[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.R.H.Pfeiffer umieœzcza powstanieswego Ÿród³a S w X wieku, nie staraj¹c siê o dok³adniejsze okreœlenie daty.Do Ÿród³a tego w³¹cza on, podobnie jak O.Eissfeldt, wiêkszoœæ materia³uKsiêgi Rodzaju.G.von Rad zajmowa³ siê szczegó³ow¹ analiz¹ Ÿród³a P i wyró¿ni³ w nimdwie ró¿ne wiekiem warstwy treœciowe.Na tej podstawie utrzymuje on, ¿eŸród³o to powsta³o z po³¹czenia dwóch dokumentów.Nieco inne podejœciereprezentuje S.Mowinckel, który analizuj¹c wczesne rozdzia³y KsiêgiRodzaju, doszed³ do wniosku, ¿e znajduj¹ siê w nich elementy nale¿¹ce doŸród³a E.Wbrew przewa¿aj¹cej opinii, ¿e Ÿród³o to zaczyna siê od dziejówAbrahama, uwa¿a, ¿e zawiera³o tak¿e opis pocz¹tków, i w analizowanymmateriale wyró¿nia trzy g³Ã³wne Ÿród³a: J, E i P.Inni przedstawicieleszko³y skandynawskiej, np.H.S.Nyberg.A.Bentzen i R.A.Carlson,kwestionuj¹ istnienie zaproponowanych przez J.Wellhausena Ÿróde³i przyjmuj¹ zamiast nich istnienie w Piêcioksiêgu ró¿nych warstw tradycji,powsta³ych w ró¿nych krêgach spo³ecznych.Niektóre z nich wyprzedzaj¹nawet czasy Moj¿esza.Inny skandynawski uczony, L.Engell, odrzucaj¹ctak¿e Ÿród³a Piêcioksiêgu, a opieraj¹c siê na pracach M.Notha, uwa¿a, ¿70Ksiêga Powtórzonego Prawa oraz Ksiêga Jozuego i dwie Ksiêgi Królewskiestanowi³y kiedyœ jedno dzie³o, a pozosta³e cztery czêœci Pentateuchustanowi³y Tetrateuch (Czworoksi¹g), który zosta³ zredagowany dopierow czasach po niewoli babiloñskiej, tzn.w koñcu VI w.p.n.e.Dwaj inniuczeni, P.Volz i W.Rudolph, zakwestionowali w ogóle istnienie odrêbnegoŸród³a E i w³¹czyli jego materia³y do Ÿród³a J, rozci¹gaj¹c to na ca³yPiêcioksi¹g i Ksiêgê Jozuego.P.Volz twierdzi³ ponadto, ¿e Ÿród³o P niezawiera³o ¿adnych opowieœci, tylko przepisy prawne.Spotyka siê te¿ ró¿ne pogl¹dy na czas powstania poszczególnych Ÿróde³.O.Procksch np.uwa¿a, ¿e Ÿród³o P powsta³o w okresie przed niewol¹,a Ÿród³o J w czasach Salomona.Wed³ug R.H.Kennetta Deuteronomiumpowsta³o w czasach po niewoli.Podobnie G.H lscher umieszcza³ jegopowstanie oko³o 500 r.p.n.e., natomiast Ÿród³o J oko³o 900 r.p.n.e.,Ÿród³o E oko³o po³owy VI w.p.n.e., a Ÿród³o P datowa³ na IV w.p.n.e.Z kolei A.C.Welch, T.H.Robinson i T.Oestereicher dowodzili, ¿eŸród³o D jest znacznie starsze i powsta³o ju¿ w czasach Samuela.M.Lohrs¹dzi, ¿e Piêcioksi¹g jest dopiero dzie³em Ezdrasza i krêgujego towarzyszy.¯adnemu jednak z wymienionych wy¿ej uczonych nie uda³o siê podwa¿yæteorii K.H.Grafa i J.Wellhausena, a pogl¹dy ich nie zyska³y tak znacznejliczby zwolenników.Teoria Grafa i Wellhausena pozostaje wprawdzie dodziœ tylko hipotez¹, ale hipotez¹ najlepsz¹ z mo¿liwych.Zyska³a ona sobieszerokie przyjêcie.Obecnie nawet katoliccy uczeni uwa¿aj¹, ¿e Piêcioksi¹gjest dzie³em powsta³ym z po³¹czenia g³Ã³wnych Ÿróde³ lub tradycji.Pogl¹dytakie reprezentowali m.in.A.van Hoonacker, A.Robert, M.J.Lagrange,J.Chaine, A.Clamer, R.de Vaux, a w Polsce szczególnie ks.S.£achw swoich licznych publikacjach na temat Piêcioksiêgu.Przeciwnicy tejhipotezy nawet w krêgu katolickim nale¿¹ dziœ do wyj¹tków.Powodemtak szerokiego uznania dla hipotezy odnoœnie do Ÿróde³ Piêcioksiêgu,wywodz¹cej siê z teorii K.H.Grafa i J.Wellhausena, jest fakt, ¿edotychczas najlepiej ze wszystkich propozycji wyjaœnia ona aktualnycharakter tej pierwszej czêœci Starego Testamentu oraz pozwala zrozumieæz³o¿one procesy literackie i historyczne, które doprowadzi³y do jejpowstania.Tote¿ dziœ nie spotyka siê ¿adnych opracowañ z dziedzinykrytyki biblijnej, które by nie uwzglêdnia³y teorii Ÿróde³, przynajmniejw formie roboczej hipotezy.71Czêœæ drugaProrocyHebrajski dziejopis i jego celeStary Testament zawiera sporo materia³Ã³w, które zwyk³o siê okreœlaæmianem pism historycznych.W niektórych wydaniach Biblii spotyka-my nawet odrêbny dzia³ ksi¹g historycznych.Wyodrêbniono go ju¿w staro¿ytnych przek³adach: greckim, zwanym Septuagint¹, i ³aciñskim,zwanym Wulgat¹, i zachowano w póŸniejszych chrzeœcijañskich wydaniachStarego Testamentu.Zalicza siê do nich obok Piêcioksiêgu ksiêgi: Jozuego,Sêdziów, Samuela, Królów, Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Estery,a w wersjach katolickich równie¿ ksiêgi: Rut, Tobiasza, Judyty i Machabej-skie.Widzieliœmy dotychczas, ¿e wiele materia³u dziejopisarskiego zawieraPiêcioksi¹g, przekazuj¹cy dzieje i tradycje plemion izraelskich.Oceniaj¹c dziœ wartoœæ historyczn¹ tych ksi¹g, stwierdziæ nale¿y, ¿e jestona - mówi¹c oglêdnie - bardzo ró¿na.Trzeba jednak pamiêtaæ, ¿estaro¿ytnego autora w rzeczywistoœci nie interesowa³a historia wewspó³czesnym znaczeniu tego s³owa.Pisz¹c swe dzie³a, autor ów niemyœla³ o tym, ¿e pisze dzie³o przede wszystkim historyczne, nie zdawa³ te¿sobie z tego sprawy i nie mia³ nawet takiego zamiaru.Pojmowa³ on Piêcioksi¹g g³Ã³wnie jako prawo, bêd¹ce wyrazem bo¿ejwoli, reguluj¹cej ¿ycie cz³owieka, a przede wszystkim sprawy kultu.Prawoto przedstawiano w taki sposób, jakby w ca³ej pe³ni i ze wszystkimiszczegó³ami zosta³o zakomunikowane plemionom izraelskim podczas ichwyjœcia" z Egiptu.Jest jednak bardzo prawdopodobne, jak widzieliœmypoprzednio, ¿e liczne prawa i przepisy powsta³y znacznie póŸniej,a przynajmniej w póŸniejszych wiekach nadano im obecn¹ formê.Zarazemjednak nie ma wystarczaj¹cych przyczyn, by w¹tpiæ, ¿e g³Ã³wny trzonreligijnego prawa izraelskiego pochodzi z czasów Moj¿esza i ¿e w póŸniej-szych czasach poszerzono je i jego zasady dostosowywano do zmienionychwarunków.Do praw tych nie bez powodu dodano najdawniejsze tradycjew Ksiêdze Rodzaju oraz opowieœci o zawartoœci historycznej w innychksiêgach Pentateuchu.Autorzy hebrajscy uwa¿ali bowiem, ¿e prawo nie7jest wynikiem w³asnych spekulacji, lecz wyrazem woli bo¿ej, któr¹ siêpoznaje przez konkretne doœwiadczenia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]