04 (113)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Atakujący padli naziemię, podczołgali się i odpowiedzieli ogniem na jego ogień.Tylko kilkastrzałów skierowano w stronę biegnącego Jasona. Jasonwidział to wszystko jak w zwolnionym filmie.Stojący na szczycie schodni Kerkspokojnie odpowiadał na ogień, którym zasypywali go żołnierze.Mógł w jednejchwili znaleźć schronienie we wnętrzu statku, nie czynił tego jednak chcącosłonić Jasona. - Dzięki - wydusił z trudem Jason,wskakując na ostatnie stopnie schodni, po czym przesadził odstęp dzielącyschodnię od statku i padł na podłogę. - Nie ma za co -odparł Kerk wskakując za nim i wymachując pistoletem, aby ochłodzić lufę. Stojący poza zasięgiem ognia z zielni oficer o surowejtwarzy mierzył ich wyrokiem od stóp do głów. - Co siętu, u diabła, dzieje? - warknął. Kerk dotknąłpoślinionym palcem lufy i schował pistolet do pochwy. - Jesteśmy lojalnymi obywatelami innego systemu i niepopełniliśmy żadnego przestępstwa.Te cassylijskie dzikusy nie zasługują natowarzystwo ludzi cywilizowanych.Udajemy się na planetę Darkhan.oto naszebilety.i jesteśmy teraz, jak wnoszę, na jej suwerennym terytorium.- Ostatniesłowa wypowiedział pod adresem cassylijskiego oficera, który wdrapał się naszczyt schodni i właśnie unosił rewolwer do góry. Trudno go było za to winić.Widział, że ci tak pilnieposzukiwani złoczyńcy mu się wymykają.W dodatku na pokładzie darkhańskiegostatku.Poniósł go gniew, więc chwycił za rewolwer. -Wychodźcie stąd dranie! Nie uciekniecie tak łatwo.Wychodzić wolno i zpodniesionymi do góry rękami, bo będę strzelał.Czas jakby się zatrzymał ichwila wlokła się w nieskończoność. Rewolwer byłwymierzony w Kerka i Jasona, z których żaden nawet nie próbował sięgnąć po broń. Lufa drgnęła lekko, gdy oficer statku darkhańskiegosię poruszył, a potem znów została wymierzona w dwóch zbiegów.Oficer darkhańskizrobił tylko jeden krok, ale to wystarczyło, by się znalazł przy czerwonejskrzynce wpuszczonej w ścianę śluzy.Szybkim ruchem otworzył skrzynkę iprzytknął palec do umieszczonego w niej guzika.Odsłonił w uśmiechu wszystkiezęby.Podjął decyzję, a pomogła mu w tym arogancja cassylijskiego oficera. - Niechaj tu, na terytorium Darkhanu, padnie choćbyjeden strzał, a przycisnę guzik! - krzyknął.- A ty wiesz, co to oznacza.każdy wasz statek jest zaopatrzony w podobne urządzenia.Spróbuj tylko strzelićna tym statku, a nacisnę guzik.Wszystkie bezpieczniki stosu atomowego zostanązwolnione - i połowa waszego zasranego miasta wyleci w powietrze.- Uśmiechzastygł mu na twarzy i nie było cienia wątpliwości, że spełni swoją groźbę.-No, strzelaj! Z przyjemnością nacisnę ten guzik. Syrena startowa już wyła i napis: „Zamknąć śluzę"zaczął pulsującym światłem wyrażać gniewne ponaglenia z mostku kapitańskiego.Czterej mężczyźni patrzyli na ciebie jak aktorzy w ponurym dramacie. Po chwili oficer cassylijski tłumiąc bezsilny gniewobrócił się na pięcie i zeskoczył na schodnię. -Wszyscy pasażerowie na miejsca.Start za czterdzieści pięć sekund.Opuścić śluzę- zakomenderował oficer darkhańskiego statku, zamykając czerwoną skrzynkę.Ledwie zdążyli paść na fotele akceleracyjne, gdy „Duma Darkhanu" wzbiła się wpowietrze.następny [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne