Sujkowski Boguslaw Miasto przebudzone

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozpacz, beznadziejno��, l�k o najbli�szych, tak ju� wym�czonych - prze�ama�y wszelkie tamy.Zerwa� he�m z g�owy, rzuci� go na ziemi� gestem ostatecznej rezygnacji.Zakrzykn��:- Do��! Na wszystkie bogi, do��! Nie ma nadziei! Ratowa� cho� t� gar��! Ratowa� was! Poddam si�! Poddam miasto!Elissar wyprostowa�a si� nagle, jakby rana przesta�a jej dokucza�.- Milcz, Hasdrubalu, milcz! Podda� si�? Po takiej walce? Nigdy! Nigdy!- Ju� nie ma nadziei! O co dalej walczy�?- O nasz� godno��! O to, aby imi� Kart Hadaszt po wieki wieków pozosta�o wielkie.- Nie po�wi�c� was dla takich celów!Elissar cofn�a si� nieco.Synkowie tulili si� do niej przera�eni.- My�lisz o nas? Tego ci nie wolno! Bronisz miasta, nie nas! My nie znaczymy nic! Zreszt�.Hasdrubalu, ani.ja, ani synowie nasi nie pójdziemy do rzymskiej niewoli! Pami�taj przysi�g�! �ywa nie pójd� do niewoli!Hasdrubal ju� si� odwróci�, pó�przytomny, nie s�ysz�c prawie s�ów �ony.- Poddam si�! Scypion musi by� gdzie� tu, na �wi�tych schodach! Niech nam pozwoli wyj��, niech zabiera sobie te gruzy! Byle zapewni� �ycie wam i reszcie ludno�ci! Bogowie wiedz�, �e nie mo�emy dalej walczy�!- Stój! Stój! Pami�taj o mojej przysi�dze! - wola�a ochryple Elissar w �lad za m�em, który skoczy� ku walcz�cym.Jego z�ocona zbroja widoczna by�a z daleka.Przepchn�� si� mi�dzy szeregami zdziesi�tkowanej lochy Kadmosa, wybieg� przed front w momencie, gdy Rzymianie znów cofn�li si� na chwil�.Zakrzykn��, sam dziwi�c si�, sk�d bierze si�y i g�os, unosz�c w gór� miecz.- Gdzie wasz Wódz, Rzymianie?Jaki� setnik, stoj�cy w pierwszym szeregu, widz�c z�ocist� zbroj� i poznaj�c po niej wodza, ukaza� grupk� przywódców, stoj�c� poni�ej nieco, na wyst�pie ska�y obok schodów.- Dostojny konsul Korneliusz Scypion Emilian stoi tam!- Przerwijcie walk�! Kadmos, twoich ludzi w ty�! Rzymianie, przerwijcie walk�! Poddajemy si�! Prowad�cie mnie do konsula!Przez szeregi rzymskie przecisn�� si� jaki� dowódca, bogat� zbroja odró�niaj�cy si� od �o�nierzy.Twarz mia� such�, gro�n�, nie rozja�nion� odb�yskiem rado�ci triumfu.- Kto� jest, Punijczyku? - zapyta� ostro.- Jam jest Hasdrubal, wódz miasta.Chc� mówi� z waszym konsulem.- Tutaj dowodz� ja, legat Gajusz Leliusz.Mówi�e� o poddaniu? O zaprzestaniu walk? Na kolana i oddaj mi swój miecz!W górze, wychylona przez mur ogrodów �wi�tyni, Elissar widzia�a wszystko: wstrzymanie walki, z�ocist� zbroj� m�a wyst�puj�cego przed front, zbli�aj�cego si� Rzymianina.Po chwili pocz�a zazdro�ci� poleg�ym, pocz�a zazdro�ci� �lepcom wiecznej nocy, w której �yj�.Bo oto ujrza�a m�a kl�kaj�cego przed wrogiem i podaj�cego mu swój miecz.Miecz Kart Hadaszt!Odwróci�a si� bez j�ku, ale blada �miertelnie.Wzrok zwróci�a ku p�on�cej i otulonej ju� ci�kim, g�stym dymem �wi�tyni Eszmuna.To jedno ju� tylko widzia�a, s�ysza�a ju� tylko trzask p�omieni.Nie dopu�ci�a do �wiadomo�ci nag�ego j�ku, który przetoczy� si� przez ogrody i place, wsz�dzie, gdzie schronili si� ludzie.Nie potrzebowa�a s�ysze�, bo widzia�a, widzia�a, widzia�a.- Hasdrubal si� podda�! Koniec, koniec, koniec!Nie widzia�a ju�, jak odprowadzaj� m�a do konsula, nie widzia�a sk�adania broni przez reszt� walcz�cych oddzia�ów ani szalonego ataku resztek lochy Kadmosa, który nie chcia� si� podda� i wraz ze swymi lud�mi wybra� �mier� w walce, nie widzia�a, jak sp�dzaj� reszt� ocala�ej ludno�ci, która mia�a i�� do niewoli, na rozproszenie i zag�ad�.Zdecydowanie, mocno uj�a synów za r�ce i prawie nie kulej�c, jakby nawet rana da�a w tej chwili o sobie zapomnie� - pocz�a i�� ku p�on�cej �wi�tyni.Znik�a w ogromnych wrotach, w dymie, k��bi�cym si� tam coraz g�ciej, za migotliw� zas�on� buchaj�cych ju� z boków p�omieni.I w momencie gdy krzyk: �Hasdrubal si� podda�!� - dotar� do ludu st�oczonego na placu przed �wi�tyni�, run�y do �rodka dachy i ogromna z�ota kopu�a.P�omie� buchn�� na krótk� chwil� wysoko i zapad� si�, jakby sam Eszmun oznajmi� koniec Kartaginy.PRZYPISYAbaddiry - ��wi�te kamienie�; od�amki meteorytów, otaczane kultem przez Fenicjan, którzy wierzyli, �e spadaj� one z ksi�yca.Ager publicus (�ac.) - ziemia pa�stwowa.Podbijaj�c ludy Italii, Rzym zabiera� im cz�� gruntów, które przechodzi�y na w�asno�� pa�stwa.Grunty te sprzedawano, wydzier�awiano, a cz�ciowo przydzielano ubogim obywatelom na w�asno��.W ten sposób zapobiegano przez d�u�szy czas pauperyzacji ch�opów.Na dalsz� met� by�o to jednak niemo�liwe, gdy� po zako�czeniu podboju Italii nowych ziem pa�stwowych ju� nie by�o, a bogacze zdo�ali skupi� w swych r�kach nadmiern� ilo�� gruntów.Projekt reformy rolnej Tyberiusza I Gajusza Grakchów, zak�adaj�cy pozostawienie w r�kach dotychczasowych posiadaczy maksimum 500 morgów (1000 morgów w wypadku posiadania dwóch synów) i przeznaczenia reszty gruntów dla ch�opów bezrolnych, zosta� obalony przez arystokracj� rzymsk� (133 i 121 r.p.n.e.) [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne