rozdzial 13 (25)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jak myślisz, skąd Zmarli się o nich dowiedzieli? Przerwał marszcząc brwi.Wystukał popiół z fajki i zanim odpowiedział, spojrzał na Sigfrida. - Przypuszczam, że Zmarli połączyli się z inteligencjami maszyn Heechów.Musiały być jakieś transmisje w obu kierunkach. - O to mi właśnie chodziło.Jak myślisz, co jeszcze Zmarli mogą wiedzieć? - Trudno powiedzieć.Zostali zmagazynowani w bardzo niedoskonałej postaci.Kontakt z nimi był, delikatnie mówiąc, utrudniony, a teraz łączność została całkowicie przerwana. - A gdybyśmy na powrót nawiązali łączność? Gdyby ktoś udał się na przykład do Nieba Heechów, żeby z nimi porozmawiać? Odchrząknął. - Członkom misji Herter-Hall plus chłopcu, Wanowi, nie udało się uzyskać jasnych odpowiedzi na te pytania - starał się nie mówić zbyt protekcjonalnym tonem.- Nawet naszym inteligencjom maszynowym nie za bardzo się to udało, chociaż - ciągnął uprzejmie - przede wszystkim z powodu konieczności połączenia się z komputerem pokładowym, Verą.Są bardzo kiepsko zmagazynowane, Robin.Mają różne obsesje, mówią nieracjonalnie i bardzo często nielogicznie. Essie stała z tyłu trzymając na tacy kawę i filiżanki - nawet nie słyszałem dzwonka z kuchni sygnalizującego, że jest już gotowa. - Spytaj go, Robin - poleciła. Nie udawałem, że nie wiem, o co jej chodzi. - Do diabła, Sigfrid, to robota dla ciebie.Jak możemy ich namówić, żeby z nami pogadali? - Miło mi znów z tobą porozmawiać, Robin - Sigfrid uśmiechnął się i rozplótł dłonie.- Chciałbym wyrazić ci swoje uznanie z powodu ogromnych postępów, jakie poczyniłeś od naszego ostatniego spotkania. - No, dalej! - Naturalnie, Robin.Jest jedna możliwość.Wydaje się, że pamięć kobiety poszukiwacza imieniem Henrietta jest stosunkowo kompletna, z wyjątkiem jej jedynej obsesji na punkcie niewierności męża.Gdybyśmy ułożyli program na podstawie tego, co wiemy o osobowości jej męża, i następnie połączyli go z Henriettą. - Chodzi ci o to, żeby stworzyć surogat jej męża? - Właśnie - skinął głową.- Nie musiałby być identyczny.Ponieważ Zmarli zostali dość kiepsko zmagazynowani, odpowiedzi, które wydawałyby się niewłaściwe, pewnie uszłyby uwadze Henrietty.Oczywiście program byłby całkiem. - Dość.Czy potrafiłbyś taki program ułożyć? - Przy pomocy twojej żony, owszem. - A jak go wtedy skontaktujemy z Henriettą? Spojrzał ukosem na Alberta. - Tutaj może nam chyba pomóc mój kolega. - Naturalnie Sigfrid - odezwał się Albert radośnie, drapiąc się palcem jednej stopy w drugą.- Po pierwsze, należy ułożyć program wraz z programami pomocniczymi.Po drugie, wczytać to do PMAL-2 procesora głównego z gigabitową pamięcią o szybkim dostępie i do koniecznych jednostek podrzędnych.Po trzecie, należy go wsadzić na pokład Piątki i wystrzelić w kierunku Nieba Heechów.Następnie połączyć z Henriettą i zacząć ją wypytywać.Prawdopodobieństwo powodzenia takiej akcji oceniłbym na jeden do dziewięciu. - Po co wysyłać tam te wszystkie urządzenia? - zmarszczyłem brwi. - Chodzi o „c", prędkość światła - odparł cierpliwie.- Ponieważ nie mamy radia ponadświetlnego, musimy tam przesłać maszynę. - Ponadświetlne radio jest w komputerze Herter-Hallów. - Za mało inteligentne i za wolne.Nie powiedziałem ci jeszcze najgorszego.Oprzyrządowania jest dość dużo.Zajmie prawie całą Piątkę, co znaczy, że do Nieba Heechów dotrze nie zabezpieczona i nie uzbrojona.A nie wiemy, co na nią będzie czekało w doku. Essie na powrót usiadła obok mnie.Wyglądała pięknie z przejętą miną.Trzymała w ręku filiżankę.Wziąłem ją od niej automatycznie i wypiłem łyk kawy. - Powiedziałeś, że „zajmie prawie całą Piątkę" [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne