Andrzej Sapkowski Wieza Jaskolki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Uprzedzaj�c Homera Straggena,zwanego S�owikiem? Ciekawe, ciekawe.Jednym s�owem, to wam mam zap�aci� pi��dziesi�t florenów.Drug� rat�.Straggen dosta� wi�c swoje pó� setki za darmo.Bo chyba nie przypuszczacie, �e wam odda.- Jak ja si� ze S�owikiem u�o��, to ju� moja rzecz - powiedzia�a Angouleme, siedz�ca na skrzyni i machaj�canogami.- A umowa wzgl�dem wied�mina by�a o dzie�o.I to my�my tego dzie�a dokonali.My, nie S�owik.Wied�min w ziemi.Jego kompani, wszyscy troje, w ziemi.Wychodzi, kontrakt wykonany.- Tak przynajmniej twierdzicie.Jak to si� odby�o? Angouleme nie przerwa�a machania nogami.- Na staro�� - oznajmi�a swym zwyk�ym bezczelnym tonem - spisz� histori� mego �ywota.Opisz� w niej, jakodbywa�o si� to, jak tamto, a jak owamto.Do tego czasu musicie wzi�� na wstrzymanie, panie Schirru.- A� tak si� tego wstydzicie - zauwa�y� zimno mieszaniec.- Wi�c a� tak wrednie i zdradziecko tegodokonali�cie.- Przeszkadza wam to? - odezwa� si� Geralt.Schirru spojrza� na niego bacznie.- Nie - odrzek� po chwili.- Wied�min Geralt z Rivii nie zas�ugiwa� na lepszy los.Byt to naiwniak i g�upiec.Gdyby mia� �adniejsz�, uczciwsz�, honorow� �mier�, powsta�yby legendy.A on nie zas�ugiwa� na legend�.- �mier� jest zawsze taka sama.- Nie zawsze - pokr�ci� g�ow� pó�elf, wci�� usi�uj�c zajrze� w skryte cieniem kaptura oczy Geralta.-Zapewniam, �e nie zawsze.Domy�lam si�, �e to ty zada�e� �miertelny cios.Geralt nie odpowiedzia�.Czu� przemo�n� ochot�, by chwyci� metysa za ko�ski ogon, zwali� na pod�og� iwydusi� z niego wszystko, co wie, kolejno wybijaj�c z�by g�owic� miecza.Powstrzymywa� si�.Rozs�dekpodpowiada�, �e wymy�lona przez Angouleme mistyfikacja mog�a da� lepsze rezultaty.- Jak chcecie - rzek� Schirru, nie doczekawszy si� odpowiedzi.- Nie b�d� nalega� na relacj� z przebieguzdarzenia.Najwyra�niej niesporo wam jako� mówi� o tym, najwyra�niej nie bardzo jest si� czym chwali�.Je�li, oczywista, wasze milczenie, nie wynika z czego� zupe�nie innego.Na przyk�ad z tego, �e w ogóle nicsi� nie zdarzy�o.Macie mo�e jakie� dowody na prawdziwo�� waszych s�ów?- Obci�li�my zabitemu wied�minowi praw� d�o� - odpar�a beznami�tnie Angouleme.- Ale pó�niej porwa� j�szop pracz i ze�ar�.- Mamy wi�c tylko to - Geralt wolno rozpi�� koszul� i wyci�gn�� medalion z g�ow� wilka.- Wied�min nosi�to na szyi.- Poprosz�.Geralt nie waha� si� d�ugo.Pó�elf zwa�y� medalion w d�oni.- Teraz wierz� - powiedzia� wolno.- Bibelot silnie emanuje magi�.Co� takiego móg� mie� tylko Wied�min.- A Wied�min - doko�czy�a Angouleme - nie da�by go sobie zdj��, gdyby jeszcze dycha�.Znaczy si�, to jestdowód murowany.K�ad�cie wi�c, panku, fors� na stó�.Schirru pieczo�owicie schowa� medalion, wyj�� zza pazuchy zwitek papierów, po�o�y� je na stole irozprostowa� d�oni�.- Prosz� pozwoli�.Angouleme zeskoczy�a ze skrzyni, podesz�a, ma�puj�c i kr�c�c biodrami.Pochyli�a si� nad sto�em.A Schirrub�yskawicznie ucapi� j� za w�osy, zwali� na blat stotu i przy�o�y� nó� do gard�a.Dziewczyna nie zd��y�anawet wrzasn��.Geralt i Cahir mieli ju� miecze w d�oniach.Ale za pó�no.Pomocnicy pó�elfa, osi�ki o niskich czo�ach, dzier�yli w r�kach �elazne haki.Ale nie kwapili si� podchodzi�.- Miecze na pod�og� - warkn�� Schirru.- Obaj, miecze na pod�og�.Inaczej poszerz� tej dziwce u�miech.- Nie s�uchaj.- zacz�a Angouleme i sko�czy�a wrzaskiem, bo pó�elf zakr�ci� wpit� w jej w�osy pi�ci�.Inadci�� skór� pugina�em, bo po szyi dziewczyny pociek� l�ni�cy czerwony w�yk.- Miecze na ziemi�! Ja nie �artuj�!- A mo�e si� jako� dogadamy? - Geralt, nie bacz�c na wrz�cy w nim gniew, zdecydowa� si� gra� na zw�ok�.- Jak ludzie kulturalni?Pó�elf za�mia� si� jadowicie.90- Dogada�? Z tob�, wied�minie? Mnie tu przys�ano, bym z tob� sko�czy�, nie gada�.Tak, tak, odmie�cze.Ty� tu udawa�, jase�ki odgrywa�, a ja rozpozna�em ci� od razu, od pierwszego rzutu oka.Dok�adnie mi ci�opisano.Domy�lasz si�, kto mi ci� tak dok�adnie opisa�? Kto da� mi dok�adne wskazówki, gdzie i w jakiejkompanii ci� znajd�? O, z pewno�ci� si� domy�lasz.- Pu�� dziewczyn�.- Ale ja ci� znam nie tylko z opisu - kontynuowa� Schirru, ani my�l�c pu�ci� Angouleme.- Ja ci� ju�widzia�em.Ja ci� nawet kiedy� �ledzi�em.W Temerii.W lipcu.Jecha�em za tob� a� do miasta Dorian.Dosiedziby jurystów Codringhera i Fenna.Kojarzysz?Geralt obróci� miecz tak, by klinga za�wieci�a w oczy pó�elfa.- Ciekaw jestem - powiedzia� zimno - jak zamierzasz wybrn�� z tej patowej sytuacji, Schirru.Ja widz� dwawyj�cia.Pierwsze: natychmiast pu�cisz dziewczyn�.Drugie: zabijesz dziewczyn�.A w sekund� pó�niejtwoja krew pi�knie ubarwi �ciany i sufit.- Wasza bro� - Schirru brutalnie szarpn�� Angouleme za w�osy - ma znale�� si� na ziemi, zanim dolicz� dotrzech.Potem zaczn� dziwk� kroi�.- Zobaczymy, ile zd��ysz ukroi�.Ja my�l�, �e niedu�o.- Raz!- Dwa! - zacz�� w�asne liczenie Geralt, zawijaj�c sihillem sycz�cego m�y�ca.Z zewn�trz dobieg� ich �omot kopyt, r�enie i prychanie koni, okrzyki.- I co teraz? - za�mia� si� Schirru.- Na to czeka�em.To ju� nie pat, lecz mat! Przybyli moi przyjaciele.- Doprawdy? - powiedzia� Cahir, wygl�daj�c oknem.- Widz� uniformy cesarskiej lekkiej kawalerii.- A wi�c to mat, ale dla ciebie - rzek� Geralt [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne