Przesylka z Salonik

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wartownik skin�� g�ow�, si�gn�� za klamk� i otworzy� drzwi.- Niechaj�e si� pan pospieszy.Zechce pan skorzysta� z klatki schodowej po lewej stronie.Kto� zejdzie po pana na pierwszy podest.Fontine wszed� szybko przez drzwi do wielkiego marmurowego hallu, skr�ci� ku schodom i zacz�� wchodzi� na gór�.W po�owie drogi na pó�pi�tro zwolni� kroku.W g�owie zabrz�cza� mu cicho dzwonek alarmowy.G�os tego stra�nika, jego niemiecki.U�ywa� niestosownych tu zwrotów."Niechaj�e", "zechce pan", "po lewej stronie"."Zwracaj uwag� na brak idiomów, nadmiern� poprawno�� gramatyczn� lub wr�cz przeciwnie - b��dne u�ycie ko�cówek".- "Loch Torridon".Wartownik nie by� Niemcem.A niby dlaczego mia�by by�? Nale�a� do ruchu oporu.Z drugiej jednak strony podziemie nie pos�ugiwa�oby si� przecie� kim� nara�onym na wpadk� j�zykow�.Na podej�cie pó�pi�tra wyros�o dwóch niemieckich oficerów z rewolwerami w r�kach, wycelowanymi w Victora.- Witamy w pa�acu Kazmierzowskim, panie Fontini-Cristi.- Prosz� si� nie zatrzymywa�, padrone.Musimy si� pospieszy� - doda� drugi.Mówili po w�osku, ale nie by� to ich ojczysty j�zyk.Akcent zdradzi� Victorowi ich narodowo��.Ci dwaj mieli tyle wspólnego z Niemcami, co wartownik przy wej�ciu.To byli Grecy! Poci�g z Salonik!Zza pleców dobieg� go trzask bezpiecznika pistoletu, któremu zawtórowa� odg�os szybkich kroków.Sekund� pó�niej poczu� szturchni�cie luf� w krzy�, ponaglaj�ce go do szybkiego wspinania si� po schodach.Nie mia� �adnej mo�liwo�ci ruchu, nie by� w stanie w �aden sposób odwróci� uwagi napastników.Celowa�y w niego lufy trzech rewolwerów o magazynkach pe�nych ku�, sze�cioro oczu patrzy�o mu na r�ce.Z góry, z g��bi jakiego� korytarza dobieg� go wybuch �miechu.Mo�e gdyby krzykn��, podniós� alarm przed jednym wrogiem w obozie innego wroga; analiza b��dnego ko�a parali�owa�a.- Kim jeste�cie? - S�owa.Zaczynaj od s�ów.Gdyby tylko uda�o mu si� stopniowo podnie�� g�os, z naturaln� gradacj�, która zminimalizowa�aby prawdopodobie�stwo poci�gni�cia za spust.- Nie jeste�cie Niemcami!G�o�niej.Teraz coraz g�o�niej!- Co tu robicie?!Lufa pistoletu przesun�a si� b�yskawicznie w gór� jego pleców i d�gn�a go w potylic�.Cios by� tak nag�y, �e Victor stan�� jak wryty.W tej samej chwili zaci�ni�ta pi�� r�bn�a go w lew� nerk�; zatoczy� si� do przodu wprost na stoj�cych przed nim w milczeniu i ani na chwil� nie spuszczaj�cych z niego wzroku Greków.Zacz�� krzycze�; nie by�o innego wyj�cia.Dobiegaj�cy z góry �miech zbli�a� si�, by� coraz dono�niejszy.Jacy� ludzie schodzili po schodach.- Ostrzegam was!.W jednej chwili obie r�ce wyszarpni�to mu do ty�u, wygi�to i wykr�cono na plecy.Na twarzy poczu� du�y k��b szorstkiego materia�u, nas�czonego dra�ni�cym, cuchn�cym p�ynem.Przesta� cokolwiek widzie�; odcinano mu oddech, narzucano pró�ni� bez �wiat�a, bez powietrza.Zdarto z niego kurtk� munduru, zerwano pasek biegn�cy na ukos przez pier�.Ze wszystkich si� próbowa� wyrwa� r�ce.W trakcie tej szamotaniny poczu� uk�ucie d�ugiej ig�y zag��biaj�cej si� w jego cia�o; nawet nie bardzo wiedzia�, w którym miejscu.Instynktownie poderwa� r�ce w ge�cie protestu.By�y wolne! Lecz równie nieporadne jak bezcelowy by� jego opór.Znów us�ysza� tamten �miech; tym razem hucza� zupe�nie og�uszaj�co.Poczu�, �e kto� popycha go do przodu i spycha w dó�.I to wszystko.Odradzasz tych, którzy uratowali ci �ycie.Otworzy� oczy; niewyra�ny obraz powoli nabiera� ostro�ci.Gdzie� w lewym barku, a mo�e ramieniu, poczu� pal�ce rozognienie.Si�gn�� drug� r�k�; zapiek�o bole�nie pod dotkni�ciem.- To antidotum - odezwa�a si� rozmazana posta� faluj�ca o krok, a mo�e kilka kroków przed nim.- Wywo�uje opuchlizn�, ale jest nieszkodliwe.Odzyska� ostro�� widzenia.Siedzia� na betonowej posadzce, oparty plecami o �cian� z kamieni.Na wprost niego, pod przeciwleg�� cian� w odleg�o�ci mo�e sze�ciu metrów, sta� jaki� cz�owiek.Znajdowali si� na czym� w rodzaju podwy�szonej platformy wewn�trz wielkiego tunelu.Tunel by� wykuty w skale, zdawa� si� ci�gn�� g��boko pod ziemi�, oba jego ko�ce nikn�y w ciemno�ciach.Dnem tunelu bieg�y stare w�skie tory, sp�kane i pokryte grub� warstw� rdzy.Jedyne �wiat�o pochodzi�o od kilku grubych �wiec, wetkni�tych w równie zardzewia�e obejmy na �cianach.Odzyskawszy pe�n� ostro�� widzenia, Fontine skoncentrowa� si� na stoj�cym naprzeciwko m�czy�nie.Mia� na sobie czarne ubranie, pod brod� ja�nia�a mu bia�a koloratka duchownego.By� zupe�nie �ysy, ale nie z powodu wieku - nie móg� mie� wi�cej ni� czterdzie�ci pi��, pi��dziesi�t lat.Mia� g�adko wygolon� g�ow�, szczup�e cia�o i twarz ascety.Obok niego sta� tamten wartownik w mundurze Wehrmachtu.Dwaj Grecy przebrani za niemieckich oficerów trzymali stra� przy �elaznej furcie w lewej �cianie, zwróceni twarzami do tunelu.Milczenie przerwa� duchowny.- Jechali�my pa�skim �ladem od Montbeliard.Jeste�my tysi�ce kilometrów od Londynu.Tutaj Anglicy pana nie ochroni�.Mamy szlaki przerzutowe na po�udnie, o których oni nie maj� poj�cia.- Anglicy? - Fontine wpatrywa� si� w mnicha, próbuj�c si� w tym wszystkim po�apa�.- Przecie� wy jeste�cie z zakonu Ksenopy.- Owszem.- To dlaczego walczycie z Anglikami?- Bo Brevourt jest k�amc�! Z�ama� dane nam s�owo!- Brevourt? - powtórzy� Victor w zupe�nym oszo�omieniu.To nie mia�o najmniejszego sensu.- Chyba oszaleli�cie! Wszystko, absolutnie wszystko, co robi�, robi� w waszym imieniu! Dla was!- Nie dla nas.Dla Anglii.On chce odnale�� urn� dla Anglii! Churchill tego ��da.To bro� pot�niejsza ni� setka armii, i oni dobrze o tym wiedz�! Nigdy wi�cej by�my jej nie ujrzeli! - Mnich mówi� z nieskrywan� furi�, jego oczy ciska�y b�yskawice.- Naprawd� tak s�dzicie?- Niech pan nie b�dzie durniem! - prychn�� pogardliwie ksenopita.- Tak jak Brevourt z�ama�, swoje s�owo, tak my z�amali�my kod Maginot.Przej�li�my wiele depesz, rozmów pomi�dzy.powiedzmy, zainteresowanymi stronami.- To szale�stwo! - Fontine próbowa� zebra� my�li.Anthony Brevourt rozp�yn�� si� w cieniu; od miesi�cy nie by�o �adnych wie�ci ani od niego, ani o nim.- Mówi pan, �e �ledzili�cie mnie od Montbeliard.Po co? Ja nie mam tego, czego szukacie! Nigdy nie mia�em! Nic nie wiem o tym przekl�tym poci�gu!- Mihailovi� panu uwierzy� - powiedzia� cicho zakonnik.- Ja nie.- Petridas.- Victorowi stan�� przed oczami widok m�odego mnicha, nieledwie dziecka, odbieraj�cego sobie �ycie na skalnej pó�ce w Loch Torridon.- On nie mia� na imi� Petridas.- To wy go zabili�cie! - zawo�a� Fontine.- Jeste�cie nie mniej winni, ni� gdyby�cie sami poci�gn�li za spust! Jeste�cie ob��kani! Wszyscy, co do jednego!- Nie wykona� swego zadania.Wiedzia�, jak w takiej sytuacji nale�y post�pi�.To by�o zrozumia�e samo przez si�.- Jeste�cie chorzy! Zara�acie ka�dego, kogo dotkniecie.Mo�ecie mi wierzy� albo nie, ale mówi� wam po raz ostatni: nie otrzyma�em informacji, o któr� wam chodzi!- K�amie pan!- Jeste�cie ob��kani!- To dlaczego wybra� si� pan w t� podró� z Lubokiem? No, niech mi pan odpowie na to pytanie, panie Fontini-Cristi! Dlaczego z Lubokiem?Victor skuli� si� w sobie; szok wywo�any wymówieniem nazwiska Luboka kaza� mu si� mocniej wtuli� w kamienn� �cian�.- Lubok? - szepn�� z niedowierzaniem.- Je�li wiecie, jakie ma zadanie, to musicie zna� odpowied�.- "Loch Torridon"? - spyta� z sarkazmem mnich.- Do wyjazdu z Montbeliard nigdy w �yciu nie s�ysza�em jego nazwiska.Wiem tylko, �e robi, co do niego nale�y.Jest �ydem i.i podejmuje ogromne ryzyko.- On pracuje dla Rzymu! - rykn�� ksenopita.- Przekazuje im propozycje! Pa�skie propozycje!Victor zaniemówi�; jego os�upienie by�o tak kompletne, �e zbrak�o mu s�ów.- Przedziwny zbieg okoliczno�ci, prawda? - ci�gn�� dalej mnich niskim �widruj�cym tonem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne