[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Zaczęła od dzieciństwa spędzonego w Begmie, o swoim zamiłowaniu do koni i żeglowania po rzekach i jeziorach tego regionu, o czytanych książkach i stosunkowo niewinnych eksperymentach z magią.Kobieta ze służby zjawiła się w chwili, gdy Coral zaczęła mi opisywać pewne interesujące rytuały, stosowane przez miejscowe społeczności rolnicze dla zapewnienia urodzaju.Służąca podeszła do Vialle i coś jej przekazała.Kilkoro innych dostrzegłem tuż za drzwiami.Vialle zwróciła się do Orkura i Naydy, ci przytaknęli i ruszyli do wyjścia.Llewella oderwała się od grupy i zbliżyła do nas. - Coral - powiedziala.- Twoja komnata jest przygotowana.Pokojówka cię odprowadzi.Muże chciałabyś się odświeżyć albo odpocząć po podróży. Powstaliśmy oboje. - Nie jestem właściwie zmęczona - oświadczyła Coral.Patrzyła raczej na mnie niż na Llewellę, a cień uśmiechu igrał jej na wargach.Do diabła.Nagle uświadomiłem sobie, że przyjemnie mi w jej towarzystwie.Zatem. - Jeśli przebierzesz się w coś wygodniejszego - zaproponowałem - chętnie pokażę ci miasto.Albo pałac. Warto było zobaczyć jej uśmiech. - To mi bardziej odpowiada - stwierdziła. - Spotkajmy się więc tutaj za jakieś pół godziny. Odprowadziłem ją i pozostałych aż do głównych schodów.Wciąż miałem na sobie levisy i fioletową koszulę, więc zastanawiałem się, czy zmienić ubranie na bardziej zgodne z tutejszą modą.Do diabła z tym, uznałem.Mamy tylko pospacerować.Wezmę pas z mieczem, płaszcz i najwygodniejsze buty.Mogę też przystrzyc brodę, skoro mam trochę czasu.I jeszcze szybki manicure. - Ehm.Merlinie. To Llewella.Chwyciła mnie za łokieć i pokierowała do wnęki.Pozwoliłem sobą kierować. - Tak? - spytałem.- O co chodzi? - Hm.- mruknęła.- Miła dziewczyna, prawda? - Chyba tak. - Masz na nią ochotę? - Rany, Llewello! Nie wiem.Dopiero ją poznałem. -.I umówiłeś się na randkę. - Daj spokój.Należy mi się odrobina rozrywki.Z Coral przyjemnie się rozmawia.Chętnie pokażę jej okolicę.Myślę, że będziemy się dobrze bawić.Co w tym złego? - Nic - odparła.- Dopóki zachowasz właściwą perspektywę. - O jaką perspektywę ci chodzi? - Pomyślałam, że to dość ciekawe.że Orkuz przywiózł swoje dwie przystojne córki. - Nayda jest jego sekretarzem - przypomniałem.- A Coral już od dawna chciała zobaczyć Amber. - Aha.i byłoby bardzo wygodne dla Begmy, gdyby jedna z nich złapała członka rodziny. - Llewello, jesteś potwornie podejrzliwa. - To dlatego, że żyję już bardzo długo. - Ja też mam nadzieję na długie życie i wierzę, że nie zacznę się doszukiwać niskich pobudek w każdym ludzkim działaniu. Uśmiechnęła się. - Oczywiście.Zapomnij, że coś mówiłam - poprosiła wiedząc, że nie zapomnę.- Miłej zabawy. Burknąłem coś uprzejmie i ruszyłem do siebie.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]