czas pogardy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zadania specjalne.Huta w Gulecie, z wielkimi pieca�mi.Fryszarki, huta galmanu i wielka ku�nica �elaza w Eysenlaan, pi��set centnarów rocznej produkcji.Konwi-sarnie i manufaktury we�niane w Aldersbergu.M�yny s�o�dowe, gorzelnie, tkalnie i farbiarnie w Vengerbergu.Zdemontowa� i wywie��.Tak rozkaza� cesarz Emhyr, Bia�y P�omie� Ta�cz�cy na Kurhanach Wrogów.W dwóch s�owach.Zdemontowa� i wywie��, Evertsen.Rozkaz to rozkaz.Musi by� wykonany.Pozostaje najwa�niejsze.Kopalnie kruszców i ich uro�bek.Moneta.Kosztowno�ci.Dzie�a sztuki.Ale tym zajm� si� sam.Osobi�cie.Obok widocznych na horyzoncie czarnych s�upów dymu wyros�y nast�pne.I nast�pne.Armia wprowadza�a w �y-212 Andrzej Sapkowskicie rozkazy Coehoorna.Królestwo Aedirn stawa�o si� krain� po�arów.Drog�, hurkoc�c i wzbijaj�c tumany kurzu, ci�gn�a d�uga kolumna maszyn obl�niczych.Na wci�� broni�cy si� Aldersberg.I na Vengerberg, stolic� króla Demawenda.Peter Evertsen patrzy� i liczy�.Kalkulowa�.Przelicza�.Peter Evertsen by� wielkim komorzym Cesarstwa, w cza�sie wojny pierwszym komornikiem armii.Pe�ni� ten urz�d od dwudziestu pi�ciu lat.Liczby i kalkulacja, to by��o ca�e jego �ycie.Mangonela kosztuje pi��set florenów, trebuszeta dwie��cie, petraria minimum sto pi��dziesi�t, najprostsza bali-sta osiemdziesi�t.Wyszkolona obs�uga pobiera dziewi�� i pó� florena miesi�cznego �o�du.Kolumna, która ci�gnie na Vengerberg, jest, wliczywszy konie, wo�y i drobny sprz�t, warta minimum trzysta grzywien.Z grzywny, ina�czej marki czystego kruszcu wa��cej pó� funta, bije si� sze��dziesi�t florenów.Roczny urobek du�ej kopalni to pi��, sze�� tysi�cy grzywien.Kolumn� obl�nicz� wyprzedzi�a lekka jazda.Po zna�kach na proporcach Evertsen rozpozna� taktyczn� chor��giew ksi�cia Winneburga, jedn� z tych przerzuconych z Cintry.Tak, pomy�la�, ci maj� si� z czego cieszy�.Bitwa wygrana, armia z Aedirn w rozsypce.Oddzia�y odwodowe nie b�d� rzucone do ci�kiej walki z regularnym woj�skiem.B�d� �ciga� wycofuj�cych si�, znosi� rozproszone, pozbawione dowódców grupy, b�d� mordowa�, grabi� i pa�li�.Ciesz� si�, bo zapowiada si� przyjemna, weso�a wojen�ka.Wojenka, która nie utrudzi.I nie zabije.Evertsen kalkulowa�.Chor�giew taktyczna ��czy dziesi�� zwyk�ych chor�gwi i liczy dwa tysi�ce konnych.Cho� Winneburczycy nie wej�d� ju� zapewne do �adnej du�ej bitwy, w potyczkach po�legnie nie mniej ni� jedna szósta stanu.Potem b�d� obo�zy i biwaki, zepsute �arcie, brud, wszy, komary, ska�ona woda.Przyjdzie to, co zawsze, co nieuniknione: tyfus, dyzenteria i malaria, które zabij� nie mniej ni� jedn� czwart�.Do tego doliczy� trzeba rycza�t - wypadki nie-213CZAS POGARDYprzewidziane, zwykle oko�o jednej pi�tej stanu.Do domu wróci osmiuset.Nie wi�cej.A zapewne mniej.Go�ci�cem przesz�y nast�pne chor�gwie, za jazd� pojawi�y si� korpusy piechoty.Maszerowali �ucznicy w �ó�tych kabatach i okr�g�ych he�mach, kusznicy w p�askich kapalinach, paw�nicy i pikinierzy.Za nimi szli tarczownicy, pancerzem jak raki weterani z Vicovaro i Etolii, dalej kolorowa zbieranina - zaci�ni knechci z Metinny, naje�mnicy z Thurn, Maecht, Geso i Ebbing.Pomimo upa�u oddzia�y maszerowa�y dziarsko, wzbija�ny �o�nierskimi buciorami py� k��bi� si� nad drog�.�omo�ta�y b�bny, powiewa�y proporce, chwia�y si� i b�yszcza�y �ele�ca pik, oszczepów, halabard i gizarm.Wojacy masze�rowali ra�nie i weso�o.To sz�a armia zwyci�ska.Armia niezwyci�ona.Dalej, ch�opy, naprzód, do boju! Na Ven�gerberg! Wyko�czy� wroga, zem�ci� si� za Sodden! U�y� weso�ej wojaczki, napcha� sakwy �upem i do domu, do do�mu!Evertsen patrzy�.I liczy�.�- Vengerberg pad� po tygodniu obl�enia - doko�czy� Jaskier.- Zdziwi ci�, ale tam cechy dzielnie i do ko�ca broni�y baszt i wyznaczonych odcinków muru.Wyr�ni�to wi�c ca�� za�og� i ludno�� miasta, co� oko�o sze�ciu tysi�cy ludzi.Na wie�� o tym zacz�a si� wielka ucieczka.Roz�bite pu�ki i ludno�� cywilna zacz�y masowo uchodzi� do Temerii i Redanii.T�umy uciekinierów ci�gn�y Dolin� Pontaru i prze��czami Mahakamu.Ale nie wszystkim uda�o si� uciec.Konne zagony Nilfgaardczyków posz�y za nimi, odcina�y drog� ucieczki.Wiesz, o co chodzi�o?- Nie wiem.Nie znam si� na.Nie znam si� na woj�nie, Jaskier.- Chodzi�o o je�ców.O niewolników.Chcieli zagarn�� w niewol� jak najwi�cej ludzi.To dla Nilfgaardu najta�sza si�a robocza.Dlatego tak zawzi�cie prze�ladowali uciekinierów.To by�o wielkie polowanie na ludzi, Geralt.�atwe polowanie.Bo wojsko uciek�o, a uchodz�cych ludzi nikt nie broni�.214Nikt?- Prawie nikt.- Nie zd��ymy.- wycharcza� Villis, ogl�daj�c si�.- Nie zdo�amy uj��.Psiakrew, granica ju� tak blisko.Tak blisko.Rayla stan�a w strzemionach, spojrza�a na go�ciniec wij�cy si� w�ród pokrytych borem wzgórz.Droga, jak okiem si�gn��, usiana by�a porzuconym dobytkiem, tru�pami koni, zepchni�tymi na pobocza wozami i wózkami.Za nimi, zza lasów, bi�y w niebo czarne s�upy dymów.S�y�cha� by�o coraz bli�szy wrzask, narastaj�ce odg�osy walki.- Wyka�czaj� tyln� stra�.- Villis otar� twarz z sadzy i potu.- S�yszysz, Rayla? Dogonili tyln� stra� i wycinaj� ich w pie�! Nie zd��ymy!- Teraz my jeste�my tyln� stra�� - powiedzia�a sucho najemniczka.- Teraz nasza kolej.Villis poblad�, który� z przys�uchuj�cych si� �o�nierzy westchn�� g�o�no.Rayla szarpn�a wodze, obróci�a chra�pi�cego ci�ko, z trudem unosz�cego �eb wierzchowca.- I tak nie zdo�amy uj�� - powiedzia�a spokojnie.-Konie za chwil� padn�.Zanim dojdziemy do prze��czy, dop�dz� nas i zar�bi�.- Rzu�my wszystko i zapadnijmy w lasy - powiedzia� Villis, nie patrz�c na ni�.- Pojedynczo, ka�dy za siebie.Mo�e si� uda.prze�y�.Rayla nie odpowiedzia�a, wzrokiem i ruchem g�owy wskaza�a na prze��cz, na szlak, na ostatnie szeregi d�u�giej kolumny uciekinierów ci�gn�cych ku granicy.Villis zrozumia�.Zakl�� wstr�tnie, zeskoczy� z siod�a, zachwia� si�, opar� na mieczu.- Z koni! - krzykn�� chrapliwie do �o�nierzy.- Taraso�wa� go�ciniec czym si� da! Czego si� gapicie? Raz matka rodzi�a i zdycha si� ino raz! Jeste�my wojsko! Jeste�my stra� tylna! Musimy zatrzyma� po�cig, opó�ni�.Zamilk�.- Je�li opó�nimy po�cig, ludzie zdo�aj� przej�� do Temerii, na tamt� stron� gór - doko�czy�a Rayla, te� zsia-gaj�c z konia.- Tam s� kobiety i dzieci.Co tak wytrzeszczacie ga�y? To nasze rzemios�o.Za to nam p�ac�, zapomnieli�cie?�o�nierze popatrzyli po sobie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne