[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kopnąłem w dłoń z nożem, ale zdążył ją cofnąć.Wtedy złapałem lewą połę płaszcza, owinąłem wokół ramienia, a kiedy znów uderzył, zablokowałem pchnięcie i chwyciłem go za biceps.Pochylając się szarpnąłem go w przód, prawą ręką złapałem lewe udo i wyprostowałem się, unosząc go w górę.A potem cisnąłem nim. Kiedy odwracałem się, kończąc pchnięcie, pojąłem, co uczyniłem.Za późno.Skupiwszy uwagę na przeciwniku, zapomniałem o szybkim, wyjącym natarciu niszczycielskich wiatrów.Brzeg Chaosu znalazł się o wiele bliżej, niż sądziłem, a Melmanowi starczyło czasu na najkrótsze zaledwie przekleństwo, nim śmierć zabrała go tam, gdzie nie będzie już rzucał żadnych zaklęć. Sam za to zakląłem, gdyż byłem pewien, że posiadał jeszcze sporo informacji.Potrząsnąłem głową w samym centrum mego malejącego świata. Dzień jeszcze się nie skończył, a już był moją najbardziej pamiętną Nocą Walpurgii.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]