[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Potrzebny mi jesteś żywy, ale z wyrwanyn żądłem, w miejscu, do którego mogę bez trudu dotrzeć. Obserwowałem otwór i pobliskie ściany. - Nawet nie próbuj - poradził.- Moja pozycja daje mi przewagę. - Nie sądzisz, że winien mi jesteś jakieś wyjaśnienie? Przyglądał mi się w milczeniu, wreszcie przytaknął. - Muszę wracać - oświadczył - i podjąć próbę opanowania Ghostwheela.Masz jakieś sugestie? - Nasze stosunki nie były ostatnio najlepsze.- Roześmiałem się.- Obawiam się, że nie zdołam ci pomóc. Jeszcze raz kiwnął głową. - Zobaczę, co da się zrobić.Boże, co to za broń! Jeśli nie zdołam sam jej użyć, wrócę tu i spróbuję wyciągnąć coś od ciebie.Pomyślisz o tym, dobrze? - Będę myślał o wielu rzeczach, Luke.Niektóre bardzo ci się nie spodobają. - Niewiele możesz mi zrobić. - Na razie niewiele. Chwycik głaz i zaczął go przesuwać. - Luke! - krzyknąłem. Przerwał i spojrzał na mnie z wyrazem, jakiego jeszcze u niego nie widziałem. - Moje imię jest inne - oznajmił po chwili. - A jakie? - Jestem twoim kuzynem Rinaldem - wycedził.- Zabiłem Caine'a i niemal dostałem Bleysa.Niestety, chybiłem bombą na pogrzebie.Ktoś mnie zauważył.Zniszczę ród Amberu, z twoim Ghostwheelem albo bez niego.ale gdybym dysponował taką potęgą, byłoby to o wiele prostsze. - Z jakiego powodu, Luke.Rinaldo? Skąd ta wendeta? - Caine'a zaatakowałem pierwszego - ciągnął - ponieważ to właśnie on zabił mojego ojca. - Ja.nie wiedziałem.- Widziałem na jego piersi błysk broszy z Feniksem.- Nie wiedziałem, że Brand miał syna - dokończyłem. - Teraz już wiesz, stary kumplu.To kolejna przyczyna, dla której nie mogę cię wypuścić i muszę cię trzymać w takim miejscu.Nie chcę, żebyś ostrzegł pozostałych. - Nie uda ci się ten numer. Zamilkł na moment, po czym wzruszył ramionami. - Wygram czy przegram, muszę spróbować. - Ale dlaczego zawsze trzydziestego kwietnia? - spytałem nagle.- Wytłumacz mi. - Tego dnia otrzymałem wieść o śmierci ojca. Pchnął głaz i zamknął nim otwór.Potem usłyszałem kilka uderzeń. - Luke! Nie odpowiedział.Przez półprzejrzysty kryształ widziałem jego cień.Po chwili wyprostował się i zniknął mi z pola widzenia.Słyszałem, jak jego buty uderzają o ziemię nade mną. - Rinaldo! Milczał.Usłyszałem tyko oddalające się kroki. Znaczę dni rozjaśnieniami i zaciemnieniami niebieskich kryształowych ścian.Minął już miesiąc mojego więzienia, choć nie wiem, jak szybko płynie tu czas w stosunku do innych cieni.Przemierzyłem każdy korytarz i każdą komorę wielkiej groty, ale nie znalazlem drogi wyjścia.Moje Atuty tu nie działają, nawet Atuty Zguby.Moja magia jest bezużyteczna, ograniczona ścianami barwy pierścienia Luke'a.Zaczynam żywić przekonanie, że z radością powitałbym nawet ucieczkę w chwilowe szaleństwo.Lecz rozum nie chce mu się poddać, gdyż zbyt wiele nęka mnie zagadek: Dan Martinez, Meg Devlin, moja Pani z Jeziora.Dlaczego? I po co tyle czasu spędzał w moim towarzystwie Luke, Rinaldo, mój wróg? Muszę znaleźć sposób, by przekazać ostrzeżenie. Jeśli zdoła obrócić przeciwko nim Ghostwheela, wtedy marzenie Branda - koszmarna zemsta z mojego snu - zostanie zrealizowane.Rozumiem teraz, że popełniłem wiele błędów.Wybacz mi, Julio.Raz jeszcze przemierzę granice swego więzienia.Gdzieś musi istnieć luka w otaczającej mnie logice błękitu i w tę lukę cisnę swój umysł, swoje krzyki, swój gorzki śmiech.W tej sali.na końcu tego tunelu.Błękit jest wszędzie.Cienie nie wyprowadzą mnie stąd, gdyż tutaj nie ma cieni.Jestem Merlinem uwięzionym, synem Corwina zaginionego, a mój sen o jasności został obrócony przeciwko mnie.Krążę po więzieniu niby upiór samego siebie.Nie pozwolę, by skończyło się to w taki sposób.Może w następnym korytarzu, może w jeszcze następnym.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]