[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.CESARSTWO OTTONÓWCESARSTWO OTTONÓWTereny monarchii Karola Wielkiegoby³y naje¿d¿ane przez Wikingów i Madziarów.Dotyczy³o torównie¿ i monarchii wschodniofrankijskiej.(pañstwowschodniofrankijskie, które na mocy uk³adu w Verdun otrzyma³Ludwik Niemiecki, prze¿ywa³o za jego nastêpców okres upadku iwewnêtrznego rozbicia ) W³adza centralna nie by³a w staniezorganizowaæ obrony i bezpieczeñstwa, a wiêc poszczególneczêœci musia³y radziæ sobie same.W Niemczech dosz³o doodtworzenia ksiêstw szczepowych.Na ich czele sta³y wp³ywowerody mo¿now³adcze i tak powsta³y ksiêstwa Bawarii, Saksonii,Frankonii, Szwabii.W 911 r.wymar³a wschodnio-frankijska linia Karolingów.Wtedy ksi¹¿êta wybrali Konrada -ksiêcia Szwabii na króla Niemiec.Nie wszyscy jednak uznali tenwybór.Toczy³y siê za¿arte walki, król umieraj¹c na swegonastêpcê wyznaczy³ Henryka I- ksiêcia saskiego, którypanowa³ w latach 919- 936 (by³ on z dynastii saskiej, którapanowa³a nieprzerwanie do po³.XI w.).Henryk zerwa³ z zasad¹dzielenia królestwa i na nastêpcê wyznaczy³ drugiego zeswoich synów- Ottona I.Uda³o mu siê tak¿e przeprowadziæjego wybór w 929 r.Henryk prowadzi³ aktywn¹ politykêzewnêtrzn¹, przy³¹czy³ Lotaryngiê, g³Ã³wnym jegoosi¹gniêciem by³o jadnak pobicie Wêgrów nad rzek¹ Unstrut¹w 933 r.Podj¹³ równie¿ ekspansiê przeciw S³owianomPo³abskim, którym narzuci³ swoje zwierzchnictwo.Jegonastêpca Otton I (936- 973 ) równie¿ prowadzi³ politykêcentralizacji.Opar³ siê przy tym na koœciele.Wygl¹da³o tow ten sposób, ¿e dobra, które by³y dot¹d nieu¿ytkowanew³¹czy³ do domeny królewskiej i uczyni³ z nich nadania dlaopactw i biskupstw, oczywiœcie maj¹c wp³yw na wybór tychdostojników.Dziêki temu móg³ w jakiœ sposób uniezale¿niæsiê od œwieckich feuda³Ã³w.Du¿ym sukcesem Ottona I by³opowtórne odparcie Wêgrów w bitwie na Lechowym Polu w 955 r., atak¿e w tym samym roku st³umi³ powstanie S³owian Po³abskich.Do jego sukcesów nale¿y tak¿e to, ¿e w³adca czeski uzna³siê jego lennikiem i to, ¿e w roku 951 uzyska³ koronê królaLongobardów.Tak wiêc móg³ tytu³owaæ królem Franków iLongobardów.Ukoronowaniem jego polityki by³a ponowna wyprawado W³och na wezwanie papie¿a.( papie¿ mia³ k³opoty wpolityce zew.i wew.), gdzie 2.II.962 r.w bazylice œw.Piotraw³adca Franków i Longobardów zosta³ ukoronowany na cesarza.By³o to epokowe wydarzenie wdziejach Europy, g³ownie Italii i Niemiec , albowiem odt¹dgodnoœæ cesarska po³¹czona zosta³a z godnoœci¹ królaNiemiec.Godnoœæ cesarska tworzy³a pewien imperialny programpolityczny, a mianowicie taki, ¿e cesarz rzymski jestzwierzchnikiem wszystkich ludów chrzeœcijañskich i koœcio³a,z tym, ¿e o ile dla w³adców Europy zach.by³o topierszeñstwo czysto tytularne, o tyle dla w³adców Europy wsch.(Polski, Czech, Wêgier ) wi¹za³o siê z roszczeniami dozwierzchnictwa i trybutu.Co wiêcej cesarz uwa¿a³ siêrównie¿ za suwerena wobec pañstwa koœcielnego, oraz uwa¿a³,¿e Niemcy i Italia stanowi¹ jedn¹ ca³oœæ.Ka¿dy z królów niemieckich byuzyskaæ koronê cesarsk¹ musia³ udawaæ siê do W³och, cowi¹za³o siê z kosztami jak i pewnym wysi³kiem zbrojnym,albowiem oba te kraje nic nie ³¹czy³o.I taki wysi³ek bêdziekontynuowany a¿ do XIII w.Otton zostaj¹c cesarzem przej¹³równie¿ ideê misji nawracania Pogan.Na wschodnich granicachcesarstwa utworzone zosta³o biskupstwo misyjne w celu nawracaniaS³owian (metoda saska ).Zosta³a odnowiona ideauniwersalistycznego cesarstwa, które mia³o obejmowaæwszystkich chrzeœcijan oraz w zadaniu tej polityki prowadziæmisjê nawracania Pogan.Polityka tego typu jest szczególnieniebezpieczna dla pañstw s³owiañskich
[ Pobierz całość w formacie PDF ]