[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Potem, gdy wszyscy jakoś się pogodzili, dla ogólnego bezpieczeństwa postanowił zdradzić te informacje.Przekonał się ze zdziwieniem, że Benedykt, Gerard, Fiona i Bleys wiedzieli o tym - choć eksperymentowali z innymi halucynogenami.To niezwykłe, ale jedynie Fiona rozważała wykorzystanie tego efektu jako broni.Zarzuciła jednak projekt z powodu nieprzewidywalności zjawiska.Działo się to kilka lat temu i Random zapomniał o całej sprawie wobec natłoku problemów.Zwyczajnie nie pomyślał, że kogoś nowego w rodzinie, jak mnie, powinno się może uprzedzić.Luke mówił, że próbował zdobyć Twierdzę, wprowadzając tam oddział żołnierzy na lotniach, i że atak się nie udał.Kiedy tam byłem, widziałem wewnątrz murów porozbijane lotnie, mogłem więc sensownie założyć, że Luke został uwięziony.Zatem, logicznie rzecz biorąc, to czarnoksiężnik Maska zrobił to, co zrobił, by doprowadzić Luke'a do takiego stanu.Wymagało to chyba tylko wprowadzenia dozy halucynogenu do więziennego posiłku, a potem wypuszczenia jeńca na wolność, żeby chodził sobie i gapił się na kolorowe światełka. Na szczęście, w przeciwieństwie do mnie, jego myślowe wędrówki nie prowadziły w żadne miejsca bardziej groźne niż co przyjemniejsze sceny z Lewisa Carrolla.Może miał serce czystsze od mojego.Ale to dziwne.Maska mógł go przecież zabić, trzymać w lochach albo dodać do swojej kolekcji wieszaków.Tymczasem, choć oczywiście istniało pewne ryzyko, w końcu halucynogen przestanie działać i Luke, wprawdzie cierpiący, znajdzie się na wolności.To raczej klaps po ręku niż prawdziwa zemsta.I to wobec przedstawiciela rodu, który niedawno władał w Twierdzy i z pewnością zechce tam wrócić.Czyźby Maska był aż tak pewny siebie? A może nie uważał Luke'a za groźnego? Wiedziałem również, że nasze zdolności chodzenia wśród cieni i zdolności czarodziejskie pochodzą ze zbliżonych źródeł: Wzorca albo Logrusu.Kto miesza się do jednego z nich, miesza się też do drugiego.To wyjaśniałoby niezwykłą umiejętność Luke'a nadania tak potężnego atutowego wezwania, chociaż w istocie nie było żadnego Atutu: jego wzmocniona prochami siła wizualizacji była tak intensywna, że fizyczny wizerunek na karcie okazał się zbędny.A wypaczone zdolności czarnoksięskie tłumaczyły tę wstępną grę, te dziwaczne, zniekształcające rzeczywistość doznania, jakie przeżyłem, nim nastąpił kontakt.Co oznaczało, że w pewnych narkotycznych stanach obaj możemy być bardzo niebezpieczni. Będę musiał to zapamiętać.Miałem nadzieję, że nie ocknie się wściekły na mnie za ten cios; zdążę chyba najpierw z nim pogadać.Z drugiej strony, środki uspokajające powinny go trochę przyhamować, a cała reszta pomoże w detoksykacji. Roztarłem obolały mięsień lewej nogi i wstałem.Złapałem Luke'a pod pachy i odciągnąłem go ze dwadzieścia metrów dalej.Potem odetchnąłem głęboko i wróciłem na miejsce.Nie miałem już czasu, by uciekać.Tymczasem wycie nabierało siły, a wielkie kwiaty pochylały się wzdłuż linii wskazującej prosto na mnie.Widziałem już między łodygami ciemniejszą sylwetkę.Wiedziałem wtedy, że Dżabbersmok uciekł, a Ognisty Anioł wrócił do pracy.Jeżeli starcie było i tak nieuniknione, to polanka była miejscem nie gorszym od innych, a lepszym od wielu.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]