[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.? - Nie zdołałem dojechać do końca.Wiesz, że w miarę oddalania się od Amberu cienie stają się coraz dziksze i dziwaczniejsze? - Tak. -.Aż sam umysł zwraca się ku szeleństwu? - Tak. .A gdzieś poza tym wszystkim leżą Dworce Chaosu.Droga biegnie dalej, Corwinie.Jestem przekonany, że dociera aż do nich. - Tego się właśnie obawiałem. - Właśnie dlatego, czy cię popieram czy nie, nie zachęcałbym do działania w takich czasach.Bezpieczeństwo Amberu jest ważniejsze niż wszystko inne. - Rozumiem.W takim razie dalsza dyskusja jest zbędna. - A twoje plany? - Ponieważ ich nie znasz, nie ma sensu cię informować, że się nie zmieniły.Ale się nie zmieniły. - Nie wiem, czy życzyć ci powodzenia, ale życzę ci jak najlepiej.Cieszę się, że odzyskałeś wzrok - uścisnął mi rękę.- Lepiej już pójdę po Benedykta.Jak rozumiem, nie jest zbyt poraniony? - Nie przeze mnie.Uderzyłem go tylko parę razy.Nie zapomnij przekazać wiadomości. - Nie zapomnę. - I zabierz go z powrotem do Avalonu. - Spróbuję. - Żegnaj.Do zobaczenia, Gerardzie. - Do widzenia, Corwinie. Odwrócił się i odszedł drogą.Nie wróciłem do wozu, zaczekałem, aż zniknie mi z oczu.Potem dołożyłem jego Atut do pozostałych i podjąłem swą podróż do Antwerpii.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]