Henryk Sienkiewicz Pan Wołodyjowski

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Krzysia nie mog�a wyj�� z podziwu, on za� t�umaczy� jej ka�d� rzecz i przedstawia�, a od czasu do czasu milkn�� i spogl�daj�c w jej ciemnoniebieskie oczy zdawa� si� mówi� wzrokiem: "Co znacz� te wszystkie cuda wobec ciebie, cudzie! Co znacz� te skarby wobec ciebie, skarbie!"Panna za� rozumia�a t� cich� mow�.Za czym wwiód� j� do jednej z komnat królewskich i stan�wszy przed ukrytymi drzwiami w �cianie, rzek�:- T�dy a� do katedry doj�� mo�na.Jest tu d�ugi korytarz, który si� ko�czy ganeczkiem niedaleko wielkiego o�tarza.Z onego ganeczku królestwo mszy zwykle s�uchaj�.- Znam dobrze t� drog� - odpowiedzia� Zag�oba - bo �em to by� z Janem Kazimierzem konfident i Maria Ludowika pasjami mnie kocha�a, wi�c cz�sto mnie oboje na msz� ze sob� zapraszali, a to �eby si� moj� kompani� cieszy� i pobo�no�ci� budowa�.- Chcesz wa�panna wst�pi�? - pyta� Ketling daj�c znak od�wiernemu, by drzwi otworzy�.- Wejd�my - rzek�a Krzysia.- Id�cie sami - ozwa� si� pan Zag�oba - m�odzi�cie i macie dobre nogi, a jam si� ju� dosy� nadrepta�.Id�cie, id�cie, ja tu z od�wiernym zostan�.Cho�by�cie te� i po par� pacierzy zmówili, nie b�d� gniewny na mitr�g�, bo sobie przez ten czas wypoczn�.Wi�c weszli.On wzi�� jej r�k� i prowadzi� d�ugim korytarzem.R�ki tej nie przyciska� do serca; szed� spokojny i skupiony.Boczne okienka roz�wieca�y raz w raz ich postaci, po czym znowu pogr��ali si� w mroku.Jej nieco serce bi�o, bo oto pozostali pierwszy raz sam na sam, ale jego spokój i s�odycz uspokaja�y i j� tak�e.Weszli na koniec na ganeczek, umieszczony w prawej �cianie ko�cielnej, ju� za stallami, nie opodal wielkiego o�tarza.Wi�c naprzód kl�kli i pocz�li si� modli�.Ko�ció� by� cichy i pusty.Dwie �wiece pali�y si� przed wielkim o�tarzem, jednak ca�a ta g��bsza cz�� nawy pogr��ona by�a w uroczystym pó�cieniu.Tylko od szyb t�czowych wchodzi�y blaski rozmaite i pada�y na te dwie przecudne twarze pogr��one w modlitwie, spokojne, podobne do twarzy cherubinów.Ketling podniós� si� pierwszy i pocz�� szepta�, bo w ko�ciele nie �mia� podnosi� g�osu:- Patrz pani na one aksamitne oparcia: s� na nich �lady, gdzie wspiera�y si� g�owy obojga królestwa.Królowa siada�a z tej strony, bli�ej o�tarza.Odpocznij pani na jej miejscu.- Zali prawda, �e ona ca�e �ycie by�a nieszcz�liwa? - szepn�a siadaj�c Krzysia.- Histori� jej s�ysza�em jeszcze dzieckiem, bo opowiadano j� po wszystkich rycerskich zamkach.By� mo�e, �e by�a nieszcz�liwa, gdy� nie mog�a za�lubi� tego, którego pokocha�o jej serce.Krzysia opar�a g�ow� o to samo miejsce, na którym by�o wg��bienie wyt�oczone przez g�ow� Marii Ludwiki, i przymkn�a oczy; jakie� bolesne uczucie �cisn�o jej pier�; jaki� ch�ód wion�� nagle z pustej nawy i zmrozi� ten spokój, który przed chwil� jeszcze przepe�nia� ca�� jej istot�.Ketling patrzy� na ni� w milczeniu; zrobi�a si� cisza prawdziwie ko�cielna.Po czym obsun�� si� z wolna do nóg Krzysinych i tak mówi� pocz�� g�osem wzruszonym, lecz spokojnym- Nie grzech to, �e w �wi�tym miejscu przed tob� kl�kam, bo gdzie�, je�li nie do ko�cio�a, czysta mi�o�� po b�ogos�awie�stwo przychodzi.Mi�uj� ci� wi�cej ni� zdrowie, mi�uj� ci� nad wszelkie dobro ziemskie, mi�uj� ci� dusz�, mi�uj� ci� sercem i tu, wobec tego o�tarza, mi�o�� ci moj� wyznawam!.Twarz Krzysi pobiela�a jak p�ótno.Wsparta g�ow� na aksamicie por�czy nie uczyni�a nieszcz�sna panna �adnego ruchu, on za� mówi� dalej:- Wi�c nogi twoje obejmuj� i o wyrok ci� b�agam: mamli odej�� z rado�ci� niebia�sk� czy te� z �alem niezno�nym, którego zgo�a prze�y� nie zdo�am?.Tu chwil� czeka� odpowiedzi, lecz gdy jej nie by�o, sk�oni� g�ow� tak, �e prawie dotyka�a stóp Krzysinych, i wzruszenie widocznie opanowywa�o go coraz wi�ksze, bo g�os mu drga�, jak gdyby piersiom jego brak�o oddechu.- W r�ce twoje oddaj� szcz�cie i �ycie moje.Zmi�owania wygl�dam, bo mi ci�ko okrutnie.- Módlmy si� o boskie mi�osierdzie! -zawo�a�a nagle Krzysia obsuwaj�c si� na kolana.Ketling nie zrozumia�, ale nie �mia� si� tej intencji sprzeciwi�, wi�c pe�en oczekiwania, niepokoju, kl�kn�� przy niej i znów si� pocz�li modli�.W pustym ko�ciele s�ycha� by�o chwilami podnosz�ce si� g�osy, którym echo nadawa�o d�wi�ki dziwne i �a�obne.- Bo�e, b�d� mi�o�ciw! - ozwa�a si� Krzysia.- Bo�e, b�d� mi�o�ciw! - powtórzy� Ketling.- Zmi�uj si� nad nami!- Zmi�uj si� nad nami!Dalej modli�a si� ju� cicho, ale widzia� Ketling, �e p�acz wstrz�sa ca�� jej postaci�.D�ugo nie mog�a si� uspokoi�, potem uspokoiwszy si�, d�ugo jeszcze kl�cza�a bez ruchu wreszcie podnios�a si� i rzek�a:- Pójd�my.Wyszli znów na ów d�ugi korytarzyk.Ketling spodziewa� si�, �e w drodze otrzyma od niej jakow�� odpowied�, i patrzy� w jej oczy, ale na pró�no.Sz�a �piesznie, jakby pragn�c co pr�dzej znale�� si� w komnacie, w której czeka� na nich pan Zag�oba.Wi�c gdy ju� drzwi by�y o kilkana�cie kroków, rycerz uchwyci� za kraj jej sukni.- Panno Krystyno! - rzek� - na wszystko, co� �wi�te.Wówczas Krzysia odwróci�a si� i chwyciwszy tak szybko jego d�o�, �e nie mia� czasu postawi� najmniejszego oporu, przycisn�a j� w mgnieniu oka do ust.- Mi�uj� ci� z ca�ej duszy, ale nigdy nie b�d� twoj�! - rzek�a.I nim zdumiony Ketling zdo�a� wymówi� s�owo, doda�a jeszcze:- Zapomnij o wszystkim, co by�o!.Po chwili znale�li si� oboje w komnacie.Od�wierny spa� w jednym krze�le, a pan Zag�oba w drugim.Jednak wej�cie m�odych zbudzi�o ich.Zag�oba otworzy� oko i pocz�� nim mruga� na wpó� przytomnie.Z wolna jednak wróci�a mu pami�� czasu i osób.- Ha! to wy! - rzek� obci�gaj�c pas ku do�owi.- �ni�o mi si�, �e nowy elekt stan��, ale to by� Piast.Byli�cie na ganeczku?- Tak jest.- A dusza Marii Ludowiki nie ukaza�a si� wam przypadkiem?- Owszem! - odrzek�a g�ucho Krzysia.Rozdzia� 15Po wyj�ciu z zamku Ketling potrzebuj�c zebra� my�li i otrz�sn�� si� ze zdumienia, w które wprawi�o go post�powanie Krzysi, po�egna� j� i Zag�ob� zaraz przed bram�, oni za� oboje udali si� z powrotem do gospody.Basia z pani� stolnikow� ju� by�y od chorej wróci�y tak�e i pani stolnikowa przywita�a pana Zag�ob� nast�puj�cymi s�owy:- Mia�am pismo od m�a, któren przy Michale w stanicy dot�d bawi.Zdrowi s� obaj i nied�ugo si� tu obiecuj�.Jest list od Micha�a do wa�pana, a do mnie tylko podskryptum w m�owskim.Pisze te� m��, �e dyferencj�, która by�a z �ubrami o jedn� Basin� maj�tno��, szcz�liwie uko�czy�.Teraz ju� tam sejmiki z bliska.Powiada, �e tam imi� pana Sobieskiego okrutnie znaczy, wi�c i sejmik po jego my�li wypadnie.Kto �yw, na elekcj� si� wybiera, ale nasze strony b�d� z panem marsza�kiem koronnym.Ciep�o ju� tam i d�d�e chodz�.W Werchutce u nas spali�y si� zabudowania.Czeladnik ogie� zapu�ci�, a �e,wiatr by�.- Gdzie list Micha�owy do mnie? - spyta� pan Zag�oba przerywaj�c potok nowin wypowiadanych jednym tchem przez zacn� pani� stolnikow�.- Ot, jest! - odrzek�a podaj�c mu pismo pani stolnikowa.- �e wiatr by�, a ludzie na jarmarku.- Jak�e si� te listy tu dosta�y? - spyta� znów Zag�oba.- Przysz�y do pana Ketlingowego dworca, a stamt�d czeladnik odniós�.�e za�, powiadam, wiatr by�.- Chcesz wa�pani dobrodziejka pos�ucha�?- Owszem, bardzo prosz�.Pan Zag�oba z�ama� piecz�cie i pocz�� czyta�, naprzód pó�g�osem dla samego siebie, potem g�o�no dla wszystkich:"Pierwsze to pismo do was posy�am, ale bogdaj drugiego nie b�dzie, bo tu i poczty niepewne, i sam personaliter nied�ugo si� mi�dzy wami stawi�.Dobrze tu w polu, ale przecie do was serce okrutnie mnie ci�gnie i rozmy�laniom a wspominkom ko�ca nie masz, kwoli którym solitudo milsza mi od kompanii.Robota obiecana min�a, bo ordy cicho siedz�, jeno mniejsze kupy w ��kach buszuj�, które te� dwukrotnie podeszli�my tak fortunnie, �e ni �wiadek kl�ski nie osta�."- O, to ich przygrzali - zawo�a�a z rado�ci� Basia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne