Saylor Steven Rubikon

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W�ska linia ust w k�cikach zwrócona by�a ku do�owi.- Niech�e ci� Hades poch�onie, Poszukiwaczu! Czego znów chcesz?- Wielki, chodzi o mojego zi�cia.Chc�, aby� zwolni� go ze s�u�by i zostawi� na l�dzie.- Dlaczego?- To moja cena za to, co mam ci do powiedzenia.Nie tu i nie teraz, powiedzia�e�, ale na twoim statku, kiedy czas pozwoli.Pop�yn� wi�c z tob�, ale Dawus musi tu zosta�.Pompejusz milcza�.Chyba wpatrywa� si� we mnie, ale nie widzia�em jego oczu.W ko�cu da� gestem znak reszcie naszego oddzia�ku, by rozpocz�to okr�towanie, po czym odwróci� si� do mnie.- Poszukiwaczu, dlaczego mam to dziwne uczucie, �e knujesz jaki� podst�p? Chcesz zamieni� si� miejscami z tym twoim przyci�kim na umy�le zi�ciem? Darowa�em �ycie tym ulicznym szczurom, którzy mi si� narazili, ale nie zrobi� tego samego dla ciebie.- To nie podst�p, Wielki.Wiem, kto i dlaczego zabi� twojego krewnego.- Powiedz mi wi�c od razu.Zerkn��em na Dawusa, który sta� niepewny, podczas gdy inni �adowali si� na okr�t.Tiro te� zwleka�, chc�c si� przekona�, co z tego wyniknie.- Nie.Powiem ci, jak ju� odp�yniemy.- Jak Dawus znajdzie si� poza mym zasi�giem, chcesz powiedzie�.Nie ufasz mi, Poszukiwaczu?- Musimy zaufa� sobie nawzajem, Wielki.- Ale� dziwny z ciebie cz�owiek, Poszukiwaczu! - Pompejusz przechyli� g�ow�, nie spuszczaj�c ze mnie wzroku.- O�mielasz si� tak ze mn� rozmawia�.No, dobrze.Ruszaj zatem na okr�t.Ty te�, Tironie! Przesta� si� gapi�.A co do ciebie, Dawusie, sko�czy�em z tob�.Wyno� si� i zgi� w Hadesie.Dawus spojrza� na mnie.Podszed�em do niego, si�gn��em za tunik� i wcisn��em mu w d�o� mój ci�ki od srebra mieszek.Dzi�ki szczodro�ci Tirona prawie nic nie wyda�em w podró�y i by�o w nim wi�cej pieni�dzy, ni� b�dzie potrzebowa� na bezpieczne dotarcie do domu.Spojrza� na niego i zmarszczy� brwi.- Ale, te�ciu, nie mo�esz mi tego da�! - szepn��.- Sam b�dziesz potrzebowa� pieni�dzy.- Bierz to i id�, Dawusie!Popatrzy� mi w oczy, potem na mieszek i znów na mnie.Jego mocarne ramiona unios�y si� i opad�y, gdy nabra� i wypu�ci� powietrze w g��bokim westchnieniu.Odwróci� si� w ko�cu, ale wci�� si� waha�.- Ruszaj, zi�ciu.Nie obejrzawszy si� wi�cej, poszed� nabrze�em z powrotem w stron� miasta.Tiro ju� zd��y� wej�� na statek.Czeka�em, a� uczyni to Pompejusz, ale on gestem nakaza� mi i�� pierwszemu.Wszed� na pok�ad zaraz za mn�.Marynarze wci�gn�li trap.Rozleg�y si� wydawane przyciszonym g�osem komendy.�agiel za�opota�, a po chwili wype�ni� si� wiatrem i ucich�.Poczu�em, �e ruszamy, a po chwili nabrze�e zacz�o si� powoli oddala�.Patrzy�em na nie w milczeniu i widzia�em sylwetk�, jak si� domy�la�em, Dawusa stoj�cego samotnie na jego kra�cu, obramowan� zarysem bramy portowej.A potem statek zrobi� zwrot i straci�em go z oczu.Rozdzia� 22I Tiro, i Pompejusz szybko zgin�li mi z oczu na ciemnym, zat�oczonym pok�adzie.Nikt nie zwraca� na mnie najmniejszej uwagi, nie mówi�c ju� o pytaniu, sk�d si� tam wzi��em.�o�nierzom wydano rozkazy sformowania szyku bojowego, ale odbywa�o si� to w�ród sporego zamieszania, przekle�stw i przyciszonych okrzyków.Pomy�la�em sobie, jak�� by�oby ironi� losu, gdyby po tak starannie przez Pompejusza zaplanowanej i sprawnie przeprowadzonej ewakuacji wszystkim okr�tom uda�o si� bezpiecznie przedrze� na Adriatyk.poza tym jednym, na którym p�yn�� on sam, a to na skutek braku dostatecznego przygotowania morskiego w�ród jego doborowej stra�y osobistej.Zamieszanie by�o jednak tylko chwilowe.Katapulty i balisty zatoczono na stanowiska i zamocowano, a nast�pnie za�adowano pociskami i napi�to za pomoc� du�ych kó� z zapadkami.�o�nierze schowali miecze do pochew, wzi�li za to w�ócznie i uformowali wzd�u� burt ciasny kordon, chroni�c si� za murem z tarcz.Z ty�u na podwy�szeniach zaj�li stanowiska �ucznicy, pozosta�a cz�� oddzia�u stan�a w gotowo�ci, by ich os�ania� i podawa� strza�y.Znalaz�em dla siebie miejsce na jednym z takich podwy�sze� na �ródokr�ciu.Dooko�a nas w ciemno�ci majaczy�y czarne sylwety innych okr�tów.Niektóre kierowa�y si� ju� ku wyj�ciu, podczas gdy inne czeka�y swojej kolejki.Taka skoordynowana operacja, przy braku sygnalizacji �wietlnej b�d� jakiejkolwiek innej, oznacza�a, �e kapitanowie stosuj� si� do opracowanego wcze�niej precyzyjnego harmonogramu.Akustyka w porcie mog�a wprowadza� w b��d.S�ysza�em niewyra�ne okrzyki i dalekie odg�osy star�, ale nie potrafi�em okre�li� jednoznacznie, czy dobiegaj� od strony miasta, czy nios� si� po wodzie od kana�u portowego.Statek za statkiem przep�ywa�y przez przerw� mi�dzy nimi na otwarty akwen.Zdawa�o mi si�, �e widz�, jak ostrzeliwuj� si� wzajemnie z obsad� falochronów, ale odleg�o�� i ciemno�� nie pozwala�y dopatrzy� si� �adnych szczegó�ów.Kiedy jednak nasz okr�t zbli�y� si� do przej�cia, rozpocz�� si� atak z u�yciem ognia greckiego na statek, który akurat przez nie przep�ywa�.Z obu falochronów katapulty zacz�y miota� gorej�ce kule, w których �wietle ujrza�em dziwny widok: ludzie Cezara gor�czkowo rozbierali w�asne umocnienia, rzucaj�c elementy wie� i os�on w wod�.Pociski nie dolatywa�y do celu, ale wpadaj�c do wody, powodowa�y gejzery pary, a od niektórych zaj�y si� owe p�ywaj�ce szcz�tki.Chmury dymu i pary stanowi�y niebezpieczne przeszkody dla statku p�yn�cego przed nami, przes�aniaj�c kapitanowi widok.Statek zboczy� z kursu, dodatkowo niesiony nagle zmienionym wiatrem wprost na pó�nocny falochron.Tu� za sob� us�ysza�em g�o�ne przekle�stwo i obejrza�em si� przez rami�.Pompejusz sta� zaledwie o par� kroków, ale zdawa� si� mnie nie dostrzega�; ca�a jego uwaga by�a skupiona na bitwie.Statek przed nami jeszcze bardziej zszed� z kursu, pozbawiony teraz zdolno�ci do manewru przez niekorzystny wiatr.P�yn�� prosto na kraniec falochronu, a� wreszcie, przynajmniej z naszej perspektywy, kolizja by�a ju� nie do unikni�cia.Us�ysza�em, jak Pompejusz g�o�no wci�ga powietrze.Zderzenie jednak nie nast�pi�o.Statek prze�lizn�� si� obok zakotwiczonej tratwy i przez chwil� zdawa�o mi si�, �e znalaz� si� bezpiecznie po drugiej stronie.J�k rozczarowania, jaki wyda� z siebie wódz, u�wiadomi� mi jednak, �e si� myl�.Statek pozosta� w porcie; p�yn�� teraz wzd�u� falochronu, ledwo unikaj�c ocierania si� o tratwy burt�.Wkrótce jednak znieruchomia�, przyci�ni�ty do nich wiatrem, wystawiony bezsilnie na ostrza� nieprzyjaciela.Wiwatuj�cy ludzie Cezara mogli teraz zasypa� go strza�ami i ognistymi pociskami, ale wida� woleli zdoby� go w stanie nienaruszonym.Jak si� wnet przekonali�my, mieli do dyspozycji odpowiednie do tego celu �rodki.Do Pompejusza podbieg� znany mi ju� Skryboniusz.- Imperatorze, obejrzyj si� do ty�u! Popatrz na miasto!Ostatni z transportowców postawi� ju� �agiel i odbija� od nabrze�a, co oznacza�o, �e ostatni z os�aniaj�cych odwrót �o�nierzy znale�li si� bezpiecznie na jego pok�adzie; oznacza�o to, �e miasto jest teraz otwarte dla oblegaj�cych.Mo�na si� by�o spodziewa�, �e dzi�ki barykadom i pu�apkom wci�� b�d� si� oni przedziera� przez miasto, a jednak nabrze�e rozja�ni�o si� wieloma pochodniami.Wojska Cezara nie tylko zd��y�y opanowa� port, ale nawet obsadzano ju� �odzie rybackie, które �mia�o rusza�y w stron� falochronu, z wyra�nym zamiarem zaatakowania unieruchomionego okr�tu.Skryboniusz z�apa� Pompejusza za rami�.- Imperatorze, mam zawróci� i zwi�za� ich walk�? Mo�emy ich odeprze� i zyska� troch� czasu dla tego statku.- Nie! Nie mo�emy ryzykowa�, �e sami wpakujemy si� na falochron.Ten statek jest ju� stracony.Nie zdo�amy go uratowa�.Gdybym móg�, sam bym go podpali�, �eby nie wpad� w r�ce Cezara! P�yn�� prosto do wyj�cia!Skryboniusz wycofa� si�, a Pompejusz uderzy� pi�ci� w maszt [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne