[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.8.W gronie kolegówDzieciaki z podwórka, koledzy z klasy, Twoja paczka albochocia¿ jeden-dwóch przyjació³, dziewczyny, ch³opaki - z cza-sem to wszystko zaczyna byæ coraz wa¿niejsze.Od ich opinii wcoraz wiêkszym stopniu zale¿y poczucie w³asnej wartoœci.Naj-wyraŸniej widaæ to w sytuacjach skrajnych: spotka³am w ¿yciuparu niedosz³ych m³odych samobójców, którzy postanowili skoñ-czyæ ze sob¹, bo zostali odtr¹ceni przez rówieœników.Ju¿ od piaskownicy, od pierwszych zabaw na podwórku ka¿dyz nas stan¹³ przed nowym zadaniem ¿yciowym - przystosowaniasiê do równieœników.Pamiêtasz, jak w gronie kolegów bardzochcia³eœ mieæ to co inni i umieæ to co inni, nawet jeœli towcale do Ciebie nie pasowa³o? Mini, punkowe fryzury, muzyka,która doprowadza³a do sza³u doros³ych, i niezliczone innerzeczy powodowa³y konflikty z rodzicami i poczucie, ¿e jeœliTobie tak nie wolno, to jesteœ gorszy, bo Kasia czy Mietekwszystko ma i mo¿e.Opinia kolegów, akceptacja z ich strony by³a wa¿niejsza,jeœli nie mia³eœ oparcia w jakim-takim albo jeszcze lepiejdobrym zdaniu o sobie samym.A¿eby je poprawiæ zyskuj¹c ichuznanie, by³eœ gotów robiæ rzeczy, które nie podoba³y siê do-ros³ym nara¿a³y Ciê na kary i które byæ mo¿e sam równie¿ uwa-¿a³eœ za nies³uszne.Kiedy siê zastanawiam nad przyczynamitak powszechnego wœród m³odych ludzi palenia, picia alkoholu,próbowania rozmaitych narkotyków, ³amania prawa - myœlê, ¿erobi¹ to mimo potêpienia spo³ecznego g³Ã³wnie po to, ¿eby pod-nieœæ w ten sposób poczucie w³asnej wartoœci.Pod tym wzglêdem nastoletni etap ¿ycia to bardzo trudnyczas.Nie bêdê siê przy nim zatrzymywaæ d³u¿ej, bo o okresiedojrzewania i konflikcie pokoleñ zosta³y napisane ca³e tomy.Myœlê, ¿e jednym z czêœciej prze¿ywanych wtedy uczuæ s¹ nie-pewnoœæ i wstyd.Pamiêtam opowiadanie Gra¿yny o tym okresiejej ¿ycia: "Nie cierpiê przypominaæ sobie, jak to wtedy by³o.Ca³y czas wydawa³o mi siê, ¿e robiê coœ nie tak i by³am goto-wa spaliæ siê ze wstydu.Oczywiœcie by³o mi g³upio, ¿e prze-stajê byæ kompletnie p³aska, ale tak samo g³upio, ¿e jeszczenie mam du¿ych piersi.Ze dwa lata musia³am siê prze³amywaæ,¿eby chodziæ do szko³y, kiedy mia³am okres, a poza tym stara-³am siê nie wychodziæ z domu, tak siê wstydzi³am.Jak nikt zemn¹ nie tañczy³, by³o mi okropnie wstyd, ale je¿eli jakiœch³opak mnie poprosi³, robi³am siê ca³a sztywna na myœl, ¿ewyjdê na œrodek i na pewno wszyscy bêd¹ na mnie patrzeæ.Mó-wiê ci, po prostu koszmar!"Tu chcia³abym na chwilê wróciæ do analogii z gramofonem.Przez pierwsze lata ¿ycia zd¹¿y³a siê ju¿ nagraæ ca³a p³yto-teka i w zale¿noœci od sytuacji zaczyna siê odtwarzaæ ta lubinna p³yta.Nawet jeœli ktoœ ma w przewadze te gorsze, toprzecie¿ nie graj¹ mu one w g³owie ca³y czas: kiedy siê k¹-pie, czyta ksi¹¿kê, rozmawia z sympatyczn¹ ciotk¹, robi coœ,co lubi, gramofon mo¿e milczeæ b¹dŸ snuæ przyjemn¹ melodiê.Natomiast w momentach napiêæ, niepowodzeñ, w nowych lub nie-jasnych okolicznoœciach albo gdy dzieje siê coœ, co przypomi-na poprzednie przykre sytuacje - wtedy ciszej lub g³oœniejw³¹cza siê jedna z p³yt z negatywnym nagraniem.Zawieszenie miêdzy dzieciñstwem a doros³oœci¹, zmiany fi-zjologiczne, ujawniaj¹ce siê potrzeby seksualne, pierwszeniepewne próby kontaktów erotycznych - wszystko to sprzyjaszczególnie czêstemu przywo³ywaniu tych zapisów czy nagrañ,które nie nale¿¹ do przyjemnych.Pamiêtasz, jak ba³eœ siê wówczas œmiesznoœci? Je¿eli ktoœsiê œmia³ albo choæby uœmiecha³, a Ty nie wiedzia³eœ, z ja-kiego powodu, wtedy zawsze domyœla³eœ siê, ¿e z Ciebie - ipewnie Ci to zosta³o do dziœ.Czêsto uœmiecham siê do ludzialbo œmiejê z radoœci na ich widok i ju¿ jestem przygotowanana pytanie: "Ze mnie siê œmiejesz?", bo czêsto zdarza mi siêje s³yszeæ.Cierpliwie t³umaczê: "To nie z ciebie, tylko dociebie".A wtedy rzeczywiœcie wyœmiewaliœcie siê z siebie na-wzajem, poniewa¿ to by³ sposób, ¿eby zag³uszyæ w³asny wstyd iobawê przed œmiesznoœci¹, wygl¹daæ na bardziej pewnych sie-bie.Szczególnie trudn¹ sytuacjê wœród równieœników, dojmuj¹cepoczucie, ¿e s¹ gorsi, maj¹ m³odzi ludzie z biednych rodzin.Krysia wspomina: "Mia³am marne ciuchy, wiêkszoœæ z darów.Szliœmy gdzieœ wszyscy i klasa mnie wypchnê³a na jezdniê.Po-wiedzieli, ¿e nie mogê z nimi iœæ, bo wygl¹dam jak ze wsi.Posz³am w drug¹ stronê i dosta³am od nauczyciela naganê zaoddalanie siê od klasy"
[ Pobierz całość w formacie PDF ]