rozdzial 07 (39)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. - Paul! - zawołała do kamery.- Złapali nas! Wsiadaj na statek i jeśli nie uda nam się uciec.- Nie zdążyła powiedzieć nic więcej, bo już ją mieli.Rzeczywiście byli bardzo silni! Ciągnęli ich przez kilka poziomów, każdego z nich prowadziło dwóch Starców.Bezdusznie coś do siebie szczebiotali, ignorując ich próby wyswobodzenia się i krzyki.Wan nic nie mówił. Pozwolił, żeby go ciągnęli do wrzecionowatej konstrukcji, gdzie czekał następny tuzin Starców - za nimi stała nieruchomo olbrzymia, niebiesko podświetlona maszyna.Czy Heechowie składali ofiary? Czy przeprowadzali eksperymenty na jeńcach? Lurvy rozważała każde z tych interesujących pytań, ale na żadne nie mogła znaleźć odpowiedzi.Jeszcze się nie bała.Jej uczucia nie nadążały za faktami - tak niedawno pozwoliła sobie na poczucie triumfu.Musi minąć trochę czasu, zanim zda sobie sprawę, że poniosła klęskę. Starcy świergotali coś do siebie, pokazując gestami na więźniów, korytarze, ogromną, cichą maszynę, przypominającą czołg bez działa.Koszmar! Lurvy nic nie mogła wywnioskować z ich gestów, choć sytuacja była oczywista.Po paru chwilach paplaniny wepchnięto ich do pomieszczenia, w którym - co dziwne - znaleźli dość znajome przedmioty.Kiedy drzwi się zamknęły, Lurvy zaczęła w nich grzebać - ubrania, szachy, wysuszone racje żywnościowe.W nosku jednego z butów tkwił gruby zwitek banknotów, ponad ćwierć miliarda brazylijskich dolarów, jak jej się wydawało.Nie byli więc pierwszymi jeńcami.Ale nigdzie nie znalazła nawet śladu broni.Odwróciła się do Wana, bladego i drżącego. - Co teraz będzie? - zapytała. Pokręcił głową jak Starzec.Stać go było tylko na taką odpowiedź. - Mój ojciec.- zaczął i musiał przełknąć ślinę, zanim mógł mówić dalej.- Raz złapali mojego ojca i potem puścili, ale chyba nie zawsze idzie tak gładko, bo ojciec przestrzegał mnie, żebym nigdy nie dał się złapać. - Przynajmniej Paulowi się udało.Może.da radę sprowadzić pomoc - zaczęła Janine, ale urwała, bo nie spodziewała się odpowiedzi.Jakakolwiek nadzieja zakrawała na czystą fantazję, biorąc pod uwagę, że każdy ziemski statek potrzebowałby czterech lat, żeby dotrzeć do Fabryki Pożywienia.Jeśli jakaś pomoc nadejdzie, to na pewno nie szybko.Zaczęła przeglądać stare ubrania.- Przynajmniej mamy co na siebie włożyć.Chodź, Wan, ubierz się. Lurvy poszła za jej przykładem, lecz przystanęła słysząc dziwny odgłos, jaki wydała siostra.To był prawie śmiech. - Co cię tak śmieszy? - warknęła.Janine, zanim odpowiedziała, włożyła na siebie sweter.Był za duży, ale ciepły. - Właśnie pomyślałam sobie o instrukcjach, które do nas dotarły.„Zdobyć próbki tkanek Heechów".No i wyszło na to, że oni mają próbki naszego ciała.Nas wszystkich!Strona główna Indeks [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne