granica (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A mostem mo�em drog� skróci�.W�wozem przejdziem na p�a� mi�dzy góry.A je�li tamój smoczych �ladów nie znajdziemy, pójdziemy na wschód dalej, przepatrzymy jary.A jeszcze dalej na wschód s� równiu�kie hale, prosta droga tamt�dy do Caingorn, ku waszym, panie, dziedzinom.- A gdzie�e� to, Kozojed, takiego umu o tych górach nabra�? - spyta� Boholt.- Przy kopycie?- Nie, panie.Owcem tu za m�odu pasa�.- A ten most wytrzyma? - Boholt wsta� na ko�le, spojrza� w dó�, na spienion� rzek�.- Przepa�� ma ze czterdzie�ci s��ni.- Wytrzyma, panie.- Sk�d w ogóle taki most w tej dziczy?- Tego mosta - rzek� Kozojed - trolle dawnymi czasy pobudowa�y, kto t�dy je�dzi�, musia� im p�aci� s�ony grosz.Ale �e rzadko t�dy je�dzili, tedy trolle z torbami poszli.A most osta�.- Powtarzam - powiedzia� gniewnie Gyllenstiern - wozy mamy ze sprz�tem i pasz�, mo�emy na bezdro�ach utkn��.Czy nie lepiej szlakiem jecha�?- Mo�na i szlakiem - wzruszy� ramionami szewc - ale to d�u�sza droga.A król prawi�, �e mu do smoka pilno, �e wygl�da go, niby kania d�d�ownic.- D�d�u - poprawi� kanclerz.- Niech b�dzie, �e d�d�u - zgodzi� si� Kozojed.- A mostem i tak b�dzie bli�ej.- No, to jazda, Kozojed - zdecydowa� Boholt.- Su� przodem, ty i twoje wojsko.U nas taki obyczaj, przodem puszcza� najwaleczniejszych.- Nie wi�cej ni� jeden wóz na raz - ostrzeg� Gyllenstiern.- Dobra - Boholt smagn�� konie, wóz zadudni� po balach mostu.- Za nami, Zdzieblarz! Bacz, czy ko�a równo id�!Geralt wstrzyma� konia, drog� zagrodzili mu �ucznicy Niedamira w swoich purpurowo-z�otych kaftanach st�oczeni na kamiennym przyczó�ku.Klacz wied�mina parskn�a.Ziemia zadr�a�a.Góry zadygota�y, z�baty skraj skalistej �ciany zamaza� si� nagle na tle nieba, a sama �ciana przemówi�a nagle g�uchym, wyczuwalnym dudnieniem.- Uwaga! - zarycza� Boholt, ju� po drugiej stronie mostu.- Uwaga tam!Pierwsze kamienie, na razie drobne, zaszu�ci�y i zastuka�y po dygocz�cym spazmatycznie obrywie.Na oczach Geralta cz�� drogi, rozziewaj�c si� w czarn�, przera�liwie szybko rosn�c� szczelin�, oberwa�a si�, polecia�a w przepa�� z og�uszaj�cym �oskotem.- Po koniach!!! - wrzasn�� Gyllenstiern.- Mi�o�ciwy panie! Na drug� stron�!Niedamir, z g�ow� wtulon� w grzyw� konia, run�� na most, za nim skoczy� Gyllenstiern i kilku �uczników.Za nimi, dudni�c, wwali� si� na trzeszcz�ce dyle królewski furgon z �opocz�c� chor�gwi� z gryfem.- To lawina! Z drogi! - zawy� z ty�u Yarpen Zigrin chlaszcz�c biczem po ko�skich zadach, wyprzedzaj�c drugi wóz Niedamira i roztr�caj�c �uczników.- Z drogi, wied�minie! Z drogi!Obok wozu krasnoludów przecwa�owa� Eyck z Denesle, wyprostowany i sztywny.Gdyby nie �miertelnie blada twarz i zaci�ni�te w rozedrganym grymasie usta, mo�na by pomy�le�, �e b��dny rycerz nie zauwa�a sypi�cych si� na szlak g�azów i kamieni.Z ty�u, z grupy �uczników, kto� krzycza� dziko, r�a�y konie.Geralt szarpn�� wodze, spi�� konia, tu� przed nim ziemia zagotowa�a si� od lec�cych z góry g�azów.Wóz krasnoludów z turkotem przetoczy� si� po kamieniach, tu� przed mostem podskoczy�, osiad� z trzaskiem na bok, na u�aman� o�.Ko�o odbi�o si� od balustrady, polecia�o w dó�, w kipiel.Klacz wied�mina, sieczona ostrymi od�amkami ska�, stan�a d�ba.Geralt chcia� zeskoczy�, ale zaczepi� klamr� buta o strzemi�, upad� na bok, na drog�.Klacz zar�a�a i pop�dzi�a przed siebie, prosto na ta�cz�cy nad przepa�ci� most.Po mo�cie bieg�y krasnoludy wrzeszcz�c i pomstuj�c.- Szybciej, Geralt! - krzykn�� biegn�cy za nimi Jaskier, ogl�daj�c si�.- Wskakuj, wied�minie! - zawo�a� Dorregaray miotaj�c si� w siodle, z trudem utrzymuj�c szalej�cego konia.Z ty�u, za nimi, ca�a droga ton�a w chmurze py�u wzbijanego przez lec�ce g�azy, druzgoc�ce wozy Niedamira.Wied�min wczepi� palce w rzemienie juków za siod�em czarodzieja.Us�ysza� krzyk.Yennefer zwali�a si� razem z koniem, odturla�a w bok, dalej od wierzgaj�cych na o�lep kopyt, przypad�a do ziemi, os�aniaj�c g�ow� r�koma.Wied�min pu�ci� siod�o, pobieg� ku niej, nurkuj�c w ulew� kamieni, przeskakuj�c otwieraj�ce si� pod nogami rozpadliny.Yennefer, szarpni�ta za rami�, unios�a si� na kolana.Oczy mia�a szeroko otwarte, z rozci�tej brwi ciek�a jej stru�ka krwi si�gaj�ca ju� ko�ca ucha.- Wstawaj, Yen!- Geralt! Uwa�aj!Ogromny, p�aski blok skalny, z �oskotem i zgrzytem szoruj�c po �cianie obrywu, zsuwa� si�, lecia� prosto na nich.Geralt pad� nakrywaj�c sob� czarodziejk�.W tym samym momencie blok eksplodowa�, rozerwa� si� na miliard od�amków, które spad�y na nich, tn�c jak osy.- Szybciej! - krzykn�� Dorregaray.Wymachuj�c ró�d�k� na ta�cz�cym koniu, rozsadza� w py� kolejne g�azy, osuwaj�ce si� z obrywu.- Na most, wied�minie!Yennefer machn�a r�k�, wyginaj�c palce, krzykn�a niezrozumiale.Kamienie, stykaj�c si� z niebieskaw� pó�sfer�, wyros�� nagle nad ich g�owami, znika�y jak krople wody padaj�ce na rozpalon� blach�.- Na most, Geralt! - krzykn�a czarodziejka.- Blisko mnie!Pobiegli, �cigaj�c Dorregaraya i kilku spieszonych �uczników.Most ko�ysa� si� i trzeszcza�, bale wygina�y si� na wszystkie strony miotaj�c nimi od balustrady do balustrady.- Szybciej!Most osiad� nagle z przenikliwym trzaskiem, po�owa, któr� ju� przebyli, urwa�a si�, z �oskotem polecia�a w przepa��, wraz z ni� wóz krasnoludów, roztrzaskuj�c si� o kamienne z�by w�ród oszala�ego r�enia koni.Cz��, na której si� znajdowali, wytrzyma�a, ale Geralt zorientowa� si� nagle, �e biegn� ju� pod gór�, pod raptownie stromiej�c� stromizn�.Yennefer zakl�a dysz�c.- Padnij, Yen! Trzymaj si�!Resztka mostku zgrzytn�a, chrupn�a i opu�ci�a si� jak pochylnia.Upadli, wczepiaj�c palce w szczeliny mi�dzy balami.Yennefer nie utrzyma�a si�.Pisn�a po dziewcz�cemu i pojecha�a w dó�.Geralt, uczepiony jedn� r�k�, wyci�gn�� sztylet, wrazi� ostrze mi�dzy bale, obur�cz uchwyci� si� r�koje�ci.Stawy w jego �okciach zatrzeszcza�y, gdy Yennefer szarpn�a nim, zawisaj�c na pasie i pochwie miecza, przerzuconego przez plecy.Most chrupn�� znowu i pochyli� si� jeszcze bardziej, prawie do pionu.- Yen - wyst�ka� wied�min.- Zrób co�.Cholera, rzu� zakl�cie!- Jak? - us�ysza� jej gniewne, st�umione warkni�cie.- Przecie� wisz�!- Zwolnij jedn� r�k�!- Nie mog�.- Hej! - wrzasn�� z góry Jaskier.- Trzymacie si�? Hej!Geralt nie uzna� za celowe potwierdza�.- Dajcie lin�! - dar� si� Jaskier.- Pr�dko, psiakrew!Obok trubadura pojawili si� R�bacze, krasnoludy i Gyllenstiern.Geralt us�ysza� ciche s�owa Boholta.- Poczekaj, �piewaku.Ona zaraz odpadnie.Wtedy wyci�gniemy wied�mina.Yennefer zasycza�a jak �mija wij�c si� na plecach Geralta.Pas bole�nie wpi� mu si� w pier�.- Yen? Mo�esz z�apa� oparcie? Nogami? Mo�esz co� zrobi� nogami?- Tak - j�kn�a.- Pomajta�.Geralt spojrza� w dó�, na rzek�, kot�uj�c� si� w�ród ostrych g�azów, o które obija�y si�, wiruj�c, nieliczne belki mostu, ko� i trup w jaskrawych barwach Caingorn.Za g�azami, w szmaragdowym, przejrzystym odm�cie, zobaczy� wrzecionowate cielska wielkich pstr�gów, leniwie poruszaj�cych si� w pr�dzie.- Trzymasz si�, Yen?- Jeszcze.tak.- Podci�gnij si�.Musisz z�apa� oparcie.- Nie.mog�.- Dajcie lin�! - wrzeszcza� Jaskier.- Co wy�cie, pog�upieli? Spadn� obydwoje!- Mo�e i dobrze? - zastanowi� si� niewidoczny Gyllenstiern.Most zatrzeszcza� i obsun�� si� jeszcze bardziej.Geralt zacz�� traci� czucie w palcach, zaci�ni�tych na r�koje�ci sztyletu.- Yen [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ pdf @ download @ ebook

Podobne