Opowiesci Pielgrzyma (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wprawdzie staruszek chcia�by i�� piechot�,ale z powodu jego baga�u i pewnych darów dla Grobu Pa�skiego pójdzie z nim iko�, tak �e i ty mo�esz swoj� torb� wrzuci� na wóz.Pomy�l teraz, jak mo�nastarego i g�uchego cz�owieka pu�ci� samego z koniem w tak� dalek� drog�?Szukali, a jak�e, szukali przewodnika, ale wszyscy chc� bardzo drogo, a i takniebezpiecznie pu�ci� go z nieznanym cz�owiekiem, ma przecie� ze sob� ipieni�dze, i rzeczy.Zgód� si�, bracie, doprawdy, b�dzie dobrze.Zgód� si� kuchwale Boga i z mi�o�ci do bli�niego.A ja ju� polec� ci� moim gospodarzom ioni niezmiernie b�d� temu radzi.To dobrzy ludzie i lubi� mnie, pracuj� ju� unich dwa lata.Porozmawiali�my tak u bramy, on zaprowadzi� mnie do domu, dogospodarza, i ja, zobaczywszy, �e to chyba rodzina szlachetna, zgodzi�em si� naich propozycj�.Postanowili�my zatem ruszy� w drog� w trzeci dzie� �wi�t Bo�egoNarodzenia, je�li Bóg pob�ogos�awi, po wys�uchaniu Bo�ej liturgii.Oto jakie nieoczekiwane przypadki trafiaj� si� na drodze�ycia! I wci�� Bóg i Bo�a Opatrzno�� kieruj� naszymi czynami i zamierzeniami,jak to jest napisane: "to Bóg jest w was sprawc� i chcenia, idzia�ania" (Flp 2,13).Wys�uchawszy tego mój ojciec duchowny powiedzia�-ciesz�si� z ca�ego serca, umi�owany bracie, �e Pan nieoczekiwanie pozwoli� mi ci�ujrze� po tak krótkim czasie.A poniewa� jeste� teraz wolny, to z lubo�ci�przetrzymam ci� tu d�u�ej, a ty mi jeszcze wi�cej opowiesz o tych pouczaj�cychspotkaniach, które przytrafi�y ci si� na twojej d�ugiej drodze pielgrzyma, bo itwoich wcze�niejszych opowie�ci s�ucha�em uwa�nie i z przyjemno�ci�.- Uczyni�to z rado�ci� - odpowiedzia�em i zacz��em mówi�.Wiele si� zdarzy�o, i dobrego, i z�ego.Nie o wszystkimwarto d�ugo opowiada�, wiele ju� zapomnia�em, bo stara�em si� szczególniezapami�ta� tylko to, co kierowa�o i pobudza�o moj� leniw� dusz� ku modlitwie.Wszystko inne wspomina�em rzadko, albo, by powiedzie� lepiej, stara�em si�zapomina� to, co min�o, zgodnie z pouczeniem �w.Paw�a Aposto�a, którypowiedzia�: "Zapominaj�c o tym, co za mn�, a wyt�aj�c si�y ku temu, coprzede mn�, p�dz� ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa wgór�" (Flp 3,13-14).Przecie� i zmar�y mój b�ogos�awiony starzec mawia�,�e to, co chce przeszkodzi� modlitwie serca, napada nas z obu stron, z lewej iz prawej.Je�li nie mo�e przeszkodzi� w modlitwie bzdurnymi pomys�ami igrzeszn� wyobra�ni�, to odnawia w pami�ci buduj�ce wspomnienia, nap�dzawspania�ych my�li, byle tylko czymkolwiek oderwa� od modlitwy, której nie mo�e�cierpie�.Jest to czysta kradzie�: dusza zlekcewa�ywszy rozmow� z Bogiem,zwraca si� z upodobaniem ku rozmowie z sam� sob� albo ze stworzeniami.Idlatego uczy� mnie, by w czasie modlitwy nie dopuszcza� nawet najpi�kniejszychmy�li duchowych, a i po sko�czeniu dnia, je�li zdarzy si� zobaczy�, �e wi�cejczasu min�o na buduj�cych rozmy�laniach i rozmowach ni� na prawdziwej,niewidzialnej dla innych modlitwie serca, by uzna� to za brak umiarkowania alboi za wyrachowan� duchow� chciwo��, szczególnie u pocz�tkuj�cych, dla którychjest czym� koniecznym, by czas sp�dzany na modlitwie by� znacznie d�u�szy ni�po�wi�cony innym pobo�nym zaj�ciom.Ale te� nie sposób wszystkiego zapomnie�.Niektóre rzeczy tak g��boko same wbi�y si� w pami��, �e nawet dawno niewspominane pami�ta si� �ywo, jak na przyk�ad pewn� szlachetn� rodzin�, u którejBóg pozwoli� mi sp�dzi� kilka dni, co sta�o si� tak:W czasie mojego pielgrzymowania po tobolskiej gubernizdarzy�o si�, �e przechodzi�em przez jakie� powiatowe miasteczko.Sucharówzosta�o mi ju� niewiele i wszed�em do pewnego domu, by poprosi� o chleb nadrog�.Gospodarz powiedzia� do mnie - Dzi�ki Bogu, przyszed�e� w sam� por�.Akurat moja �ona wyj�a chleby z pieca.Masz tu ciep�y bochen, pomódl si� zanas.Podzi�kowa�em i zaczynam wk�ada� chleb do torby, gdy gospodyni spojrza�a imówi - Jaki� ten twój worek lichy, ca�y si� powyciera�, dam ci inny.I da�a midobry, mocny worek.Podzi�kowa�em im z ca�ej duszy i poszed�em dalej.Wychodz�cz miasta poprosi�em w male�kim sklepiku o troch� soli, a sklepikarz nasypa� mijej w ma�y woreczek.Cieszy�em si� w duchu i b�ogos�awi�em Boga za to, �e mnieniegodnego kieruje do ludzi tak dobrych.Oto, my�la�em sobie, przez ca�ytydzie�, zadowolony, b�d� spa� nie troszcz�c si� o po�ywienie."B�ogos�aw,duszo moja, Pana!" (Ps 103,1 i 104,1).Odszed�szy od tego miasta jakie� pi�� wiorstzobaczy�em, �e droga biegnie przez niezbyt bogat� wie� z cerkwi� biedn�,drewnian�, ale pi�knie przyozdobion� i pomalowan� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne