[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeœli przy tym drugi etap odczytu „osobowoœci”ni¿szego Ja daje ruch ko³owy przeciwny ruchowi wskazówekzegara, œwiadczy to o z³ej „woli” i o tym, ¿epodœwiadomoœæ wymaga nadzoru.Doktor Brunler przeprowadza³ w Angliitesty z wieloma wiêŸniami i stwierdzi³, ¿e niemal wszyscy mieli z³eodczyty, zarówno jeœli chodzi o ni¿sze Ja, jak i o œrednie.Przy bardzo niewielu odczytach wystêpuj¹ trzy, a nawet wiêcejruchów „woli”.W takich przypadkach „wola”badanego jest albo niesta³a, albo te¿ jest on chory psychicznie.Najczêœciej œwiadczy to o okresowych opêtaniach przez duchy osóbzmar³ych.Przy tego typu obsesjach ofiara mo¿e wpadaæ w sza³ i u¿ywaæprzemocy.Oceniaj¹c znaczenie wzorca „woli” badanego, trzebapamiêtaæ, ¿e odczytujemy tylko œrednie Ja.Poniewa¿ w ¿yciu cz³owiekani¿sze Ja odgrywa równie istotn¹ rolê, nale¿y odczytaæ jegonaturê i sk³onnoœci oraz stwierdziæ, jak dalece podobne s¹ do cechœredniego Ja.Czêsto bywa tak; ¿e dobremu œredniemu Ja towarzyszy z³eni¿sze Ja, a dobre i konstruktywne d¹¿enia jednego hamowane s¹destruktywnymi popêdami drugiego.Mimo ¿e nie ma pewnoœci, jaki to czynnik œredniego Ja zwykliœmynazywaæ „wol¹” lub „dominuj¹cym kierunkiem”,pos³ugujemy siê jednak terminem „wola” i przyjmujemy, ¿ewskazuje j¹ ruch wahade³ka po linii prostej tam i z powrotem, chyba¿e ko³ysze siê ono wed³ug schematu „V”.U¿ywamy tegoterminu dla „woli” œredniego Ja, by odró¿niæ j¹ odtego, co prawdopodobnie te¿ jest „wol¹” ni¿szego Ja, a cookreœlamy mianem „osobowoœci”.Oba odczyty ³atwo odsiebie odró¿niæ, gdy¿ odczyt œredniego Ja wyra¿a siê w liniiprostej, a ni¿szego – ruchem po kole.Podobnie jak przy wszystkich metodach pomiaru ludzkich w³aœciwoœcii charakteru, musimy przyj¹æ naczeln¹ zasadê, „normê”,s³u¿¹c¹ do porównywania.Przy odczycie wzorca „woli”tak¹ norm¹ jest ko³ysanie wahade³ka po linii prostej miêdzy godzin¹12.00 a 6.00 na tarczy zegarowej.Taki ruch wskazuje wolê „idealn¹”,czyli najsilniejsz¹.Czêsto charakteryzuje ona praktykuj¹cychhipnotyzerów.Znajdujemy j¹ równie¿ przy odczytachhinduskich nauczycieli jogi, wedanty i podobnych systemów.Jeœli chcemy dokonaæ odczytu dziecka, które nie umie siêjeszcze podpisaæ, to na papierze trzeba zrobiæ odcisk jego prawegokciuka zwil¿onego atramentem lub u¿yæ zdjêcia, by umo¿liwiæ ni¿szemuJa nawi¹zanie kontaktu.Zanim bêdziemy gotowi do odczytywania wzorca „woli”,co stanowi pierwszy etap ca³ego odczytu, trzeba zapoznaæ siê zrozmaitymi znaczeniami przypisanymi poszczególnym ruchomwahade³ka lub kombinacjom ruchów, o czym mówiliœmywczeœniej.Chodzi tu o to, by upewniæ siê, ¿e ni¿sze Ja pojê³okonwencjê równoczeœnie ze œrednim Ja i wie, jak poruszaæwahade³kiem, by przekazaæ swoje spostrze¿enia uzyskane podczaskontaktu z badanym
[ Pobierz całość w formacie PDF ]