Norton Andre Czarodziejskie miecze

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Krzykn�li przera�liwie, upu�cili maczugi i w�ócznie, zakrywaj�c r�kami oczy jakby o�lepli.Powrót szczytami murów by� ju� niemo�liwy, w dodatku liczna grupa nieprzyjació� odci�a nam drog� do tunelu, którym tu przybyli�my.Uruk obj�� dowództwo.- T�dy - powiedzia� bez wahania.Pos�ucha�em go, poniewa� nic lepszego nie przysz�o mi do g�owy.Wycofywali�my si� powoli, uparcie, nie do tunelu, ale do wie�y, co uzna�em za aroganckie i szalone posuni�cie.Jednak Uruk, który nadal trzyma� Cryth� i swoj� gro�n� bro�, rozgl�da� si� woko�o, jakby bardzo dobrze wiedzia�, co Powinien dalej zrobi�.Przynajmniej to si� nie zmieni�o - mrukn��.- Pilnuj drzwi, Tolarze! Nie s�dz�, �eby znali to ukryte przej�cie.Polo�y� Cryth� na ziemi i mocno pchn�� niski stó�, który sta� na �rodku izby.Kiedy mebel ani drgn��, uderzy� we� toporem.Stó� p�k� i rozpad� si� na kawa�ki, które niedawny wi�zie� niecierpliwie rozrzuci� kopniakami na boki.Wtedy us�ysza�em syk Tsalego i odwróci�em si� wyci�gaj�c miecz w stron� wrogów.Podziemni ludzie parli do przodu, kamiennymi od�amkami zas�aniaj�c oczy.- Chod�cie! - zawo�a� Uruk.Tsali zatrzyma� si� na chwil� i rzuci� w powietrze ostatni� gar�� niezwyk�ego proszku.Niewielki ob�oczek dotar� nad Thasów i opad� na nich.Zyskali�my przez to na czasie.Na miejscu sto�u zobaczy�em wiod�cy w g��b ciemny prostok�t.Uruk, znowu z przerzucon� przez rami� Cryth�, zag��bi� si� ju� w nim po pas.- Po�pieszcie si�!Pomkn�li�my obaj z Tsalim do skalnej studni.Dzieli�y nas niewielkie odst�py i moje stopy musia�y znajdowa� si� blisko r�k Uruka.Nie schodzili�my d�ugo.Nasze kamienie i miecz �wieci�y jasno i przekona�em si�, �e ponownie znale�li�my si� w jakim� tunelu prowadz�cym w mrok.- We� j�.Ledwie zd��y�em pochwyci� dziewczyn� i przytuli� j� do siebie.Uruk zawróci�, wspi�� si� do góry i zamkn�� drzwi zapadowe.Us�ysza�em odg�osy uderze� i spostrzeg�em, i� barykaduje pokryw� pot�nymi sztabami, których, jak mi si� wydawa�o, nikt i nic nie zdo�a uszkodzi�.- No, tak.- Z mroku dobieg� mnie jego �miech.- Wygl�da na to, �e cz�owiek nigdy nie zapomina tego, co mo�e mu si� przyda�.A teraz, Tolarze, który jeste� Yonanem.- Ponownie zszed� z drabiny i mówi� dalej: - Dotarli�my do systemu tuneli, które by�y tu na d�ugo przedtem, zanim Thasowie zacz�li odgrywa� rol� robactwa w tych stronach.My�l�, �e nic nam w nich nie grozi.Idziemy?Jakkolwiek Cryth� pozosta�a w transie, Tsali móg� jaj w pewnym stopniu kontrolowa�.Dlatego kiedy przemierzali�my staro�ytne korytarze, o których musia� zapomnie� nawet czas, dziewczyna sz�a o w�asnych si�ach.Im d�u�ej w�drowali�my, tym wyra�niej wraca�a do siebie.A gdy doszli�my do ko�ca ostatniego d�ugiego korytarza i Uruk zacz�� obmacywa� i naciska� �cian�, Cryth� obudzi�a si�.Rozpozna�a mnie i Tsalego, cho� zaniepokoi�a j� obecno�� nieznanego wojownika.Zamykaj�ca tunel kamienna p�yta odsun�a si� z przera�liwym zgrzytem i wyszli�my na powierzchni� ziemi.Rozejrza�em si� woko�o, szukaj�c spojrzeniem znajomych punktów orientacyjnych.Znowu znajdowali�my si� na szczycie skalnego pasma otaczaj�cego Zielon� Dolin�.By�em pewien, �e kiedy tam dotrzemy, pani Dahaun ca�kowicie wyleczy Cryth�.Uruk podrzuci� topór w powietrzu i z�apa� go za drzewce.- Dobrze jest - znów - �y�.- powiedzia�.Pog�adzi�em r�koje�� Lodowego J�zora.- Dobrze jest �y� - potwierdzi�em.Nadal nie wiedzia�em, jakiego sojusznika do nas mimo woli przyprowadzi�em, ale ju� nie w�tpi�em, �e s�u�y� �wiat�u.By�em te� g��boko przekonany, �e teraz bez najmniejszego wahania stan� do walki jak ka�dy wojownik z mojego klanu.A czegó� nie mo�na dokona� z takim mieczem?! Nabra�em tak wielkiej pewno�ci siebie i wiary we w�asne si�y jak nigdy dotychczas.Cz�� II1W �wietle poranka wydawa�o si�, �e nie istnieje mrok zdolny zagrozi� temu zak�tkowi.W dole Zielona Dolina o�y�a w promieniach s�o�ca, mieni�c si� jak wielki klejnot.Dla nas czworga stoj�cych na szczycie urwiska - a przynajmniej dla trojga - widok tej oazy �wiat�a obiecywa� �yczliwe przyj�cie i bezpiecze�stwo w niespokojnym, wrz�cym magi� Escore.Wyci�gn��em r�k� do Crythy, zapomniawszy na chwil�, �e nie mam prawa oczekiwa� od niej nic wi�cej poza sympati�, a w najlepszym wypadku - uczuciem, które mog�aby �ywi� dla brata.Przecie� jeszcze w ko�ysce zar�czono j� z Imharem, synem mojego przybranego ojca Hervona.Ja za� by�em tylko Yonanem, ledwie nie ostatnim z wasali tego wielmo�y, nawet je�li przy moich narodzinach jego ma��onka otworzy�a dla mnie swe serce i ramiona.Lecz r�ce Crythy bezw�adnie zwisa�y po bokach.Nawet nie spojrza�a w moj� stron�.Sta�a gryz�c wargi i mruga�a oczyma, jakby powoli budzi�a si� z przykrego snu.Nie mia�a poj�cia o tym, �e uleg�a czarom Thasów, którzy j� porwali, aby wykorzysta� jej dar w�adania Moc�, ani �e wiedzia�em o tym od chwili, gdy j� ujrza�em w t�umie mieszka�ców podziemi.Gdybym zechcia�, móg�bym wyj�� z sakiewki u pasa toporn� kuk�� z gliny, w�osów i szmaty, któr� potajemnie ukryto w jej pos�aniu, by wywabi� j� z Zielonej Doliny.To Jaszczuroludek Tsali kontrolowa� jej cia�o za pomoc� my�li, kiedy wracali�my do siedziby le�nego plemienia Wydawa�o si�, �e przysz�a do siebie pod koniec tej podró�y, lecz jak dot�d nie odezwa�a si� do nas.Teraz odwa�y�em si� przerwa� milczenie:- Crytho?Bardzo wolno odwróci�a g�ow� i nasze oczy si� spotka�y, Ale jej spojrzenie przestraszy�o mnie nie na �arty, gdy� by�o puste i pozbawione g��bi.S�dzi�em, �e zamy�li�a si� tylko g��boko i oderwa�a od zewn�trznego �wiata.- Crytho! - powtórzy�em z naciskiem, maj�c nadziej�, �e skoro nie mog� dotrze� do niej my�l�, cho� us�ysze� mój g�os.Nagle co� drgn�o w g��bi jej oczu.Zmarszczy�a czo�o niczym zdumione dziecko i potrz�sn�a g�ow�, jakby chc�c odegna� natr�ta.A potem powiedzia�a niemal szeptem:- Tolarze.- Nie! - Podnios�em do góry prawic�.To imi� prze�ladowa�o mnie, przybywa�o ze snu o walce i �mierci z odleg�ej przesz�o�ci.Tak samo jak Lodowy J�zor, miecz który nieznana Moc na nowo wyku�a ze znalezione w ska�ach r�koje�ci i sopla lodu od�amanego w �wi�tyni Thasów.- Ja jestem Yonan! - prawie wrzasn��em.Dziewczyna pisn�a i odsun�a si� ode mnie z l�kiem.Tsali b�yskawicznie wepchn�� si� mi�dzy nas, sycz�c na mnie.Milcz�cy dot�d Uruk zabra� glos.Wlók� si� na ko�cu, gdy podeszli�my do wewn�trzne kraw�dzi skalnego muru otaczaj�cego Zielon� Dolin� Zachowywa� si� tak, jakby nie chcia� z nami i��, a zarazem nie mia� co ze sob� zrobi�.Teraz za� przygl�da� mi si� badawczo spod he�m ozdobionego figurk� smoka.Wprawdzie opar� wielki topór o ska�� u swoich stóp, lecz nie wypu�ci� drzewca z r�k.On tak�e nazywa� mnie �Tolarem�.Zaniepokojony, rzuci�em mu wyzywaj�ce spojrzenie.Tak, ongi� walczy� z Thasami.Ale to wcale nie znaczy�o, �e w obecnej wojnie wróg naszego wroga automatycznie stawa� si� przyjacielem lub sprzymierze�cem.A o Uruku wiedzia�em bardzo ma�o.- D�ugo znajdowa�a si� pod wp�ywem Ciemno�ci - wyja�ni�.- Mo�e dlatego zyska�a lepszy wewn�trzny wzrok ni� wi�kszo�� ludzi.- Ja jestem Yonan - powiedzia�em ponuro, po czym wyszarpn��em z pochwy niesamowity miecz i chcia�em odrzuci� go od siebie.I nie mog�em tego uczyni�!- W�adasz Lodowym J�zorem - odpar� Uruk.- Po ponownych narodzinach rzuca on w�asne geas i teraz tobie przypad�o ono w udziale.Kimkolwiek by� by� i jakby� si� nazywa� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne