Zelazny Roger Amber 03 Znak Jednorozca

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przeszed�em do rogu, gdzie rozpoczyna� si� labirynt.Tam uspokoi�em umys�, rozlu�ni�em mi�nie i postawi�em lew� stop� na Wzorcu.Nie zatrzymuj�c si� ani na chwil�, ruszy�em naprzód czuj�c, jak pr�d przep�ywa przez moje cia�o.B��kitne iskry trysn�y wokó� butów.Kolejny krok.Tym razem rozleg� si� wyra�ny trzask i poczu�em opór.Zatoczy�em p�tl�, zmuszaj�c si� do po�piechu, pragn�c mo�liwie szybko dotrze� do Pierwszej Zas�ony.Gdy j� osi�gn��em, poczu�em mrowienie we w�osach, a iskry sta�y si� d�u�sze i bardziej jaskrawe.Opór narasta�.Ka�dy krok wymaga� wi�kszego wysi�ku ni� poprzedni.Trzaski by�y coraz g�o�niejsze, a pr�d bardziej intensywny.W�osy sta�y mi d�ba; strz�sa�em z palców iskry.Nie spuszcza�em wzroku z p�on�cej linii i napiera�em bez przerwy.Nagle opór usta�.Zachwia�em si�, ale szed�em dalej.Min��em Pierwsz� Zas�on� i jak zawsze tutaj, ogarn�o mnie poczucie spe�nienia.Wspomnia�em poprzednie przej�cie, w Rebmie, mie�cie pod powierzchni� morza.Zako�czony w�a�nie etap by� pocz�tkiem powrotu mej pami�ci.Tak.Par�em dalej, iskry wybuch�y od nowa i rozbudzi�y si� pr�dy.Czu�em mrowienie w ca�ym ciele.Druga Zas�ona.Zakr�ty.Ten etap zawsze wymaga� najwy�szego wysi�ku, przemiany ja�ni w czyst� Wol�.Wra�enie by�o niesamowite i pot�ne.W tej chwili liczy�o si� dla mnie tylko pokonanie Wzorca.Zawsze by�em w tym miejscu, walczy�em, nigdy nie odchodzi�em i nie odejd�, stawiaj�c swoj� wol� przeciw temu labiryntowi mocy.Czas przesta� istnie�.Pozosta�o tylko napi�cie.Iskry si�gn�y mi do piersi.Wkroczy�em na Wielki �uk i walczy�em o ka�dy krok.Rozpada�em si� bez przerwy i odradza�em na ka�dym metrze jego d�ugo�ci, przypiekany ogniami stworzenia, ch�odzony mrozem entropijnego ko�ca �wiata.Na zewn�trz i w g��b, i obrót.Jeszcze trzy skr�ty, kawa�ek prostej, kilka �uków.Zawrót g�owy, wra�enie zanikania i intensyfikacji, jakbym oscylowa� wokó� granicy istnienia.Zwrot za zwrotem, za zwrotem, za zwrotem.Krótki, ciasny �uk.Prosta, wiod�ca do Ko�cowej Zas�ony.Przypuszczam, �e dysza�em wtedy ze zm�czenia i ocieka�em potem.Z trudem przesuwa�em stopy.Iskry si�ga�y do ramion, potem do oczu - przesta�em widzie� Wzorzec mi�dzy mrugni�ciami.Jasno, ciemno, jasno, ciemno.I Zas�ona.Pchn��em do przodu praw� stop� rozumiej�c, jak musia� si� czu� Benedykt, gdy czarna trawa uwi�zi�a jego nogi.Tu� przed tym, jak go og�uszy�em.Sam czu�em si� og�uszony.Lewa stopa do przodu - bardzo wolno, a� trudno by�o uwierzy�, �e naprawd� si� poruszy�a.Ramiona by�y b��kitnym p�omieniem, nogi kolumnami ognia.Nast�pny krok.I nast�pny.I jeszcze jeden.Czu�em si� jak o�ywiony pos�g, topniej�cy ba�wan, jak p�kaj�cy filar.Dwa kroki.Trzy.Sun��em w tempie lodowca, ale mia�em do dyspozycji ca�� wieczno�� i niezmienn� sta�o�� woli, która zostanie doceniona.Min��em Zas�on�.Za ni� czeka� ostry skr�t.Trzy kroki, by go pokona� i dotrze� do ciemno�ci i spokoju.Najgorsze ze wszystkiego.Przerwa na kaw� dla Syzyfa! Tak brzmia�a moja pierwsza my�l, gdy opu�ci�em Wzorzec.I druga: Znów mi si� uda�o! I trzecia: Nigdy wi�cej!Pozwoli�em sobie na luksus kilku g��bokich oddechów i otrz�sn��em si� lekko.Potem wyj��em z kieszeni Klejnot i na �a�cuchu podnios�em go do oka.Wewn�trz by� czerwony, oczywi�cie, g��bok�, wi�niow� czerwieni�, przydymion� i pe�n� l�nie�.Mia�em wra�enie, �e po drodze przez Wzorzec nabra� mocniejszego blasku.Przygl�da�em si� uwa�nie, my�l�c o instrukcjach i porównuj�c je z tym, co ju� wiedzia�em.Kiedy kto� przejdzie Wzorzec i dotrze do tego miejsca, mo�e go wykorzysta� i przenie�� si� w dowolny punkt, jaki zdo�a sobie wyobrazi�.Wymaga to jedynie ch�ci i aktu woli.Musz� przyzna�, �e przez moment czu�em l�k.Je�li oczekiwany efekt wyst�pi tak, jak zwykle, mog� sam si� wpakowa� w do�� niecodzienn� pu�apk�.Ale Erykowi si� uda�o.Nie zosta� uwi�ziony w sercu kryszta�u, gdzie� daleko w Cieniu.Dworkin, który pisa� te instrukcje, by� wielkim cz�owiekiem.Ufa�em mu.Uspokajaj�c my�li, uwa�niej wpatrzy�em si� we wn�trze kamienia.By�o tam zniekszta�cone odbicie Wzorca, otoczone migaj�cymi punktami �wiat�a, male�kie p�omyki i rozb�yski, przedziwne krzywe i �cie�ki.Podj��em decyzj�, zogniskowa�em wol�.Spowolniona czerwie�.jakbym zanurza� si� w oceanie cieczy o wysokiej lepko�ci.Z pocz�tku bardzo powoli.Unosi�em si� w coraz g�ciejszym mroku, a wszystkie cudowne �wiat�a l�ni�y daleko, bardzo daleko przede mn�.Pozorna pr�dko�� ros�a.P�atki �wiat�a, migotliwe i odleg�e.Chyba odrobin� szybciej - brakowa�o punktu odniesienia.By�em py�kiem ja�ni o nieokre�lonym wymiarze, �wiadomym ruchu, �wiadomym konfiguracji, ku której zmierza, teraz niemal pr�dko.Czerwie� prawie znikn�a, podobnie jak wra�enie istnienia o�rodka.Znikn�� opór.P�dzi�em.Zdawa�o mi si�, �e wszystko to trwa tylko moment - moment, który jeszcze nie min��.Wydawa�o si� niezwyk�e, pozaczasowe.Moja pr�dko�� w stosunku do tego, co uznawa�em teraz za cel, by�a ogromna.Niewielki, spl�tany labirynt rós�, rozszerza� si� w co� podobnego do trójwymiarowej wersji samego Wzorca.Nakrapiany barwnymi �wiat�ami rós� przede mn�, przypominaj�c niezwyk�� galaktyk�, pogr��on� w wiecznej nocy, otoczon� blad� aureol� py�u, z ramionami tysi�cy migoc�cych punktów.Galaktyka ros�a lub ja mala�em i zbli�a�a si� lub to ja si� zbli�a�em, a� byli�my blisko, razem; wype�nia�a ca�� przestrze�, od góry do do�u, od prawej do lewej, a moja szybko�� zdawa�a si� stale rosn��.Pochwyci� mnie i oszo�omi� jej blask.Dostrzeg�em smug� �wiat�a i wiedzia�em, �e to jest pocz�tek.Znalaz�em si� zbyt blisko, zagubiony, by dostrzega� jeszcze ogólny uk�ad, ale sploty migotanie, sprz�enie wszystkiego, co widzia�em dooko�a, budzi�o w�tpliwo��, czy trzy wymiary to do��, by wyja�ni� osza�amiaj�c� zmys�y z�o�ono��, jak� mia�em przed sob�.Od galaktycznej analogii umys� przeskoczy� na przeciwny biegun, sugeruj�c niesko�czenie wymiarow� przestrze� Hilberta cz�stek subatomowych.By�o to jednak desperackie porównanie.Szczerze i zwyczajnie, nic z tego nie rozumia�em.Mia�em tylko coraz silniejsze wra�enie - wywo�ane przez Wzorzec czy mo�e instynktowne - �e musz� przej�� przez ten labirynt, by wkroczy� na nowy poziom mocy, jakiego pragn��em.Nie myli�em si�.Wessa�o mnie do wewn�trz, a moja pozorna szybko�� nie zmniejszy�a si� wcale.Przelatywa�em i wirowa�em po ognistych drogach, przebijaj�c niematerialne chmury l�nienia i blasku.Nie istnia�y tu obszary zwi�kszonego oporu jak we Wzorcu, a pocz�tkowy impet wystarcza�, by przenie�� mnie do centrum [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne