Opowiesci Pielgrzyma

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oto, jak s�dz�, przyczyny ró�nej intonacji przyodmawianiu modlitwy w imi� Jezusa Chrystusa!A na podstawie tego spostrze�enia mo�na, s�uchaj�c jej,zrozumie� (Bogu na chwa��, sobie ku pouczeniu), kto jakim uczuciem przenikni�tyjest w szczególno�ci i jaki dar ducha otrzyma�.Niektórzy mówili mi na to:Dlaczego wszystkie te oznaki tajemnych duchowych darów nie objawiaj� si�jednocze�nie, razem? Wtedy przecie� nie jedno tylko, ale wszystkie s�owamodlitwy, przenikni�te by�yby jednakowo wznios�� intonacj� modl�cego si�.Odpowiedzia�em nast�puj�co: poniewa� �aska Bo�a, jak to wynika z Pisma�wi�tego, rozdziela dary w sposób najm�drzejszy, ró�nie, ka�demu stosownie dojego si�, to któ� zbada i przeniknie swym ograniczonym umys�em wyroki �aski?Czy� glina nie jest w ca�kowitej w�adzy garncarza i czy� nie jest on w mocyuczyni� z niej to, albo inne naczynie?Pi�� dni sp�dzi�em z tym starcem i powoli wraca� dozdrowia.Czas ten by� dla mnie tak pouczaj�cy, �e nawet niezauwa�a�em, jak przemija�, bo w tej izdebce, jakby w cichym zamkni�ciu,stanowczo nie zajmowali�my si� niczym innym, tylko modlili�my si� skrycie,wzywaj�c imienia Jezusa Chrystusa, albo rozmawiali�my o jednym tylko: owewn�trznej modlitwie.Pewnego razu zaszed� do nas jaki� pielgrzym i bardzo narzeka�na �ydów.Wymy�la� i smuci� si�, bo szed� przez ich osiedla i wiele tamwycierpia� nieprzyjemno�ci i oszustw.Tak by� rozz�oszczony, �e przeklina� ichi uwa�a� za niegodnych �ycia na tej ziemi z powodu uporu i niewiary, jak�mieli, wreszcie powiedzia�, �e czuje do nich niepohamowany wstr�t.Mój starzecwys�ucha� tego, a potem zacz�� mu t�umaczy�:- Daremnie, mój przyjacielu, tak wymy�lasz i przeklinasz�ydów; oni te� s� Bo�ym dzie�em, tak jak my, trzeba im wspó�czu�, modli� si� zanich, a nie przeklina�.Uwierz, �e twoje do nich obrzydzenie wynika st�d, �enie jeste� umocniony w Bo�ej mi�o�ci i brak ci wewn�trznej por�ki modlitwy,dlatego nie ma w tobie wewn�trznego pokoju.Przeczytam ci o tym ze �wi�tychojców.Pos�uchaj, co pisze Marek Asceta: dusza, która wewn�trznie zjednoczy�asi� z Bogiem, z wielkiej rado�ci staje si� jak dziecko, �agodna i prostoduszna,i nie os�dza ju� nikogo: ni Greka, ni poganina, ani �yda, ani grzesznika, alena wszystkich spogl�da bez ró�nicy jasnym wzrokiem, jednakowo cieszy si� ca�ym�wiatem i pragnie, by wszyscy, i Grecy, i �ydzi, i poganie wys�awiali Boga.AMakary Wielki z Egiptu powiada, �e ci, którzy dokonuj� wewn�trznejkontemplacji, rozpalaj� si� mi�o�ci� tak wielk�, �e ka�dego cz�owieka bezró�nicy, dobrego czy z�ego, ogarn�liby w swym wn�trzu.Sam wi�c s�yszysz, mi�ybracie, co my�l� o tym �wi�ci ojcowie, i dlatego radz� ci, by� odrzuciwszyz�o�� spojrza� na wszystko i dostrzeg�, jak podlega opatrzno�ciwszechwiedz�cego Boga, a przy napotkaniu przykro�ci, by� przede wszystkimsiebie obwinia� za brak cierpliwo�ci i pokory.Min�� w ko�cu ju� ponad tydzie�.Starzec powróci� ca�kiemdo zdrowia, podzi�kowa�em mu z serca za wszystkie jego pouczenia i po�egna�emsi� z nim.On pojecha� w swoj� stron�, a ja ruszy�em we wskazanym mi kierunku.By�em ju� coraz bli�ej Poczajowa, ale nie uszed�em jeszczestu wiorst, gdy dogoni� mnie jaki� �o�nierz.Zapyta�em go, dok�d idzie.Odpowiedzia� mi, �e w swe rodzinne strony w kamieniecko-podolskiej guberni.Przeszli�my w milczeniu z dziesi�� wiorst i zauwa�y�em, �e wzdycha ci�ko,jakby si� czym� smuci�, i by� bardzo pos�pny.Zapyta�em go - Czemu� tak smutny?Przybli�y� si� i mówi - Dobry cz�owieku, je�li ju� dostrzeg�e� mój smutek, toprzysi�gnij mocno i zapewnij, �e nikomu nie doniesiesz, a opowiem ci o sobiewszystko, bo �mier� mnie czeka, a poradzi� si� nie mam kogo.Zapewni�em go po chrze�cija�sku, �e �adna to dla mniekorzy�� na niego donosi�, a rad b�d� da� mu z braterskiej mi�o�ci pomoc, jak�b�d� móg�.- Popatrz - powiedzia� - dali mnie do wojska, by�empa�szczy�nianym ch�opem.Gdy min�o pi�� lat s�u�by, poczu�em si� niezno�nieci�ko, cz�sto mnie t�ukli za niesolidno��, no i za pija�stwo.Umy�li�em sobie,�e uciekn�.Teraz ju� pi�tnasty rok jestem dezerterem.Przez sze�� lat kry�emsi�, chowa�em, gdzie si� da�o, krad�em po spi�arniach i sk�adach, uprowadza�emkonie, w�amywa�em si� do sklepików, ob�awia�em si� zawsze sam, a to, coukrad�em, upycha�em ró�nym kanciarzom; pieni�dze przepija�em, oddawa�em si�rozpu�cie i pope�ni�em wszystkie grzechy; tyle, �e nie zabija�em.Wszystko misz�o dobrze, gdy w ko�cu dosta�em si� do wi�zienia za w�óczenie si� bezpaszportu, ale i stamt�d uciek�em przy najbli�szej okazji.Potem przypadkowospotka�em �o�nierza, który przeszed� w stan spoczynku i w�drowa� do domu wodleg�ej guberni.By� chory, ledwie móg� i�� i poprosi�, bym podprowadzi� go donajbli�szej wsi, �eby tam �atwiej mu by�o znale�� kwater�.Zaprowadzi�em go,dziesi�tnik wpu�ci� nas na nocleg do stodo�y na siano i tam po�o�yli�my si� spa�.Budz� si� wczesnym rankiem, patrz�, a mój �o�nierz nie �yje, ca�y ju�zesztywnia�.Szybko go obszuka�em, by znale�� jego papiery, to znaczy dymisj�,i jak tylko j� znalaz�em, a i sporo pieni�dzy, to zaraz, póki jeszcze wszyscyspali, uciek�em ze stodo�y, potem mi�dzy op�otkami i do lasu.Tak uciek�em.Przejrza�em jego paszport i zauwa�y�em, �e wiek i inne cechy mia� prawie jakja.Ucieszy�em si� tym i �mia�o pow�drowa�em do odleg�ej guberniastracha�skiej.Zacz��em si� tam statkowa� i najmowa� do pracy.Takprzy��czy�em si� do podesz�ego wiekiem mieszczanina maj�cego w�asny dom ihandluj�cego byd�em.By� to cz�owiek samotny, �y� tylko z owdowia�� córk�.Prze�y�em z nimi rok i o�eni�em si� z t� jego córk�, potem starzec zmar�.Niepotrafili�my podtrzyma� handlu, zacz��em znowu pi�, �ona te�, i w ci�gu jednegoroku przepu�cili�my wszystko, co zosta�o po jej starym ojcu.W ko�cu �ona mojazachorowa�a i umar�a, a ja sprzeda�em to, co jeszcze zosta�o wraz z domem, ipieni�dze szybko roztrwoni�em.Nie mia�em ju� teraz z czego �y� i co je��.Wróci�em do mego poprzedniego fachu i dalej�eob�awia� si� na kradzie�ach, i to jeszcze �mielej, bo mia�em paszport.Przezjaki� rok �y�em tak po�ród zepsucia.Potem przyszed� taki czas, �e d�ugo nic misi� nie wiod�o.Pewnego dnia uprowadzi�em wi�c star�, chud� klaczk� jakiemu�biedakowi i sprzeda�em j� za pól rubla w rakarni.Wzi��em pieni�dze, poszed�emdo karczmy, wypi�em wina i umy�li�em sobie, �e pójd� na jakie� wiejskie wesele:jak tam ju� sobie wszyscy podjedz� i popij�, to �atwiej b�dzie co� ukra��.Poniewa� do zachodu s�o�ca by�o jeszcze daleko, poszed�em do lasu czeka�pó�nocy.Po�o�y�em si� tam i mocno zasn��em.Patrz� we �nie: stoj� na wielkiej,pi�knej ��ce.Nagle zacz�a nadci�ga� straszliwa chmura i zaraz piorun strzeli�tak, �e ziemia si� pode mn� rozst�pi�a i jakby mnie kto� w ni� wbi� po sameramiona, ze wszystkich stron mnie przygniot�o, tylko g�owa i r�ce wystawa�y.Potem ta gro�na chmura jakby opad�a na ziemi� i wyszed� z niej mój starydziadek, który zmar� przed dwudziestu laty.By� on cz�owiekiem �wi�tobliwym i wnaszej wsi przez trzydzie�ci lat by� cerkiewnym starost�.Rozgniewany i gro�nypodszed� do mnie, a� zatrz�s�em si� ze strachu.Spojrza�em, a tu doko�a mniekilka kupek rzeczy, które niegdy� pokrad�em.Przestraszy�em si� jeszczebardziej.Mój dziad, podszed�szy do mnie, wskaza� pierwsz� kupk� rzeczy igro�nie powiedzia� - A to co takiego? Bierzcie si� za niego! I nagle ziemia zewszystkich stron mnie tak zacz�a �ciska� i dusi�, �e nie mog�c znie�� bólu,smutku i niepokoju j�kn��em i zakrzycza�em: Ulitujcie si�! Ale m�czarnia trwa�anadal.Dziadek pokaza� drug� kupk� rzeczy i te� powiedzia� - A to co? Du�ciego silniej! Poczu�em tak silny ból i smutek, �e nie mo�e si� z nimi równa�adna m�ka na tej ziemi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne