[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Obserwowaliœmy go przez jednostronne lustro przez trzydzieœci minut.Najbardziej uderzaj¹ce by³o wolne tempo oddechu oraz intensywna g³êbia relaksu.Jego oddech by³ bardzo p³ytki i by³y nawet chwile, kiedy wcale nie oddycha³, po czym oddech powraca³ w formie kilkakrotnego prze³ykania powietrza.Mniej wiêcej w tym czasie, gdy do naszego pokoju wszed³ technik aby powiedzieæ, ¿e zmienia siê zapis fal mózgowych, dr Jones i ja równoczeœnie odnieœliœmy wra¿enie zniekszta³cenia górnej czêœci cia³a Monroe'a, podobne do takiego, jakie wytwarza fala cieplna, podczas gdy dolna czêœæ w dalszym ci¹gu by³a ostra i wyraŸna.Zniekszta³cenie to trwa³o oko³o dwóch minut tu¿ przed zakoñczeniem eksperymentu.Wczeœniej Monroe zapowiedzia³, ¿e wydostanie siê z cia³a bardzo szybko, ale nie bêdzie móg³ tego zasygnalizowaæ, bêdzie za to w stanie przekazaæ sygna³ piêæ sekund po powrocie, co te¿ uczyni³.Sygna³ ten pokrywa³ siê z ponown¹ zmian¹ jego fal mózgowych.Poniewa¿ wyst¹pi³y pewne k³opoty z przewodami, technik wszed³ do pokoju w czasie trwania eksperymentu, aby sprawdziæ zamocowanie koñcówek.Interesuj¹ce by³o, ¿e kiedy technik próbowa³ poprawiæ koñcówki, nic nie wskazywa³o, by w jakikolwiek sposób wp³ynê³o to na wzrost poziomu GSR Monroe'a.Z naszych obserwacji wynika³o, ¿e podczas przebywania poza cia³em poziom GSR Monroe'a wykazywa³ wzrost o oko³o 150 mikrowoltów i od pocz¹tku eksperymentu cechowa³ siê absolutnym brakiem zarówno specyficznych, jak i niespecyficznych reakcji, nawet wówczas, gdy technik dotyka³ jego cia³a chc¹c poprawiæ u³o¿enie elektrod.Jest to bardzo niezwyk³e, poniewa¿ wykaz GSR jest ogromnie wra¿liwy na tego typu interferencje.Technik zauwa¿y³ tak¿e, ¿e skóra Monroe'a by³a bardzo sucha i gor¹ca.Po powrocie do cia³a, Monroe by³ lekko zdezorientowany i nie móg³ od razu sobie przypomnieæ czy opisaæ wszystkich doznañ, chocia¿ póŸniej opowiedzia³, ¿e opuœci³ pomieszczenie, w którym znajdowa³ siê w trakcie eksperymentu i przeniós³ siê do pokoju z urz¹dzeniem poligraficznym i obs³uguj¹cym go technikiem.Przed rozpoczêciem tego krótkiego eksperymentu Monroe zaprezentowa³ nam sw¹ zdolnoœæ do poruszania ig³¹ czu³ego woltometru, przesuwaj¹c po prostu nad nim rêk¹.Taki rodzaj manipulowania energi¹ mo¿e wyjaœniaæ pewne problemy techniczne z t¹ bardzo wra¿liw¹ aparatur¹, która w trakcie doœwiadczeñ niestety czêsto zawodzi.Zupe³nie jakby energia by³a bardzo gwa³towna i nie znajdowa³a siê pod pe³n¹ kontrol¹ ani eksperymentatora, ani obiektu eksperymentu.Komputerowa analiza fal mózgowych Monroe'a wykaza³a, ¿e wiêkszoœæ z nich mieœci³a siê w zakresie czêstotliwoœci od czterech do piêciu (Theta) i nic przekracza³a dziesiêciu cykli na sekundê.Uda³o mu siê wiêc skupiæ energiê mózgu w bardzo w¹skie pasmo czêstotliwoœci.Na podobny fenomen natknêliœmy siê podczas eksperymentów z opracowanym przez Monroe'a systemem taœmy dŸwiêkowej.Co prawda powy¿ej opisana doœwiadczenia przeprowadza³ bez taœm, ale i tak by³ w stanie skoncentrowaæ swoj¹ œwiadomoœæ w taki sposób, ¿e energia jego mózgu znalaz³a siê w bardzo w¹skim pasie czêstotliwoœci.W tym samym czasie, kiedy technik zauwa¿y³ zmianê wpisu EEG, wyst¹pi³o coœ co przypomina³o przep³yw energii z lewej na praw¹ stronê mózgu Monroe'a.Jego zwyk³e EEG by³o ca³kowicie normalne, bez ¿adnych œladów epilepsji czy niezwyk³ych reakcji na zwiêkszone tempo oddychania lub lekk¹ stymulacjê.PóŸniejsza analiza statystyczna zapisu EEG (analiza zmiennych) wykaza³a, ¿e w kategoriach czêstotliwoœci jego fal mózgowych nie wyst¹pi³y znacz¹ce ró¿nice pomiêdzy praw¹ a lew¹ pó³kul¹ mózgu, ale w czasie kiedy przebywa³ poza cia³em czêstotliwoœæ tych fal by³a znacznie ni¿sza, a zmiany w czêstotliwoœci by³y zdecydowanie mniejsze, przy czym du¿o mniejsze po prawej stronie mózgu ni¿ po lewej.Ró¿nice te statystycznie by³y bardzo znacz¹ce (P <.001).Co to oznacza? Zasadniczo ten krótki eksperyment wykaza³, i¿ Monroe podczas stanu okreœlonego przez siebie jako “poza cia³em", potrafi³ skoncentrowaæ energiê mózgu w w¹skim pasie czêstotliwoœci i wytworzy³ zauwa¿one przez nas zniekszta³cenie cia³a, co widzia³y dwie osoby w warunkach przyciemnionego oœwietlenia.By³ tak¿e w stanie osi¹gn¹æ niezwykle g³êboki poziom relaksu fizycznego.Zupe³nie jakby jego cia³o zapada³o wtedy w stan œpi¹czki, a nie w zwyk³y sen.W trakcie innych eksperymentów odkryliœmy odmienne typy reakcji fal mózgowych na stan okreœlony jako “poza cia³em", lecz wszystkie one wydawa³y siê mieæ jedn¹ rzecz wspóln¹: spowolnienie fal mózgowych i przemieszczenie skupienia energii.W podsumowaniu mo¿emy o Robercie Monroe powiedzieæ, ¿e jego dynamiczne ¿ycie o jasno okreœlonym celu, a tak¿e potrzeba i namiêtne pragnienie zrozumienia, stanowi dobr¹ ilustracjê tego, co kiedyœ powiedzia³a W.R.Inge: “Jedno jest pewne.Jakiekolwiek rzeczywiste spojrzenie pog³êbiaj¹ce nasze zrozumienie zagadnieñ ¿ycia w œwiecie w jakim ¿yjemy, jest dla nas bli¿sze prawdy ni¿ takie, które to zrozumienie pomniejsza!Stuart W.Twemlow, doktor medycyny i psychiatra Przewodnicz¹cyResearch Service,Topeka V.A.HospitalFaculty, Menninger School of Psychiatry
[ Pobierz całość w formacie PDF ]