[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Prawowierny chrzeœcijanin rozdziela osobowe bóstwa na trzy osobowoœci trójcy i nie uznaje ¿adnego wy¿szego bóstwa, które w okultyzmie jest abstrakcyjnym trójk¹tem, a u ortodoksów doskona³ym szeœcianem.Filozofowie Wschodu – twórczego Boga lub zbiór bogów uwa¿aj¹ za coœ fa³szywego (Bhrantidarshanath), poczêtego w postaci form materialnych z powodu b³êdnych objawieñ, powsta³ego z iluzorycznych pojêæ egoistycznej osobowoœci i duszy ludzkiej {ni¿sza, pi¹ta zasada).Zosta³o logicznie wyra¿one w nowym przek³adzie Wisznu-Purana, gdzie czytamy:Brahma w swoje] zupe³noœci ma oba aspekty prakriti – rozwiniêty i nierozwiniêty (mulaprakriti) – a tak¿e aspekt ducha i aspekt czasu.Dwukrotnie rodzony duch jest prowadz¹cym aspektem g³Ã³wnego Brahmy.Nastêpnym aspektem jest podwójne prakriti, rozwiniête i nie-rozwiniête, a czas jest ostatni.Spencer odbija jedynie aspekt ezoterycznych filozofii, swoich czytelników wysadza na ³yse brzegi agnostycznej rozpaczy i uk³ada z uni¿eniem wielkie misterium: To, które uparcie trwa niezmiennie w iloœci, lecz zmienne bezustannie w formie.Pod tymi rozwa¿anymi zjawiskami, które wszechœwiat bezustannie nam daje, jest sita nieznana i niepoznawalna, któr¹ musimy uznaæ jako bezgraniczn¹ w przestrzeni oraz bez pocz¹tku i bez koñca w czasie.Œmia³e to teologicznie, ale nie jest wiedz¹ lub filozofi¹, która szuka niezmiernoœci nieskoñczonego.W orfickiej teogonii Kronos wystêpuje jako zrodzony bóg lub agent.Na tym stopniu przebudzenia wszechœwiatów jest to reprezentowane œwiêtym symbolizmem w postaci doskona³ego krêgu z punktem (korzeniem) w œrodku.To uniwersalny znak, który tak¿e odnajdujemy w kabale, natomiast zachodnia kaba³a, opanowana przez chrzeœcijañskich mistyków, ca³kowicie go ignoruje, chocia¿ Zohar wyraŸnie go podkreœla.Owi sekciarze, przedstawiaj¹c symbol przedgenetycznego kosmosu, zaczynaj¹ go nazywaæ ³¹cznoœci¹ ró¿y i krzy¿a okultystycznych generacji wielkich misteriów.St¹d nazwa ró¿okrzy¿owcy.Ze wszystkich symboli ró¿okrzy¿owych jeden nadal pozostaje niezrozumia³y, nawet przez wspó³czesnych mistyków.Jest to: Pelikan, rozpruwaj¹cy swoj¹ pierœ, by nakarmiæ swoje ma³e.To jest prawdziwe kredo ró¿okrzy¿owców, wynikaj¹ce prosto ze wschodniej doktryny.Brahman (neutral) zwany jest Kalahamsa, co, jak objaœniaj¹ zachodni orientaliœci, oznacza Wielki £abêdŸ lub Gêœ – i tak Brahma zosta³ twórc¹.W ten sposób powsta³ wielki b³¹d, Brahma {neutral) bowiem, do którego odnosi siê Wielki £abêdŸ, oznacza tego, którego pojazdem jest ³abêdŸ, a nie Brahmana twórcê, bêd¹cego rzeczywistym Kalahamsa.Brahma (neutral) jest Hams¹ i Ahams¹.Terminy Brahma i Parabrahman nie s¹ tu u¿ywane, poniewa¿ przynale¿¹ do ezoterycznego nazewnictwa i s¹ lepiej znane studentom zachodnim.Oba s¹ ca³kowicie równowa¿ne naszym: jeden, trzy, trzy i siedem – samog³oskowe terminy, oznaczaj¹ce: Jedna wszystkoœæ oraz Wszystko we wszystkim.Mówi¹c o stancach, trzeba wyjaœniæ, ¿e podaj¹ one formu³ê, któr¹ mo¿na, z niezbêdnymi zmianami, dostosowaæ do wszystkich ewolucji: naszej Ziemi, ³añcucha planetarnego, s³onecznego wszechœwiata itd.Siedem strof reprezentuje jedynie siedem terminów tej obszernej formu³y.Odnosz¹ siê one do siedmiu wielkich stanów rozwojowego procesu, o których jest mowa w Pu-ranach jako o Siedmiu Stworzeniach, a które w Biblii wystêpuj¹ jako Dni Stwarzania.Pierwsza strofa opisuje stan Jednej Wszystkoœci podczas pralai, przed pierwszym drgnieniem rozbudzonej manifestacji.Druga strofa opisuje stadium, podobne bardzo do wyra¿onej w pierwszej strofie idei ró¿noœci, które dla zachodniego umys³u wymaga³oby osobnej rozprawy.Dlatego te¿ jest dostêpne wy¿szej intuicji, tak by mo¿na by³o poj¹æ zawarte tu alegoryczne sformu³owania.Wersy te odwo³uj¹ siê raczej do wewnêtrznych, wy¿szych mo¿liwoœci pojmowania ni¿ do rozumienia, przejawianego przez fizyczny mózg.Trzecia strofa mówi o rozbudzeniu siê wszechœwiata do ¿ycia po pierwszej pralai.Opisuje wynurzenie siê monad z ich stanu poch³oniêcia w Jednym.Jest on najwczeœniejszy i najwy¿szy w uk³adzie œwiata, a termin monada jest jedynym, jakiego mo¿na u¿yæ, zarówno mówi¹c o najobszerniejszym Systemie S³onecznym, jak i najmniejszym atomie.Czwarta strofa objawia dyferencjacjê zal¹¿ków wszechœwiata w siedmiorak¹ hierarchiê œwiadomych si³ boskich, które s¹ aktywnymi manifestacjami (dzia³aj¹cymi objawami), g³Ã³wn¹ energi¹ Jedynego, bêd¹c zarazem kszta³tuj¹cymi pocz¹tkami i stwórcami wszystkich objawionych œwiatów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]