[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Skontaktowałem się z Benedyktem.Wrócił.W tej chwili jest w Amberze, w sali Wzorca.Powinien już go przejść; pewnie stoi teraz w samym środku i czeka.Ty ruszasz do stóp schodów prowadzących do miasta na niebie.Tam oczekujesz wschodu księżyca.Gdy tylko pojawi się Tir-na Nog'th, przez Atut nawiążesz kontakt z Benedyktem.Powiesz, że wszystko gotowe, a on użyje mocy Wzorca i przeniesie się do Tir-na Nog'th.Nieważne, jak szybko podróżuje Brand.Nie może go wyprzedzić. - Twój plan ma same zalety - pochwaliłem.- To najszybszy sposób dotarcia na górę, a Benedykt jest z pewnością odpowiednim człowiekiem.Nie powinien mieć kłopotów z Brandem. - Naprawdę sądzisz, że Brand nie poczyni żadnych przygotowań? - zapytał Ganelon.- Z tego, co słyszałem, jest sprytny, chociaż szalony.Mógł przewidzieć coś takiego. - Możliwe.Domyślasz się, co może zrobić? Zatoczył ręką krąg, uderzył się w szyję i uśmiechnął. - Komar - wyjaśnił.- Przepraszam.Złośliwe stworzonka. - Nadal uważasz. - Uważam, że powinieneś utrzymywać kontakt z Benedyktem przez cały czas, gdy będzie na górze.Oto, co uważam.Jeśli Brand zacznie zwyciężać, będziesz musiał ściągnąć go z powrotem jak najszybciej, by ocalić mu życie. - Naturalnie.Ale wtedy. - Wtedy przegramy rundę.Przyznaję.Ale nie walkę.Nawet z całkowicie dostrojonym Klejnotem będzie musiał się dostać do pierwotnego Wzorca, żeby poważnie nam zaszkodzić.A przy pierwotnym Wzorcu postawiłeś straże. - Tak - mruknąłem.- Przemyślałeś wszystko.Zaskoczyłeś mnie tym tempem. - Miałem ostatnio sporo wolnego czasu, a to niedobrze.chyba że zużyje się go na myślenie.I tak zrobiłem.A teraz sądzę, że powinieneś ruszać jak najprędzej.Dzień nie robi się coraz dłuższy. - Tak.Dzięki za dobrą radę. - Zachowaj swoje podziękowania, dopóki się nie przekonamy, co z tego wyjdzie - powiedział i przerwał kontakt. - To chyba było coś ważnego - stwierdził Random.- Co się dzieje? - Rozsądne pytanie - odparłem.- Ale nie mam już czasu.Na odpowiedź musisz poczekać do rana. - Czy mogę ci w czymś pomóc? - Właściwie możesz - przyznałem.- Jeżeli pojedziecie na jednym koniu albo wrócicie do Amberu przez Atut.Potrzebuję Gwiazdy. - Jasne - zgodził się Random.- Nie ma sprawy. To wszystko? - Tak.najważniejszy jest pośpiech. Podeszliśmy do koni. Poklepałem Gwiazdę po grzbiecie i wskoczyłem na siodło. - Spotkamy się w Amberze! - zawołał Random.- Powodzenia. - W Amberze - przytaknąłem.- Dzięki. Zawróciłem i podążyłem do stopni.Po drodze przeciąłem cień mojego grobu, wydłużający się ku wschodowi.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]