[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.^ego s³ugusi przeczesywali Szampaniê i Langwedocjê wzd³u¿ i wszerz ~~ tymczasem obiekt ich poszukiwañ przez ca³y ten czas by³ ukryty w Podziemiach skarbca w Pary¿u.W owym czasie wielkim mistrzem Zakonu by³ Jakub z Molay.Spodziewaj¹c siê zdrady papie¿a Klemensa V, który by³ pionkiem króla Filipa, Molay wys³a³ skarb na osiemnastu galerach z La Rochelle.Wiêkszoœæ pop³ynê³a do Szkocji25, Filip nie wiedzia³ o tym, poch³oniêty by³ bowiem negocjacjami z innymi monarchami w sprawie œcigania templariuszy poza Francj¹.Król w 1312 r.zmusi³ papie¿a Klemensa V do wyjêcia Zakonu spod prawa, w dwa lata póŸniej Jakub z Molay zosta³ spalony na stosie.Edward II nie chcia³ przeœladowaæ templariuszy poza Francj¹, ale jako ziêæ Filipa by³ w trudnej sytuacji.Otrzymawszy jednoznaczne instrukcje od papie¿a post¹pi³ zgodnie z zasadami inkwizycji.Wielu templariuszy aresztowano we Francji, ich ziemiê i w³asnoœæ skonfiskowano i nastêpnie przekazano joannitom.Jednak¿e w Szkocji sprawy przybra³y inny obrót.Tam ca³kowicie zignorowano papiesk¹ bullê.Na d³ugo wczeœniej, w 1128 r., Hugon z Payens spotka³ siê po raz pierwszy z królem Szkocji, Dawidem I, niebawem po synodzie w Troyes, a œw.Bernard z Clairvaux po³¹czy³ Koœció³ celtycki ze swoim zamo¿nym zakonem cystersów.Król Dawid nada³ Hugonowi i jego rycerzom ziemie Ballantradoch, przy Zatoce Forth (obecnie wieœ Tempie), a potem ustanowi³ ich siedzibê przy South Esk.Zakon cieszy³ siê opiek¹ i wsparciem nastêpnych królów, szczególnie Williama Lwa.Znaczne posiad³oœci przekazano rycerzom zakonu – zw³aszcza wokó³ Lothians i Aberdeen – templariusze dostali te¿ na w³asnoœæ posiad³oœci w Ayr i zachodniej Szkocji.Liczna formacja rycerzy-zakonników walczy³a pod Black-burne w 1314 r., po czym zyskali na znaczeniu w Lorne i Argyll.Od czasów Roberta Bruce'a I ka¿dy Bruce i nastêpca Stuartów by³ od urodzenia templariuszem, przez co szkocka linia królewska mia³a nie tylko kap³anów-królów, ale rycerzy-kap³anów-królów.Dzisiejsze podrêczniki historii i encyklopedie prawie jednog³oœnie stwierdzaj¹, ¿e templariusze wyginêli w pierwszej dekadzie XIV wieku.Myl¹ siê.Rycerski Bojowy Zakon Œwi¹tyni w Jerozolimie (w odró¿nieniu od za³o¿onych póŸniej masoñskich templariuszy) nadal kwit³ zarówno w kontynentalnej Europie, jak i w Szkocji
[ Pobierz całość w formacie PDF ]