Andrzej Sapkowski Ostatnie zyczenie (6)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Inni równie� musieli mie� podobne skojarzenia, bo blado�� pokry�a nawet ogorza�� g�b� Tavika.- No, bia�ow�osy - przerwa�a cisz� Renfri.- Wyjd�my do wi�kszej izby, do��czmy do wójta, z którym tu przyszed�e�.On pewnie tak�e chce ze mn� rozmawia�.Caldemeyn, czekaj�cy przy kontuarze, na ich widok przerwa� cich� rozmow� z karczmarzem, wyprostowa� si�, splót� r�ce na piersi.- S�uchajcie, pani - rzek� twardo, nie trac�c czasu na wymian� zdawkowych grzeczno�ci.- Wiem od tego tu wied�mina z Rivii, co was sprowadza do Blaviken.Podobno �ywicie uraz� do naszego czarodzieja.- Mo�e.I co z tego? - spyta�a cicho Renfri, równie� niezbyt grzecznym tonem.- A to, �e do takich uraz s�dy grodzkie albo kasztela�skie s�.Kto uraz� u nas na �ukomorzu �elazem chce m�ci�, za zwyk�ego zbója bywa uwa�any.A to jeszcze, �e albo wczesnym rankiem wyniesiecie si� z Blaviken razem ze swoj� czarn� kompani�, albo was wsadz� do jamy, pr�.Jak to si� nazywa, Geralt?- Prewencyjnie.MNIEJSZE Z�O 99- W�a�nie.Poj�li�cie, panienko? Renfri si�gn�a do sakiewki przy pasie, wydoby�a kilkakrotnie z�o�ony pergamin.- Przeczytajcie to sobie, wójcie, je�li�cie gramotni.I wi�cej nie mówcie do mnie: "panienko".Caldemeyn wzi�� pergamin, czyta� d�ugo, potem bez s�owa poda� go Geraltowi.- "Do moich komesów, wasali i poddanych wolnych - przeczyta� wied�min na g�os.- Wszem i wobec oznajmiam, jako Renfri, ksi�niczka creyde�ska, w naszej pozostaje s�u�bie i mi�� jest nam, tegdy gniew nasz �ci�gnie na siebie, kto by jej wstrenty czyni�.Audoen, król." "Wstr�ty" pisze si� inaczej.Ale piecz�� wygl�da na autentyczn�.- Bo jest autentyczna - powiedzia�a Renfri, wyrywaj�c mu pergamin.- Postawi� j� Audoen, wasz mi�o�ciwy pan.Dlatego nie radz� robi� mi wstr�tów.Niezale�nie od tego, jak si� to pisze,, skutek mo�e by� dla was op�akany.Nie b�dziecie mnie, mo�ci wójcie, wsadza� do jamy.Ani mówi� do mnie: "panienko".�adnego prawa nie naruszy�am.Na razie.- Je�li je naruszysz cho�by na pi�d� - Caldemeyn wygl�da�, jakby chcia� splun�� - wsadz� ci� do lochu razem z tym pergaminem.Kln� si� na wszystkich bogów, panienko.Chod�, Geralt.- Z tob�, wied�minie - Renfri dotkn�a ramienia Ge-raita - jeszcze s�owo.- Nie spó�nij si� na kolacj� - rzuci� wójt przez rami� -bo Libusze b�dzie w�ciek�a.- Nie spó�ni� si�.Geralt opar� si� o kontuar.Bawi�c si� medalionem z paszcz� wilka zawieszonym na szyi, patrzy� w niebiesko-zielone oczy dziewczyny.- S�ysza�am o tobie - powiedzia�a.- Jeste� Geralt z Rivii, bia�ow�osy wied�min.Stregobor to twój przyjaciel?- Nie.- To upraszcza spraw�.- Nie zanadto.Nie mam zamiaru spokojnie si� przygl�da�.100Andrzej SapkowskiOczy Renfri zw�zi�y si�.- Stregobor jutro umrze - rzek�a cicho, odgarniaj�c z czo�a nierówno obci�te w�osy.- By�oby mniejszym z�em, gdyby umar� tylko on.- Je�li, a w�a�ciwie zanim Stregobor umrze, umrze jeszcze kilka osób.Nie widz� innej mo�liwo�ci.- Kilka, wied�minie, to skromnie powiedziane.- �eby mnie nastraszy�, trzeba czego� wi�cej ni� s�owa, Dzierzbo.- Nie nazywaj mnie Dzierzb�.Nie lubi� tego.Rzecz w tym, �e ja widz� inne mo�liwo�ci.Warto by to obgada�, ale có�, Libusze czeka.�adna chocia� ta Libusze?- To wszystko, co mia�a� mi do powiedzenia?- Nie.Ale teraz ju� id�.Libusze czeka.IVKto� by� w jego izdebce na stryszku.Geralt wiedzia� o tym, zanim jeszcze zbli�y� si� do drzwi, pozna� to po ledwie wyczuwalnej wibracji medalionu.Zdmuchn�� kaganek, którym przy�wieca� sobie na schodach.Wyj�� sztylet z cholewy, wetkn�� go z ty�u za pas.Nacisn�� klamk�.W izbie by�o ciemno.Nie dla wied�mina.Przekroczy� próg rozmy�lnie wolno, ospale, powoli zamkn�� za sob� drzwi.W nast�pnej sekundzie skoczy� z pot�nego odbicia d�ugim szczupakiem, zwali� si� na cz�owieka siedz�cego na jego �ó�ku, przygniót� go do po�cieli, lewe przedrami� wrazi� mu pod brod�, si�gn�� po sztylet.Nie wydoby� go.Co� by�o nie tak.- Pocz�tek ca�kiem niez�y - odezwa�a si� st�umionym g�osem, le��c pod nim bez ruchu.- Liczy�am si� z tym, ale nie s�dzi�am, �e tak pr�dko b�dziemy oboje w �ó�ku.Zabierz r�k� z mojego gard�a, je�li �aska.- To ty- To ja.S�uchaj, s� dwie mo�liwo�ci.Pierwsza: zejdziesz ze mnie i porozmawiamy.Druga: zostaniemy w tej pozycji, ale chcia�abym zdj�� przynajmniej buty.Wied�min wybra� pierwsz� mo�liwo��.Dziewczyna westchn�a, wsta�a, poprawi�a w�osy i spódnic�.MNIEJSZE Z�O101- Zapal �wiec� - powiedzia�a.- Ja nie widz� po ciemku jak ty, a lubi� widzie� swojego rozmówc�.Podesz�a do sto�u, wysoka, szczup�a, zwinna, usiad�a, wyci�gaj�c przed siebie nogi w wysokich butach.Nie mia�a �adnej widocznej broni.- Masz tu co� do picia?- Nie.- W takim razie dobrze, �e przynios�am - za�mia�asi�, stawiaj�c na stole podró�ny buk�aczek i dwa skórzane kubki.,- Jest prawie pó�noc - rzek� Geralt zimno.- Mo�eprzejdziemy do rzeczy?- Zaraz.Masz, pij.Twoje zdrowie, Geralt.- Nawzajem, Dzierzbo.- Nazywam si� Renfri, psiakrew - poderwa�a g�ow�.- Pozwalam ci pomija� ksi��cy tytu�, ale przesta� nazywa� mnie Dzierzb�!- Ciszej, obudzisz ca�y dom.Czy dowiem si� nareszcie,w jakim celu wkrad�a� si� tu przez okno?- Jaki� ty niedomy�lny, wied�minie.Chc� ocali� Blavi-ken przed rzezi�.�eby to z tob� omówi�, �azi�am po dachach jak kocica w marcu.Doce� to.- Doceniam - powiedzia� Geralt.- Tyle �e nie wiem, co mo�e da� taka rozmowa.Sytuacja jest jasna.Stregobor siedzi w czarodziejskiej wie�y, �eby go dosta�, musia�aby� ' go tam oblega�.Je�eli to zrobisz, nie pomo�e ci twój list �elazny.Audoen nie b�dzie ci� chroni�, je�li otwarcie z�amiesz prawo.Wójt, stra�, ca�e Blaviken wyst�pi przeciwko tobie.- Ca�e Blaviken, je�li wyst�pi przeciwko mnie, to b�dzie strasznie �a�owa� - Renfri u�miechn�a si�, ukazuj�c drapie�ne bia�e z�by.- Przyjrza�e� si� moim ch�opcom? Zar�czam ci, znaj� si� na swoim rzemio�le.Czy wyobra�asz sobie, co si� stanie, je�li dojdzie do walki mi�dzy nimi a tymi cio�kami ze stra�y, którzy co krok potykaj� si�o w�asne halabardy?- A czy ty, Renfri, wyobra�asz sobie, �e ja b�d� sta� iprzygl�da� si� spokojnie takiej walce? Jak widzisz, mieszkam u wójta.W potrzebie wypadnie mi stan�� u jego boku.102Andrzej Sapkowski- I nie w�tpi� - Renfri spowa�nia�a - �e staniesz.Tyle �e pewnie sam, bo reszta pochowa si� po piwnicach.Nie ma na �wiecie wojownika, który da�by rad� siódemce z mieczami.Tego �aden cz�owiek nie dokona.Ale, bia�ow�osy, przesta�my straszy� si� nawzajem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne