[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.30.Aczkolwiek tedy przegl¹da³ Bóg czasom tej niewiadomoœci, ale teraz oznajmuje ludziom wszystkim wszêdy, aby pokutowali;31.Przeto i¿ postanowi³ dzieñ, w który bêdzie s¹dzi³ wszystek œwiat w sprawiedliwoœci przez mê¿a, którego na to naznaczy³, upewniaj¹c o tem wszystkich, wzbudziwszy go od umar³ych.32.A us³yszawszy o zmartwychwstaniu jedni siê naœmiewali, a drudzy mówili: Bêdziemy ciê znowu o tem s³uchaæ.33.I tak Pawe³ wyszed³ z poœrodku ich.34.A mê¿owie niektórzy przy³¹czywszy siê do niego, uwierzyli, miêdzy którymi te¿ by³ Dyjonizyjusz Areopagitczyk i niewiasta imieniem Damarys, i inni z nimi.*181.Potem Pawe³ odszed³szy z Aten, przyszed³ do Koryntu;2.A znalaz³szy niektórego ¯yda, imieniem Akwilas, rodem z Pontu, który by³ œwie¿o z W³och przyszed³ z Pryscyll¹, ¿on¹ sw¹, (dlatego, i¿ by³ Klaudyjusz postanowi³, aby wszyscy ¯ydowie z Rzymu wyszli), przyszed³ do nich;3.A i¿ by³ tego¿ rzemios³a, mieszka³ u nich i robi³; albowiem rzemios³o ich by³o robiæ namioty.4.Tedy miewa³ rozmowê w bó¿nicy na ka¿dy sabat i pozyskiwa³ i ¯ydy, i Greki.5.A gdy przyszli z Macedonii Sylas i Tymoteusz, œciœniony by³ w duchu Pawe³, oœwiadczaj¹c ¯ydom, ¿e Jezus jest Chrystusem.6.Lecz gdy siê oni sprzeciwiali i bluŸnili, otrz¹sn¹wszy proch z szat, rzek³ do nich: Krew wasza na g³owê waszê; jam jest czysty, od tego czasu pójdê do pogan.7.A odszed³szy stamt¹d wszed³ do domu niejakiego cz³owieka, imieniem Justus, s³u¿¹cego Bogu, którego dom by³ podle samej bó¿nicy.8.Lecz Kryspus, prze³o¿ony bó¿nicy, uwierzy³ Panu ze wszystkim domem swoim, i wiele z Koryntczyków s³uchaj¹c, uwierzyli i ochrzczeni s¹.9.Zatem Pan rzek³ Paw³owi w nocy w widzeniu: Nie bój siê, ale mów, a nie milcz.10.Bom ja jest z tob¹, a ¿aden siê na ciê nie targnie, abyæ mia³ co z³ego uczyniæ; albowiem ja wielki lud mam w tem mieœcie.11.I mieszka³ tam rok i szeœæ miesiêcy, nauczaj¹c u nich s³owa Bo¿ego.12.A gdy Galijo by³ starost¹ w Achai, powstali jednomyœlnie ¯ydowie przeciwko Paw³owi i przywiedli go do s¹du, mówi¹c:13.Ten namawia ludzi, aby przeciwko zakonowi Boga chwalili.14.A gdy Pawe³ mia³ usta otworzyæ, rzek³ Galijo do ¯ydów: O ¯ydowie! gdyby siê wam by³o jakie bezprawie sta³o, albo jaka krzywda, s³usznie bym was znosi³;15.Lecz jeŸli jest jaka gadka o s³owach i o imionach i o zakonie waszym, sami tego patrzcie; albowiem ja tego sêdzi¹ byæ nie chcê.16.I odegna³ je od s¹dowej stolicy.17.Tedy porwawszy wszyscy Grekowie Sostena, prze³o¿onego bó¿nicy, bili go przed s¹dow¹ stolic¹, a Galijo na to nic nie dba³.18.A Pawe³ pomieszkawszy tam jeszcze przez niema³o dni, po¿egnawszy siê z braæmi, p³yn¹³ do Syryi, a z nim Pryscylla i Akwilas, ogoliwszy g³owê w Kienchreach: bo by³ uczyni³ œlub.19.Zatem przyszed³ do Efezu i tam je zostawi³, a sam wszed³szy do bó¿nicy, mia³ rozmowê z ¯ydami.20.A gdy go oni prosili, aby u nich przez d³u¿szy czas zamieszka³, nie zezwoli³;21.Ale siê z nimi po¿egnawszy, rzek³: Koniecznie ja muszê œwiêto nadchodz¹ce w Jeruzalemie obchodziæ; lecz siê zasiê do was wrócê, bêdzieli wola Bo¿a.I puœci³ siê z Efezu.22.A gdy przyszed³ do Cezaryi, wst¹piwszy do Jeruzalemu a pozdrowiwszy zbór, szed³ do Antyjochyi.23.I zamieszkawszy tam przez niektóry czas, wyszed³ obchodz¹c krainê Galatsk¹ i Frygijê, utwierdzaj¹c wszystkich uczniów.24.A ¯yd niektóry imieniem Apollos, rodem z Aleksandryi, m¹¿ wymowny, przyszed³ do Efezu, bêd¹c mo¿nym w Pismach.25.Ten by³ wprawiony w drogê Pañsk¹, a pa³aj¹c w duchu, mówi³ i naucza³ pilnie o Panu, wiedz¹c tylko o chrzcie Janowym.26.Ten pocz¹³ bezpiecznie mówiæ w bó¿nicy.Którego us³yszawszy Akwilas i Pryscylla, przyjêli go do siebie i dostateczniej mu wy³o¿yli drogê Bo¿¹.27.A gdy chcia³ iœæ do Achai, napomniawszy go bracia, pisali do uczniów, aby go przyjêli; który gdy tam przyszed³, wiele pomaga³ tym, którzy uwierzyli z ³aski Bo¿ej.28.Albowiem potê¿nie ¯ydy przekonywa³, jawnie tego dowodz¹c z Pisma, i¿ Jezus jest Chrystusem.*191.I sta³o siê, gdy Apollos by³ w Koryncie, i¿ Pawe³ obszed³szy górne krainy, przyszed³ do Efezu; a znalaz³szy tam niektórych uczniów,2.Rzek³ do nich: Izaliœcie wziêli Ducha Œwiêtego, uwierzywszy? A oni mu rzekli: Owszemeœmy ani s³yszeli, jeŸli jest Duch Œwiêty.3.Tedy rzek³ do nich: W có¿eœcie tedy ochrzczeni? A oni rzekli: W chrzest Janowy.4.Zatem rzek³ Pawe³: Janci chrzci³ chrztem pokuty, mówi¹c ludowi, aby w onego, który mia³ przyjœæ po nim, uwierzyli, to jest w Jezusa Chrystusa.5.A us³yszawszy to, ochrzczeni s¹ w imiê Pana Jezusowe.6.A gdy na nie w³o¿y³ Pawe³ rêce, zst¹pi³ na nie Duch Œwiêty i mówili jêzykami i prorokowali.7.A by³o wszystkich mê¿Ã³w oko³o dwunastu.8.A wszed³szy do bó¿nicy, mówi³ bezpiecznie przez trzy miesi¹ce, nauczaj¹c i namawiaj¹c ich do królestwa Bo¿ego.9.A gdy siê niektórzy zatwardzili, a wierzyæ nie chcieli, Ÿle mówi¹c o tej drodze Bo¿ej przed mnóstwem, odst¹piwszy od nich, od³¹czy³ ucznie, na ka¿dy dzieñ ucz¹c w szkole niektórego Tyranna.10.A to siê dzia³o przez dwa lata, tak i¿ wszyscy, którzy mieszkali w Azyi, s³uchali s³owa Pana Jezusowego, tak ¯ydowie, jako i Grekowie.11.A nie lada cuda czyni³ Bóg przez rêce Paw³owe;12
[ Pobierz całość w formacie PDF ]