Granica możliwoci

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Yennefer wrzasn�a w�ciekle, ale jeden ze stoj�cych z ty�u ch�opaków Yarpena zarzuci� jej lejce na g�ow�, �ci�gn�� mocno, wpijaj�c rzemie� w otwarte usta, st�umi� krzyk.- No i co, Yennefer - powiedzia� Boholt podchodz�c.- Jak chcesz zrobi� ze mnie wa�acha? Kiedy ani r�k� ruszy�?Rozerwa� jej ko�nierz kubraczka, rozdar� i rozche�sta� koszul�.Yennefer wizgn�a, d�awiona lejcami.- Nie mam teraz czasu - rzek� Boholt obmacuj�c j� bezwstydnie w�ród rechotu krasnoludów - ale poczekaj troch�, wied�mo.Jak za�atwimy smoka, urz�dzimy sobie zabaw�.Przywi��cie j� porz�dnie do ko�a, ch�opcy.Obie �apki do obr�czy, tak, by ni palcem kiwn�� nie mog�a.I niech jej teraz nikt nie rusza, psiakrew, prosz� waszmo�ci.Kolejno�� ustalimy wedle tego, jak kto si� spisze przy smoku.- Boholt - odezwa� si� skr�powany Geralt, cicho, spokojnie i z�owrogo.- Uwa�aj.Odnajd� ci� na ko�cu �wiata.- Dziwi� ci si� - odrzek� R�bacz, równie spokojnie.- Ja na twoim miejscu siedzia�bym cicho.Znam ci� i musz� powa�nie traktowa� twoj� gro�b�.Nie b�d� mia� wyj�cia.Mo�esz nie prze�y�, wied�minie.Wrócimy jeszcze do tej sprawy.Niszczuka, Zdzieblarz, na konie.- No i masz ci los - st�kn�� Jaskier.- Po diab�a ja si� w to miesza�em?Dorregaray, pochyliwszy g�ow�, przygl�da� si� g�stym kroplom krwi, wolno kapi�cym mu z nosa na brzuch.- Mo�e by� si� tak przesta� gapi�! - krzykn�a do Geralta czarodziejka, jak w�� wij�c si� w powrozach, na pró�no usi�uj�c ukry� obna�one wdzi�ki.Wied�min pos�usznie odwróci� g�ow�.Jaskier nie.- Na to, co widz� - za�mia� si� bard - zu�y�a� chyba ca�� beczk� eliksiru z mandragory, Yennefer.Skóra jak u szesnastolatki, niech mnie g� poszczypie.- Zamknij pysk, skurwysynu! - zawy�a czarodziejka.- Ile ty w�a�ciwie masz lat? - Jaskier nie rezygnowa�.- Ze dwie�cie? No, powiedzmy, sto pi��dziesi�t.A zachowa�a� si� jak.Yennefer wykr�ci�a szyj� i splun�a na niego, ale niecelnie.- Yen - rzek� z wyrzutem wied�min wycieraj�c oplute ucho o rami�.- Niech on przestanie si� gapi�!- Ani my�l� - rzek� Jaskier nie spuszczaj�c oczu z uciesznego widoku, jaki przedstawia�a rozche�stana czarodziejka.- To przez ni� tu siedzimy.I mog� nam poder�n�� gard�a.A j� najwy�ej zgwa�c�, co w jej wieku.- Zamknij si�, Jaskier - powiedzia� wied�min.- Ani my�l�.W�a�nie mam zamiar u�o�y� ballad� o dwóch cyckach.Prosz� mi nie przeszkadza�.- Jaskier - Dorregaray poci�gn�� krwawi�cym nosem.- B�d� powa�ny.- Jestem, cholera, powa�ny.Boholt, podpierany przez krasnoludów, z trudem wgramoli� si� na siod�o, ci�ki i pa�ubowaty od zbroi i na�o�onych na ni� skórzanych ochraniaczy.Niszczuka i Zdzieblarz ju� siedzieli na koniach trzymaj�c w poprzek siode� ogromne, dwur�czne miecze.- Dobra - charkn�� Boholt.- Idziemy na niego.- A nie - powiedzia� g��boki g�os, brzmi�cy jak mosi�na surma.- To ja przyszed�em do was!Zza pier�cienia g�azów wynurzy� si� po�yskuj�cy z�otem d�ugi pysk, smuk�a szyja uzbrojona rz�dem trójk�tnych, z�batych wyrostków, szponiaste �apy.Z�e, gadzie oczy z pionow� �renic� patrzy�y spod rogowatych powiek.- Nie mog�em si� doczeka� w polu - powiedzia� smok Villentretenmerth rozgl�daj�c si� - wi�c przyszed�em sam.Jak widz�, ch�tnych do walki coraz mniej?Boholt wzi�� wodze w z�by, a koncerz w obie pi�ci.- Jehce stahcy - powiedzia� niewyra�nie, gryz�c rzemie�.- Stahaj do wahki, hadzie!- Staj� - rzek� smok wyginaj�c grzbiet w �uk i zadzieraj�c obel�ywie ogon.Boholt rozejrza� si�.Niszczuka i Zdzieblarz wolno, demonstracyjnie spokojnie okr��ali smoka z obu stron.Z ty�u czeka� Yarpen Zigrin i jego ch�opcy z toporami w r�kach.- Aaaargh! - rykn�� Boholt wal�c silnie konia pi�tami i unosz�c miecz.Smok zwin�� si�, przypad� do ziemi i z góry, zza w�asnego grzbietu, niczym skorpion, uderzy� ogonem, godz�c nie w Boholta, ale w Niszczuk�, atakuj�cego z boku.Niszczuka zwali� si� wraz z koniem w�ród brz�ku, wrzasku i r�enia.Boholt, przypadaj�c w galopie, ci�� straszliwym zamachem, smok uskoczy� zwinnie przed szerok� kling�.Impet galopu przeniós� Boholta obok.Smok wykr�ci� si�, staj�c na tylnych �apach i dziabn�� szponami Zdzieblarza, za jednym zamachem rozrywaj�c brzuch konia i udo je�d�ca.Boholt, mocno odchylony w siodle, zdo�a� zatoczy� koniem, ci�gn�c wodze z�bami, ponownie zaatakowa�.Smok chlasn�� ogonem po p�dz�cych ku niemu krasnoludach, przewracaj�c wszystkich, po czym rzuci� si� na Boholta, po drodze jakby mimochodem przydeptuj�c energicznie Zdzieblarza usi�uj�cego wsta�.Boholt, miotaj�c g�ow�, usi�owa� manewrowa� rozgalopowanym koniem, ale smok by� nierównie szybszy i zr�czniejszy.Chytrze zachodz�c Boholta od lewej, by utrudni� mu ci�cie, zdzieli� go pazurzast� �ap�.Ko� stan�� d�ba i rzuci� si� w bok, Boholt wylecia� z siod�a, gubi�c miecz i he�m, run�� do ty�u, na ziemi�, wal�c g�ow� o g�az.- Chodu, ch�opaki!!! W góry!!! - zawy� Yarpen Zigrin przekrzykuj�c wrzask Niszczuki przywalonego koniem.Powiewaj�c brodami krasnoludy kopn�y si� ku ska�om z szybko�ci� zadziwiaj�c� przy ich krótkich nogach.Smok nie �ciga� ich.Siad� spokojnie i rozejrza� si�.Niszczuka miota� si� i wrzeszcza� pod koniem.Boholt le�a� bez ruchu.Zdzieblarz pe�z� w stron� ska�, bokiem, jak ogromny, �elazny krab.- Niewiarygodne - szepta� Dorregaray.- Niewiarygodne.- Hej! - Jaskier targn�� si� w powrozach, a� wóz zadygota�.- Co to jest? Tam! Patrzcie!Od strony wschodniego w�wozu wida� by�o wielk� chmur� kurzu, rych�o te� dobieg�y ich krzyki, turkot i t�tent.Smok wyci�gn�� szyj�, popatruj�c.Na równin� wtoczy�y si� trzy wielkie wozy, wype�nione zbrojnym ludem.Rozdzielaj�c si� zacz�y okr��a� smoka.- To.psiakrew, to milicja i cechy z Ho�opola! - zawo�a� Jaskier.- Obeszli �ród�a Braa! Tak, to oni! Patrzcie, to Kozojed, tam, na czele!Smok zni�y� g�ow�, delikatnie popchn�� w stron� wozu ma�e, szarawe, popiskuj�ce stworzonko.Potem uderzy� ogonem po ziemi, zarycza� dono�nie i pomkn�� jak strza�a na spotkanie Ho�opolan.- Co to jest? - spyta�a Yennefer.- To ma�e? To, co kr�ci si� w trawie? Geralt?- To, czego smok broni� przed nami - powiedzia� wied�min.- To, co wyklu�o si� niedawno w jaskini, tam, w pó�nocnym kanionie.Smocz�tko wyklute z jaja smoczycy otrutej przez Kozojeda.Smocz�tko, potykaj�c si� i szoruj�c po ziemi wypuk�ym brzuszkiem, chwiejnie podbieg�o do wozu, pisn�o, stan�o s�upka, rozcapierzy�o skrzyde�ka, potem za� bez zastanowienia przylgn�o do boku czarodziejki.Yennefer, z wielce niewyra�n� min�, westchn�a g�o�no.- Lubi ci� - mrukn�� Geralt.- M�ody, ale nieg�upi - Jaskier wykr�caj�c si� w wi�zach, wyszczerzy� z�by.- Patrzcie, gdzie wetkn�� ebek, chcia�bym by� na jego miejscu, cholera.Hej, ma�y, uciekaj! To Yennefer! Postrach smoków! I wied�minów.A przynajmniej jednego wied�mina.- Milcz, Jaskier - krzykn�� Dorregaray.- Patrzcie tam, na pole! Ju� go dopadli, niech ich zaraza!Wozy Ho�opolan, dudni�c niczym bojowe rydwany, gna�y na atakuj�cego je smoka.- La� go! - rycza� Kozojed, uczepiony pleców wo�nicy.- La� go, kumotrzy, gdzie popadnie i czym popadnie! Nie �a�owa�!Smok zwinnie uskoczy� przed naje�d�aj�cym na niego pierwszym wozem, b�yskaj�cym ostrzami kos, wide� i rohatyn, ale dosta� si� mi�dzy dwa nast�pne, z których, targni�ta rzemieniami, spad�a na niego wielka, podwójna, rybacka sie�.Smok, zapl�tany, zwali� si�, poturla�, zwin�� w k��bek, rozkraczy� �apy.Sie�, rwana na strz�py, zatrzeszcza�a ostro.Z pierwszego wozu, który zdo�a� zawróci�, ci�ni�to na niego nast�pne sieci, oplataj�c go dokumentnie.Dwa pozosta�e wozy te� zakr�ci�y, pomkn�y ku smokowi, turkoc�c i podskakuj�c na wybojach.- Popad�e� w sieci, karasiu! - dar� si� Kozojed [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne