[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.29,21 Wreszcie rzek³ Jakub do Labana: Poniewa¿ czas ju¿ up³yn¹³, daj mi córkê tw¹ za ¿onê, abym siê z ni¹ po³¹czy³.29,22 Wtedy Laban, zaprosiwszy wszystkich mieszkañców tej miejscowoœci, wyprawi³ ucztê.29,23 A gdy by³ wieczór, Laban wzi¹³ córkê sw¹ Leê i wprowadzi³ j¹ do Jakuba, i ten zbli¿y³ siê do niej.29,24 Da³ te¿ Laban tej córce swej niewolnicê Zilpê.29,25 Rano Jakub zobaczy³, ¿e ma przed sob¹ Leê.Rzek³ wiêc do Labana: Có¿ mi uczyni³eœ? Czy¿ nie za Rachelê ci s³u¿y³em? Czemu mnie oszuka³eœ?29,26 Laban odpowiedzia³: Nie ma tu u nas zwyczaju wydawania za m¹¿ [córki] m³odszej przed starsz¹.29,27 B¹dŸ przez tydzieñ z t¹, a potem damy ci drug¹, za któr¹ jednak bêdziesz u mnie s³u¿y³ jeszcze siedem nastêpnych lat.29,28 Jakub przysta³ na to i by³ przez tydzieñ z t¹.Potem Laban da³ mu córkê sw¹, Rachelê, za ¿onê.29,29 Racheli da³ Laban równie¿ sw¹ niewolnicê Bilhê, aby jej us³ugiwa³a.29,30 Jakub wiêc zbli¿y³ siê do Racheli i kocha³ j¹ bardziej ni¿ Leê.I pozosta³ na s³u¿bie u Labana przez siedem nastêpnych lat.29,31 Gdy Pan widzia³, ¿e Lea zosta³a odsuniêta, otworzy³ jej ³ono; Rachela zaœ by³a niep³odna.29,32 Lea poczê³a wiêc i urodzi³a syna, i da³a mu imiê Ruben mówi¹c: Wejrza³ Pan na moje upokorzenie; teraz m¹¿ mój bêdzie mnie mi³owa³.29,33 A gdy znów poczê³a i urodzi³a syna, rzek³a: Us³ysza³ Pan, ¿e zosta³am odsuniêta, i da³ mi jeszcze to dziecko; nazwa³a wiêc je Symeon.29,34 Potem znów poczê³a i urodzi³a syna, i rzek³a: Ju¿ teraz m¹¿ mój przywi¹¿e siê do mnie, bo urodzi³am mu trzech synów; dlatego da³a mu imiê Lewi.29,35 I jeszcze raz poczê³a, i urodziwszy syna rzek³a: Tym razem bêdê s³awiæ Pana; dlatego da³a mu imiê Juda.Po czym przesta³a rodziæ.*3030,01 Rachela zaœ widz¹c, ¿e nie mo¿e daæ Jakubowi potomstwa zazdroœci³a swej siostrze i rzek³a do mê¿a: Spraw, abym mia³a dzieci; bo inaczej przyjdzie mi umrzeæ!30,02 Jakub rozgniewa³ siê na Rachelê i odpar³: Czy¿ to ja, a nie Bóg, odmawiam ci potomstwa?30,03 Wtedy ona powiedzia³a: Mam niewolnicê Bilhê.Zbli¿ siê do niej, aby urodzi³a dzieciê na moich kolanach; chocia¿ w ten sposób bêdê mia³a od ciebie potomstwo.30,04 Da³a mu wiêc sw¹ niewolnicê Bilhê za ¿onê, i Jakub zbli¿y³ siê do niej.30,05 A gdy Bilha poczê³a i urodzi³a Jakubowi syna,30,06 Rachela rzek³a: Bóg jako sêdzia otoczy³ mnie opiek¹; wys³uchawszy mnie da³ mi syna.Dlatego nazwa³a go Dan.30,07 Niewolnica Racheli, Bilha, znowu poczê³a i urodzi³a Jakubowi drugiego syna.30,08 Wtedy Rachela rzek³a: Nadludzk¹ walkê wiod³am z siostr¹ moj¹ i zwyciê¿y³am.Przeto da³a mu imiê Neftali.30,09 Ale i Lea widz¹c, ¿e przesta³a rodziæ, wziê³a sw¹ niewolnicê Zilpê i da³a j¹ Jakubowi za ¿onê.30,10 Zilpa, niewolnica Lei, urodzi³a Jakubowi syna.30,11 Wtedy Lea zawo³a³a: Szczêœliwie! - i da³a mu imiê Gad.30,12 A gdy Zilpa, niewolnica Lei, urodzi³a Jakubowi drugiego syna,30,13 Lea powiedzia³a: Na moje szczêœcie! Bo kobiety bêd¹ mnie zwa³y szczêœliw¹.Da³a wiêc mu imiê Aser.30,14 Pewnego razu Ruben, wyszed³szy na pole, gdy ¿êto pszenicê, znalaz³ mandragory i przyniós³ je swej matce, Lei.Wtedy Rachela rzek³a: Daj mi mandragory syna twego.30,15 A na to Lea: Czy¿ nie doœæ, ¿e mi zabra³aœ mego mê¿a, i jeszcze chcesz zabraæ mandragory mego syna? Rachela zawo³a³a: Niechaj wiêc œpi z tob¹ tej nocy za mandragory twego syna!30,16 A gdy Jakub wraca³ wieczorem z pola, wysz³a Lea naprzeciw niego i rzek³a: Do mnie przyjdŸ, bo naby³am ciê za mandragory mego syna.I spa³ z ni¹ owej nocy.30,17 Bóg zaœ spe³ni³ pragnienie Lei: poczê³a i urodzi³a Jakubowi pi¹tego syna.30,18 I mówi³a: Da³ mi Bóg nagrodê za to, ¿e odda³am moj¹ niewolnicê mê¿owi.Nazwa³a wiêc go Issachar.30,19 A gdy Lea znów poczê³a i urodzi³a szóstego syna Jakubowi,30,20 rzek³a: Obdarowa³ mnie Bóg wspania³ym darem, teraz bêdê ju¿ mia³a pierwszeñstwo u mego mê¿a, gdy¿ urodzi³am mu szeœciu synów! Da³a wiêc synowi imiê Zabulon.30,21 Wreszcie urodzi³a i córkê, któr¹ nazwa³a Dina.30,22 A Bóg zlitowa³ siê i nad Rachel¹; wys³ucha³ j¹ Bóg i otworzy³ jej ³ono.30,23 Gdy wiêc poczê³a i urodzi³a syna, rzek³a: Zdj¹³ Bóg ze mnie hañbê!30,24 Daj¹c mu zaœ imiê Józef, westchnê³a: Oby Pan doda³ mi jeszcze drugiego syna!30,25 Gdy Rachela urodzi³a Józefa, Jakub rzek³ do Labana: Zwolnij mnie, abym móg³ wróciæ do kraju, w którym mieszka³em.30,26 Pozwól mi zabraæ moje ¿ony i dzieci, za które ci s³u¿y³em, i odejdê.Wiesz dobrze, jak ci s³u¿y³em.30,27 Laban mu odpowiedzia³: Obyœ mnie darzy³ ¿yczliwoœci¹! Odgad³em bowiem, ¿e Pan b³ogos³awi mi dziêki tobie.30,28 Po czym doda³: Ustal mi twoj¹ zap³atê, a ja ci j¹ dam.30,29 Jakub rzek³ do niego: Ty sam wiesz, jak ci s³u¿y³em i jaki jest twój dobytek dziêki mnie.30,30 Mia³eœ bowiem niewiele, zanim przyszed³em; odk¹d zaœ tu jestem, pomno¿y³ siê on bardzo i Pan ci b³ogos³awi.Jednak teraz muszê siê zatroszczyæ i o moj¹ rodzinê.30,31 A na to Laban: Có¿ wiêc mam ci daæ? Jakub odpowiedzia³: Nic mi nie dasz! Uczyñ mi tylko to, co ci powiem, a bêdê nadal pas³ twe stada i bêdê siê nimi opiekowa³.30,32 A wiêc: obejdê dzisiaj wszystkie twe stada i wybiorê z nich dla siebie wszystkie jagniêta cêtkowane, pstre i czarne spoœród owiec oraz koŸlêta pstre i cêtkowane spoœród kóz.Niech one bêd¹ moj¹ zap³at¹.30,33 Po pewnym czasie bêdziesz móg³ przekonaæ siê o mojej uczciwoœci.Gdy bowiem przyjdziesz, aby obejrzeæ to, co bêdzie mi siê nale¿a³o jako zap³ata, kozy, które nie bêd¹ cêtkowane i pstre, oraz owce, które nie bêd¹ czarne, mo¿esz uwa¿aæ za skradzione przez mnie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]