[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.przyjrzyj mi si� dobrze, ty.skatino.My�li jak b�yskawice krzy�owa�y si� w g�owie Wilmowskiego.W jaki sposób agent zdo�a� zbiec? Co si� sta�o z jego towarzyszami w obozie? Ani przez chwil� nie mia� zamiaru da� si� wzi�� �ywcem! R�ce uniós� do góry, by nieco zyska� na czasie.Paw�ow wygl�da� strasznie.Krwawa piana wyst�pi�a mu na usta.Wida� by�o, �e stoczy� okropn� walk�, �e nie wyszed� z niej bez szwanku.Przybli�y� si� do Wilmowskiego i rzuci� mu prosto w twarz:- Uciek�e� mi w.Warszawie! Pami�tasz?! Teraz nareszcie mam ci�! Zap�acisz za wszystko, zawi�niesz na szubienicy! Twój wspólnik le�y martwy w obozie!Twarz Wilmowskiego najpierw poblad�a, potem pojawi� si� na niej krwawy rumieniec gniewu.Ju� wiedzia�, dlaczego ten agent wydawa� mu si� tak dziwnie znajomy! To by� bezpo�redni sprawca ca�ej jego tragedii! On pozbawi� go�ony i domu!- Nareszcie spotkali�my si�.- odrzek� Wilmowski urywanym g�osem.- Tak, to ty, carski szpiclu! A wi�c dobrze, �ycie za �ycie.- Zginiesz! - wrzasn�� agent widz�c, �e przeciwnik opuszcza d�onie.Wilmowski nie zwa�a� na gro�by, ju� wyci�ga� r�ce, by schwyta� Paw�owa.W tej w�a�nie dramatycznej chwili kto� wbieg� do zajazdu.Wilmowski zamar� w po�owie ruchu.Paw�ow spostrzeg� zdumienie w jego oczach, przez rami� b�yskawicznie zerkn�� za siebie.W progu sta�a m�oda dziewczyna, ta sama, której omal nie stratowa� koniem.Teraz j� pozna�.To by�a zes�anka z Nerczy�ska.To ona przyja�ni�a si� z zes�a�cem, jakby na przekór zakochanemu w niej Golosowowowi.W tym krótkim momencie Paw�ow zrozumia�, dla kogo to przeznaczyli spiskowcy drugiego wierzchowca.Wilmowski skoczy� ku agentowi.Ten jednak spostrzeg� to w por�, uskoczy� w bok, szarpn�� spustem rewolweru.Dym osmali� Wilmowskiemu twarz.Agent strzeli� po raz drugi.Chybi�.Natasza wyrwa�a z kieszeni ko�uszka ma�y rewolwer.Pi�� razy poci�gn�a za cyngiel i och�on�a dopiero wtedy, gdy za szóstym poci�gni�ciem rozleg�o si� tylko metaliczne uderzenie kurka.Wystrzela�a wszystkie naboje.Po ka�dym strzale Paw�ow pochyla� si� coraz bardziej, a� w ko�cu run�� bezw�adnie na pod�og�.- Uciekajmy, ju� pewnie alarmuj� policj�! - zawo�a�a Natasza.Wilmowski rozognionym wzrokiem wpatrywa� si� w le��cego bez ruchu agenta.Nie zwa�aj�c na ostrze�enia Nataszy, wolno przykl�kn�� przy nim.Odwróci� go twarz� do góry.Paw�ow nie �y�.- Karczmarz umkn�� tylnym wyj�ciem - ponagla�a Natasza.- Lada chwila odetn� nam odwrót!Wilmowski schowa� do kieszeni rewolwer Paw�owa.- Chod�my st�d - rzek� krótko.Podniós� z pod�ogi swoj� torb� podró�n�.Zarzuci� j� na lewe rami�, praw� d�o� wsun�� w kiesze� ko�ucha i zacisn�� j� na zimnej r�koje�ci rewolweru.- Chod�my! - powtórzy�.Wypadli przed zajazd.Obok wierzchowca Wilmowskiego sta� ko� Paw�owa.- Czy umiesz je�dzi� konno? - zapyta� Wilmowski.- Tak!- Wsiadaj! Pr�dzej, dogoni� ci�!Nie trac�c czasu Natasza wskoczy�a na wierzchowca.Strza�y zwróci�y uwag� okolicznych mieszka�ców.Niektórzy wygl�dali przez okna.S�ycha� by�o nawo�ywania.Zrozumia�a, �e Wilmowski chce opó�ni� po�cig.Pogna�a ku wylotowi ulicy.Dopiero po d�u�szej chwili Wilmowski dosiad� swego konia.Nie spiesz�c si�, pod��y� za Natasza.Wkrótce by� na rogatkach.Przed nim na drodze snu� si� ob�ok kurzawy.Wilmowski smagn�� konia.Ruszy� galopem.Z wolna dogania� dziewczyn�.Ju� razem zanurzyli si� w tajg�.Przedzieraj�c si� powoli w�ród drzew, dali umówiony sygna� Zbyszkowi.Natychmiast wybieg� im na spotkanie.Przystan�li na moment, by zd��y� wskoczy� na konia za Natasza.Znów pomkn�li dalej.Wilmowski wci�� ponagla� do po�piechu.Sekundy zdawa�y mu si� godzinami.Dr�a� z obawy, co zastanie w obozie.Ucieczka Paw�owa wró�y�a najgorsze.Rzedniej�cy las wywiód� ich na skraj na pó� skalistych wzgórz.Wilmowski uniós� si� w strzemionach, niecierpliwie wypatruj�c kryjówki.Naraz kamie� spad� mu z serca.Zza za�omów skalnych wy�oni�y si� znane mu sylwetki je�d�ców.Dwaj z nich prowadzili osiod�ane wierzchowce, trzeci jucznego konia.A wi�c Paw�ow sk�ama�! Bo oto olbrzymi bosman i Tomek wysforowali si� do przodu z ko�mi dla dwojga uciekinierów.Bosman wprawdzie mia� g�ow� obanda�owan�, ale ra�no wymachiwa� d�oni� do nadje�d�aj�cych.Zatrzymali konie tu� przed przyjació�mi.Krótkie powitanie Tomka ze Zbyszkiem wycisn�o wszystkim z oczu �zy wzruszenia.Trwa�o to zaledwie moment, gdy� Smuga przywróci� ich gro�nej rzeczywisto�ci, informuj�c krótko Wilmowskiego:- Andrzeju, Paw�ow umkn��! Musimy natychmiast rusza� w drog�, je�li.- Paw�ow ju� nigdy nikomu nie zaszkodzi - przerwa� mu Wilmowski, marszcz�c brwi.- Ale po�cig i tak mo�e depta� nam po pi�tach!Bosman przeci�gle gwizdn�� przez z�by.- Ojcze, co si� sta�o w A�danie? Czy� ty ranny? - zawo�a� Tomek.- Nie czas na gadanin�! Wszyscy na ko�! Tomku, prowad� wytyczon� tras� - ostro rozkaza� Smuga, wydobywaj�c torb� z opatrunkami.Czo�o wyprawy oddali�o si� o kilkaset metrów, zanim Smuga sko�czy� banda�owanie rany Wilmowskiego.- Kula drasn�a mi�sie�! Masz szcz�cie - rzek� z ulg�.- Teraz jak najpr�dzej dogo�my naszych!Dosiedli koni.Dopiero w kilka godzin pó�niej zatrzymali si� na krótki odpoczynek.Zlu�nili wierzchowcom popr�gi u siode� i pu�cili je na popas, bosman za� wydzieli� racje suchego prowiantu.Po posi�ku Smuga odezwa� si�:- Andrzeju, zdaj relacj� z wypadków w A�danie! Najwy�szy czas, aby�my rozwa�yli sytuacj�.Wilmowski krótko opowiedzia� przebieg wydarze�.Bosman nieco rozchmurzy� si�, s�ysz�c, w jakim stanie Paw�ow przyby� do zajazdu.Mimo woli przesun�� d�oni� po zabanda�owanej g�owie.- �le si� sta�o, �e Paw�ow zdo�a� umkn�� - rzek� Smuga, wys�uchawszy relacji.- Nie doceniali�my jego przebieg�o�ci! To by� szczwany lis!- Baty mi si� nale�� - markotnie powiedzia� bosman.- Da�em mu si� podej�� i obydwóm nam pozostawi� pami�tk�.- Nie wiesz nawet, �e Paw�ow w ten sposób chcia� za�atwi� z nami dwoma stare porachunki - wtr�ci� Wilmowski.- Jak to? - zdumia� si� bosman.- To on w�a�nie wytropi� nas wtedy w Warszawie!- Czy to mo�liwe?- Sam mi to powiedzia�!Bosman umilk� zaskoczony nieoczekiwan� wiadomo�ci�.W ko�cu splun�� zamaszy�cie i rzek�:- A wi�c to dlatego jego g�ba wci�� wydawa�a mi si� sk�d� znajoma!- Ano tak! On nas pozna�.�ledzi� mnie i ciebie wówczas przez d�u�szy czas, podczas gdy my widzieli�my go tylko przez krótk� chwil�.Bosman zafrasowany mrukn��:- Zuch z Nataszy, szkoda jednak, �e mnie wyr�czy�a.Ba, �eby nie ona, to i dzisiaj wszystko usz�oby na sucho draniowi!Wilmowski opu�ci� g�ow�.Wstyd mu by�o przyzna� si�, �e podczas tragicznego zaj�cia z Paw�owem by�by go tym razem zabi� bez skrupu�ów.- Gdy Paw�ow rzuci� mi prosto w twarz m�ciwe s�owa, nareszcie go pozna�em - odezwa� si� cicho.- Wspomnienie okrutnego losu mojej �ony i naszej poniewierki sprawi�o, �e zapomnia�em o mi�osierdziu.Chcia�em zabi� Paw�owa.Natasza ocali�a mi �ycie, bo mia� nade mn� przewag�.Tomek z wdzi�czno�ci� spojrza� na dziewczyn�.Po godzinnym wypoczynku wyruszyli w dalsz� drog�.Smuga nie zaniecha� ostro�no�ci, aczkolwiek wydawa�o mu si�, �e jedynie przypadek móg�by naprowadzi� po�cig na ich �lad w tym skalistym pustkowiu.Przede wszystkim uformowa� karawan� w ubezpieczony szyk: sam wysun�� si� do przodu na czo�o, o kilkadziesi�t metrów za nim jecha� Wilmowski z Natasza i Zbyszkiem, a w pewnej odleg�o�ci za nimi jako tylna stra� pod��ali bosman i Tomek.Olbrzymie do�wiadczenie Smugi i opanowanie w niebezpiecze�stwie uwidacznia�y si� obecnie niemal na ka�dym kroku.W rozleg�ym bezdro�nym kraju instynktownie obiera� w�a�ciwy kierunek [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

unmsb.keep.pl