05 (335)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ka�dy z tych ludzi przez pewien czas zaprz�ta� tajemne my�li panny Izabeli, ka�demu po�wi�ca�a najcichsze westchnienia rozumiej�c, �e dla tych czy innych powodów kocha� go nie mo�e, i - ka�dy z nich za spraw� bóstwa ukazywa� si� w jego postaci, w pó�rzeczywistych marzeniach.A od tych widze� oczy panny Izabeli przybra�y nowy wyraz jakiego� nadziemskiego zamy�lenia.Niekiedy spogl�da�y one gdzie� ponad ludzi i poza �wiat; a gdy jeszcze jej popielate w�osy na czole u�o�y�y si� tak dziwnie, jakby je rozwia� tajemniczy podmuch, patrz�cym zdawa�o si�, �e widz� anio�a albo �wi�t�.Przed rokiem w jednej z takich chwil zobaczy� pann� Izabel� Wokulski.Odt�d serce jego nie zazna�o spokoju.Prawie w tym samym czasie pan Tomasz zerwa� z towarzystwem i na znak swoich rewolucyjnych usposobie� zapisa� si� do Resursy Kupieckiej.Tam z pomiatanymi niegdy� garbarzami, szczotkarzami i dystylatorami grywa� w wista, g�osz�c na prawo i na lewo, �e arystokracja nie powinna zasklepia� si� w wy��czno�ci, ale przodowa� o�wieconemu mieszcza�stwu, a przez nie narodowi.Za co wywzajemniaj�c si� dumni dzi� garbarze, szczotkarze i dystylatorzy raczyli przyznawa�, �e pan Tomasz jest jedynym arystokrat�, który poj�� swe obowi�zki wzgl�dem kraju i spe�nia je sumiennie.Mogli byli doda�: spe�nia co dzie� od dziewi�tej wieczór do pó�nocy.I kiedy w ten sposób pan Tomasz d�wiga� jarzmo stanowiska, panna Izabela trawi�a si� w samotno�ci i ciszy swego pi�knego lokalu.Nieraz Miko�aj ju� twardo drzema� w fotelu, panna Florentyna, zatkawszy sobie uszy wat�, na dobre spa�a, a do pokoju panny Izabeli sen jeszcze nie zapuka� odp�dzany przez wspomnienia.Wtedy zrywa�a si� z �ó�ka i odziana w lekki szlafroczek ca�ymi godzinami chodzi�a po salonie, gdzie dywan g�uszy� jej kroki i tylko tyle by�o �wiat�a, ile go rzuca�y dwie sk�pe latarnie uliczne.Chodzi�a, a w ogromnym pokoju t�oczy�y si� jej smutne my�li i widziad�a osób, które tu kiedy� bywa�y.Tu drzemie stara ksi�na; tu dwie hrabiny informuj� si� u pra�ata, czy mo�na dziecko ochrzci� wod� ró�an�.Tu rój m�odzie�y zwraca ku niej t�skne spojrzenia albo udanym ch�odem usi�uje podnieci� w niej ciekawo��; a tam girlanda panien, które pieszcz� j� wzrokiem, podziwiaj� albo jej zazdroszcz�.Pe�no �wiate�, szelestów, rozmów, których wi�ksza cz��, jak motyle oko�o kwiatów, kr��y�y oko�o jej pi�kno�ci.Gdzie ona si� znalaz�a, tam obok niej wszystko blad�o; inne kobiety by�y jej t�em, a m�czy�ni niewolnikami.I to wszystko przesz�o!.I dzi� w tym salonie - ch�odno; ciemno i pusto.Jest tylko ona i niewidzialny paj�k smutku, który zawsze zasnuwa szar� sieci� te miejsca, gdzie byli�my szcz�liwi i sk�d szcz�cie uciek�o.Ju� uciek�o!.Panna Izabela wy�amywa�a sobie palce, a�eby pohamowa� si� od �ez, których wstyd jej by�o nawet w pustce i w nocy.Wszyscy j� opu�cili, z wyj�tkiem - hrabiny Karolowej, która kiedy wezbra� jej z�y humor, przychodzi�a tu i szeroko zasiad�szy na kanapie, prawi�a w�ród westchnie�:- Tak, droga Belciu, musisz przyzna�, �e pope�ni�a� kilka b��dów nie do darowania.Nie mówi� o Wiktorze Emanuelu, bo tamto by� przelotny kaprys króla - troch� liberalnego i zreszt� bardzo zad�u�onego.Na takie stosunki trzeba mie� wi�cej - nie powiem: taktu, ale - do�wiadczenia - ci�gn�a hrabina, skromnie spuszczaj�c powieki.- Ale wypu�ci� czy - je�eli chcesz - odrzuci� hrabiego Saint-Auguste, to ju� daruj!.Cz�owiek m�ody, maj�tny, bardzo dobrze, i jeszcze z tak� karier�!.Teraz w�a�nie przewodniczy jednej deputacji do Ojca �wi�tego i zapewne dostanie specjalne b�ogos�awie�stwo dla ca�ej rodziny, no - a hrabia Chambord nazywa go cher cousin.Ach, Bo�e!- My�l�, ciociu, �e martwi� si� tym ju� za pó�no - wtr�ci�a panna Izabela.- Albo� ja chc� ci� martwi�, biedne dziecko i bez tego czekaj� ci� ciosy, które ukoi� mo�e tylko g��boka wiara.Zapewne wiesz, �e ojciec straci� wszystko, nawet reszt� twego posagu ?- Có� ja na to poradz� ?- A jednak ty tylko mo�esz radzi� i powinna� - mówi�a hrabina z naciskiem.- Marsza�ek nie jest wprawdzie Adonisem, no - ale.Gdyby nasze obowi�zki by�y do spe�nienia �atwe, nie istnia�aby zas�uga.Zreszt�, mój Bo�e, któ� nam broni mie� na dnie duszy jaki� idea�, o którym my�l os�adza najci�sze chwile ? Na koniec, mog� ci� zapewni�, �e po�o�enie pi�knej kobiety, maj�cej starego m�a, nie nale�y do najgorszych.Wszyscy interesuj� si� ni�, mówi� o niej, sk�adaj� ho�dy jej po�wi�ceniu, a znowu stary m�� jest mniej wymagaj�cy od m�a w �rednim wieku.- Ach, ciociu.- Tylko bez egzaltacji, Belciu! Nie masz lat szesnastu i na �ycie musisz patrze� serio.Nie mo�na przecie dla jakiej� idiosynkrazji po�wi�ci� bytu ojca, a cho�by Flory i waszej s�u�by.Wreszcie pomy�l, ile ty przy twym szlachetnym serduszku mog�aby� zrobi� dobrego rozporz�dzaj�c znacznym maj�tkiem.- Ale�, ciociu, marsza�ek jest obrzydliwy.Jemu nie �ony trzeba, ale nia�ki, która by mu ociera�a usta.- Nie upieram si� przy marsza�ku, wi�c baron.- Baron jeszcze starszy, farbuje si�, ró�uje i ma jakie� plamy na r�kach.Hrabina podnios�a si� z kanapy.- Nie nalegam, moja droga, nie jestem swatk�, to nale�y do pani Meliton.Zwracam tylko uwag�, �e nad ojcem wisi katastrofa.- Mamy przecie kamienic�.- Któr� sprzedaj� najdalej po �w.Janie, tak �e nawet twoja suma spadnie.- Jak to - dom, który kosztowa� sto tysi�cy, sprzedadz� za sze��dziesi�t ?.- Bo on niewart wi�cej, bo ojciec za du�o wyda�.Wiem to od budowniczego, który ogl�da� go z polecenia Krzeszowskiej.- Wi�c w ostateczno�ci mamy serwis.srebra.- wybuchn�a panna Izabela za�amuj�c r�ce.Hrabina uca�owa�a j� kilkakrotnie.- Drogie, kochane dziecko - mówi�a �kaj�c - �e te� w�a�nie ja musz� tak rani� ci serce!.S�uchaj wi�c.Ojciec ma jeszcze d�ugi wekslowe, jakie� par� tysi�cy rubli.Otó� te d�ugi.uwa�asz.te d�ugi kto� skupi�.kilka dni temu, w ko�cu marca.Domy�lamy si�, �e to zrobi�a Krzeszowska.- Có� za nikczemno��! - szepn�a panna Izabela.- Ale mniejsza o ni�.Na pokrycie paru tysi�cy rubli wystarczy mój serwis i srebra.- S� one warte bez porównania wi�cej, ale - kto dzi� kupi rzeczy tak kosztowne ?- W ka�dym razie spróbuj� - mówi�a rozgor�czkowana panna Izabela.-- Poprosz� pani� Meliton, ona mi to u�atwi.- Zastanów si� jednak, czy nie szkoda tak pi�knych pami�tek.Panna Izabela roze�mia�a si�.- Ach, ciociu.Wi�c mam waha� si� pomi�dzy sprzedaniem siebie i serwisu ?.Bo na to, a�eby zabierano nam meble, nigdy nie pozwol�.Ach, ta Krzeszowska.to wykupywanie weksli.co za ohyda!- No, mo�e to jeszcze nie ona.- Wi�c chyba znalaz� si� jaki� nowy nieprzyjaciel, gorszy od niej.- Mo�e to ciotka Honorata - uspokaja�a j� hrabina - czy ja wiem ? Mo�e chce dopomóc Tomaszowi, ale zawieszaj�c nad nim gro�b�.Lecz b�d� zdrowa, moje kochane dzieci�, adieu.Na tym sko�czy�a si� rozmowa w j�zyku polskim, g�sto ozdobionym francuszczyzn�, co robi�o go podobnym do ludzkiej twarzy okrytej wysypk� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne