[ Pobierz całość w formacie PDF ]
., itd., ad infinitum- zbyt długo było to dobrą wymówką dla agresywnychi nieodpowiedzialnych czynów.Każdy, kto mówi "musimy spróbowaćzrozumieć" tych, którzy uprzykrzają życie osobom na to niezasługującym, ma współudział w rozwoju społecznego raka! Apologeciowych wściekłych ludzi zasługują na wszelkie baty z rąk swychpodopiecznych! Wściekłe psy należy unicestwiać i to oneo wiele bardziej potrzebują pomocy niż ludzie, którym pianawystępuje na usta wówczas, gdy tak im wygodnie, zwłaszcza kiedyirracjonalne zachowanie jest w dobrym tonie! Łatwo powiedzieć:"No i co! ludzie ci są pozbawieni pewności siebie, tak więc niemogą mnie skrzywdzić".Ale pozostaje faktem, że jeśli tylko będąmieli sposobność, to cię zniszczą! Dlatego masz pełne prawo(symbolicznie) zniszczyć ich, o ile zaś twoje przekleństwa sprowokują ich faktyczne unicestwienie, ciesz się, że stałeś się narzędziemw uwolnieniu świata od zarazy! Jeżeli twój sukces lub szczęścieprzeszkadza komuś - nie jesteś mu nic winny! Został stworzony po to, abygo rozdeptać! GDYBY LUDZIE MUSIELI ODPOWIADAĆ ZA KONSEKWENCJE SWOICHCZYNÓW, DWA RAZY ZASTANOWILIBY SIĘ, ZANIM COŚ ZROBILI!ŻYCIE PO ŚMIERCI JAKO SPEŁNIENIEEGO Człowiek zdaje sobie sprawę, że pewnego dnia umrze.Inne zwierzęta wiedzą, że zbliża się ich śmierć, ale dopiero wówczas, gdyjest ona pewna, zwierzę wyczuwa, że nadszedł już czas opuszczenia tegoświata.Ale nawet wtedy nie zdaje sobie dokładnie sprawy, co śmierć zasobą pociąga.Często podkreśla się fakt, że zwierzęta przyjmują śmierćz godnością, bez strachu i oporu.To piękna koncepcja,prawdziwa jednak tylko w razie nieuniknionej śmierci zwierzęcia. Kiedy zwierzę jest chore lub zranione, będzie walczyłoo swoje życie, dopóki pozostanie w nim chociaż odrobina siły.To owa niezachwiana chęć życia, która dodawałaby również człowiekoWi -gdyby tylko nie był tak "bardzo rozwinięty" - ducha do walki,jakiego potrzebuje, aby pozostać przy życiu. Dobrze znamy fakt, że wiele osób umiera po prostudlatego, że poddają się i przestaje im już na wszystkim zależeć.Jest to zrozumiałe w przypadku osoby bardzo chorej, bez wyraźnejszansy na wyzdrowienie.Często jednak występuje zupełnie inna przyczyna.Człowiek zrobił się leniwy.Nauczył się więc iść na łatwiznę.Nawetsamobójstwo stało się dla wielu ludzi mniej odrażające od wielu innychgrzechów.Winę za to należy całkowicie przypisać religii. Śmierć w wielu religiach uważana bywa zawielkieduchowe przebudzenie, do którego przygotowuje się przez całe życie.Koncepcja ta wygląda bardzo zachęcająco dla osoby niezadowolonejz życia, ale dla tych, którzy doświadczyli wszelkich radości, jakiemoże dać życie, śmierć wiąże się z wielkim przerażeniem.I takteż powinno być.Właśnie to pragnienie życia pozwoli witalnej osobienadal żyć po nieuniknionej śmierci jej cielesnej powłoki. Historia dowodzi, że ludzie poświęcający całe życienaposzukiwaniu doskonałości byli po śmierci deifikowani za swojemęczeństwo.Przywódcy religijni i polityczni niezwykle przebiegleukładają swe plany.Poprzez ukazanie męczennika jako wybitnego wzoru dlaswoich towarzyszy zapobiegają zdroworozsądkowej reakcji na fakt, żeświadoma autodestrukcja kłóci się z całą zwierzęcą logiką.Dlasatanisty męczeństwo i bezosobowy heroizm nie kojarzy sięz uczciwością, lecz z głupotą.Nie odnosi się to oczywiście dosytuacji związanej z obroną ukochanej osoby.Ale poświęcenie swojegożycia za coś tak bezosobowego jak kwestie polityczne lub religijnestanowi szczyt masochizmu. Życie jest wielkim zaspokojeniem, śmierć wielkimwyrzecze niem.Dla osoby zadowolonej ze swojej ziemskiej egzystencjiżycie przypomina przyjęcie, a nikt nie chce opuszczać dobregoprzyjęcia.Z tego samego powodu ktoś cieszący się życiem ziemskimnie będzie miał ochoty zamienić go na obietnicę życia po śmierci,o którym nic nie wiadomo. Wschodnie wierzenia mistyczne uczą ludzipowstrzymywania świadomej chęci osiągnięcia sukcesu, aby mogli roztopićsię w "Uniwersalnej Świadomości Kosmicznej" - wszystko poto, aby uniknąć dobrego, zdrowego samozadowolenia lub szczerej dumyz ziemskich osiągnięć! Warto zauważyć, że tego typu wierzenia kwitną naobszarach, gdzie materialne dobra nie są łatwo osiągalne.Dlategodominującym wierzeniem religijnym musi być takie, które nakazuje swoimwiernym odrzucenie rzeczy materialnych i unikanie posądzeniao przywiązywanie choćby najmniejszej wagi do podobnych dóbr.W ten sposób ludzie mogą być nakłaniani do zaakceptowania swegolosu, bez względu na to, jak nędzny by był
[ Pobierz całość w formacie PDF ]