zi�bi ni parzy!.Wi�c na ni�, na ni� jedn� spada to dziecko, które si� w tej chwili szarpierozpaczliwie w jej �onie, jakby przeczuwaj�c, �e rodzony ojciec wypiera si� go i naponiewierk� w �wiat rzuca.Jaki� sza� ogarnia Ka�k�.To nag�e przej�cie z rado�cido rozczarowania nape�nia j� strasznym rozdra�nieniem.Chustka ponownie spad�a z jejramion, ona nerwowo chwyta si� Jana i patrzy mu prosto w twarz rozszerzonymi �renicami.Ca�y ból, ca�y ogrom przebytych i spodziewanych cierpie� uosabia si� dla niej w tejchwili w tym cz�owieku, który jest przyczyn� wszystkich jej nieszcz�� i n�dzy, doktórej dosz�a.Przez chwil� sta�a milcz�ca.nagle wyprostowa�a si�, a w oczach jejzapali�y si� ponure blaski, usta otwar�y, ukazuj�c dwa rz�dy ostrych z�bów.Buntnieprzeparty tryska� z jej ca�ej postaci tak zwykle �agodnej i uleg�ej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

unmsb.keep.pl