03 (398)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wiedzia� zreszt�, �e trzeba by by�o chyba stoczy� bój otwarty, bo tak przezorny wojownik, jak król szwedzki, i taka wy�wiczona armia nie dadz� si� zej�� niespodzianie.Zag�oba widz�c sta�e postanowienie staro�ci�skie w tym wzgl�dzie, tym bardziej nalega� i zar�cza�, �e sam wycieczk� poprowadzi.- Zbyt waszmo�� jeste� krwi chciwy! - odpowiedzia� pan Sobiepan.-Nam dobrze, Szwedom �le, przecz mamy do nich chodzi�? Waszmo�� polec mo�esz, a ty� mi jako konsyliarz potrzebny, bo wa�cinym to dowcipem takem Forgella skonfundowa�, o Niderlandach wspomniawszy.Pan Zag�oba odpowiedzia�, �e nie mo�e wytrzyma� w murach, tak mu do Szwedów pilno, lecz s�ucha� musia�.Wi�c w braku innego zaj�cia czas sp�dza� na murach mi�dzy �o�nierstwem, przestróg i rad z powag� udzielaj�c, których wszyscy z niema�ym szacunkiem s�uchali maj�c go za wojownika wielce do�wiadczonego i jednego w Rzeczypospolitej z najprzedniejszych.A on radowa� si� w duszy, patrz�c na obron� i na fantazj� rycersk�.- Panie Michale! - mówi� do Wo�odyjowskiego - inny ju� duch w Rzeczypospolitej i w szlachcie, inne czasy.Nikt ju� o zdradzie i o poddaniu si� nie my�li, a ka�den z �yczliwo�ci dla Rzeczypospolitej i majestatu gotów wprzód gard�o da�, nim krokiem nieprzyjacielowi ust�pi.Pami�tasz, jako to rok temu ze wszystkich stron si� s�ysza�o: ten zdradzi�! ów zdradzi�, ów protekcj� przyj��, a ninie Szwedzi ju� wi�cej od nas protekcji potrzebuj�, których je�li diabe� nie poproteguje, to ich wkrótce we�mie.Bo my tu mamy brzuchy tak pe�ne, �e dobosze mogliby na nich b�bni�, im za� g�ód kiszki szlamuje i na bicze skr�ca.Pan Zag�oba mia� s�uszno��.Armia szwedzka nie mia�a ze sob� zapasów �ywno�ci i dla o�mnastu tysi�cy ludzi, nie licz�c koni, nie by�o sk�d ich dosta�, pan starosta bowiem, jeszcze przed przyj�ciem nieprzyjaciela, po�ci�ga� na kilkana�cie mil wko�o ludzk� i ko�sk� spy�� ze wszystkich swych maj�tno�ci.W dalszych za� okolicach kraju roi�y si� oddzia�y konfederackie, kupy zbrojnego ch�opstwa, tak �e podjazdy z obozu po �ywno�� wychodzi� nie mog�y, bo tu� za obozem pewna �mier� czeka�a.Do tego pan Czarniecki nie poszed� na Zawi�le, ale znów kr��y� ko�o szwedzkiej armii jak dziki zwierz ko�o owczarni.Rozpocz�y si� znów nocne alarmy, przepadanie bez wie�ci mniejszych oddzia�ów.Wedle Kra�nika pojawi�y si� jakie� wojska polskie, które komunikacj� z Wis�� przeci�y.Na koniec przysz�a wie��, �e pan Pawe� Sapieha z pot�n� armi� litewsk� idzie z pó�nocy, �e po drodze mimochodem star� za�og� w Lublinie, Lublin wzi�� i komunikiem d��y ku Zamo�ciowi.Widzia� ca�� okropno�� po�o�enia najdo�wiadcze�szy z wodzów szwedzkich, stary Wittenberg, i otwarcie przedstawi� j� królowi.- Wiem - mówi� - �e geniusz waszej królewskiej mo�ci cuda potrafi, ale po ludzku rzeczy bior�c, g�ód nas we�mie, a gdy nieprzyjaciel na wycie�czonych nast�pi, �ywa noga z nas nie ujdzie.- Gdybym t� twierdz� posiad� - odpar� król - we dwa miesi�ce wojn� sko�cz�.- Na tak� twierdz� rok obl�enia ma�o.Król w duszy przyznawa� s�uszno�� staremu wojownikowi, nie przyzna� si� tylko przed nim do tego, �e i sam �rodków nie widzi, �e jego geniusz wyczerpany.Lecz liczy� jeszcze na jaki� niespodziany wypadek - wi�c kaza� strzela� dzie� i noc.- Ducha w nich pogn�bi�, do uk�adów b�d� �atwiejsi - mówi�.Po kilku dniach strzelaniny tak zaciek�ej, �e �wiata spoza dymu nie by�o wida�, pos�a� znów Forgella do twierdzy.- Król i pan mój - rzek� stan�wszy przed starost� jenera�- liczy na to, �e szkody, jakie Zamo�� ponie�� od naszych dzia� musia�, zmi�kcz� wynios�y waszej ksi��cej mo�ci umys� i do uk�adów go sk�oni�.A na to pan Zamoyski:- Owszem! tak!.szkody s�.Czemu nie ma by�! Zabili�cie �winie w rynku, któr� z�am granatu w �ywot ugodzi�.Strzelajcie jeszcze tydzie�, a mo�e zabijecie drug�.Forgell poniós� t� odpowied� królowi.Wieczorem odby�a si� znów narada w kwaterze królewskiej i nazajutrz pocz�li Szwedzi pakowa� namioty na wozy i �ci�ga� dzia�a z sza�ców.a w nocy ruszy�o ca�e wojsko.Zamo�� grzmia� za nimi ze wszystkich dzia�, a gdy ju� znikli z oczu, wysz�y przez po�udniow� bram� dwie chor�gwie, Szemberkowa z lauda�sk�-i posz�y w trop.Szwedzi ci�gn�li ku po�udniowi.Wittenberg radzi� wprawdzie, by wraca� ku Warszawie, i ze wszystkich si� przekonywa�, �e to jedyna droga zbawienia, lecz szwedzki Aleksander postanowi� koniecznie �ciga� do ostatnich kra�ców pa�stwa polskiego Dariusza [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne